Την οξεία αντίδραση του Πατριαρχείου Μόσχας, προκάλεσε η απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως να χορηγήσει αυτοκεφαλία στην Ουκρανική Εκκλησία και να αποκαταστήσει στην θέση του τον Πατριάρχη Φιλάρετο, με τον εκπροσωπό της Μόσχας Βολκώφ, να κάνει λόγο για καταστροφική απόφαση και νομιμοποίηση σχίσματος στην Ορθοδοξία...
κόκκινες γραμμές που ξεπεράστηκαν από τον Θρόνο του Φαναρίου.
Η απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, παραχωρεί αυτοκεφαλία στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας επαναφέροντας τον Πατριάρχη Φιλάρετο και τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και κατ’επέκταση την ενσωματώνει στην δικαιοδοσία του, αποσπώντας την από το Πατριαρχείο Μόσχας, γεγονός που προκάλεσε και την οξεία αντίδραση των Ρώσων.
Η απόφαση του Πατριαρχείου αναφέρει:
“Συνῆλθεν, ὑπό τήν προεδρίαν τῆς Α.Θ.Παναγιότητος, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος εἰς τάς τακτικάς αὐτῆς συνεδρίας κατά τάς ἡμέρας 9-11 τ.μ. Ὀκτωβρίου 2018. Κατ᾿ αὐτήν ἐξητάσθησαν καί συνεζητήθησαν τά ἐν τῇ ἡμερησίᾳ διατάξει περιλαμβανόμενα θέματα. Τό ἱερόν σῶμα ἠσχολήθη ἰδιαιτέρως καί διά μακρῶν μέ τό ἐκκλησιαστικόν θέμα τῆς Οὐκρανίας, παρόντων καί τῶν Ἐξάρχων τῶν ἀποσταλέντων εἰς Οὐκρανίαν, ἤτοι τοῦ Πανιερ. Ἀρχιεπισκόπου Παμφίλου κ. Δανιήλ καί τοῦ Θεοφιλ. Ἐπισκόπου Edmonton κ. Ἱλαρίωνος, καί, κατόπιν διεξοδικῶν συζητήσεων, ἀπεφάσισε:
- 1) Νά ἀνανεώσῃ τήν ἤδη εἰλημμένην ἀπόφασιν ὅπως τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον χωρήσῃ εἰς τήν χορήγησιν αὐτοκεφαλίας εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῆς Οὐκρανίας.
- 2) Νά ἀνασυστήσῃ τό ἐν Κιέβῳ τό γε νῦν Σταυροπήγιον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, ἕν ἐκ τῶν πολλῶν ἐν Οὐκρανίᾳ Σταυροπηγίων Αὐτοῦ ἐκ τῶν παρελθόντων αἰώνων.
- 3) Κατά τάς κανονικάς προνομίας τοῦ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως ὅπως δέχηται ἐκκλήτους προσφυγάς ἀρχιερέων καί ἄλλων κληρικῶν ἐκ πασῶν τῶν Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν, νά δεχθῇ τάς σχετικάς αἰτήσεις τοῦ Φιλαρέτου Ντενισένκο καί τοῦ Μακαρίου Μαλετίτς καί τῶν σύν αὐτοῖς, οἵτινες εὑρέθησαν ἐν σχίσματι ὄχι διά δογματικούς λόγους, καί νά ἀποκαταστήσῃ αὐτούς μέν εἰς τόν ἀρχιερατικόν ἤ ἱερατικόν αὐτῶν βαθμόν, τούς δέ πιστούς αὐτῶν εἰς ἐκκλησιαστικήν κοινωνίαν.
- 4) Νά ἅρῃ τήν ἰσχύν τοῦ Συνοδικοῦ Γράμματος Ἐκδόσεως τοῦ ἔτους 1686, τοῦ ἐκδοθέντος διά τάς τότε περιστάσεις, διά τοῦ ὁποίου ἐδίδετο, κατ᾿ οἰκονομίαν, τό δικαίωμα εἰς τόν Πατριάρχην Μόσχας νά χειροτονῇ τόν ἑκάστοτε Μητροπολίτην Κιέβου, ἐκλεγόμενον ὑπό τῆς Κληρικολαϊκῆς Συνελεύσεως τῆς Ἐπαρχίας αὐτοῦ καί ὀφείλοντα νά μνημονεύῃ “ἐν πρώτοις” τοῦ ὀνόματος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου εἰς ἔνδειξιν κανονικῆς ἐξαρτήσεως.
- 5) Νά κάμῃ ἔκκλησιν πρός πάσας τάς ἐμπλεκομένας πλευράς νά ἀποφεύγουν καταλήψεις Ναῶν, Μονῶν καί ἄλλων περιουσιακῶν στοιχείων, ὡς καί πᾶσαν πρᾶξιν βίας καί ἐκδικητικότητος, εἰς ἐπικράτησιν τῆς εἰρήνης καί τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ.”.
Η κρίση σοβούσε ήδη από αρκετούς μήνες, καθώς είχαν γίνει γνωστές οι προθέσεις του Θρόνου του Φαναρίου να επαναφέρει στην κανονικότητα του δύο ιεράρχες και να αναγνωρίσει την αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ουκρανίας, με το Πατριαρχείο Μόσχας να έχει διακόψει τις σχέσεις του με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και να μην κοινωνεί τους ιερείς που υπάγονται σε αυτό.
Με πληροφορίες από TASS,SPUTNIK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου