Ανακοινώθηκαν δειλά – δειλά οι πίνακες διάθεσης “απορρήτων δαπανών” (τα λεγόμενα και ως “μυστικά κονδύλια”) για το έτος 2017 για κάθε υπουργείο της Κυβέρνησης...
Τα “μυστικά κονδύλια” είναι ποσά τα οποία διατίθενται από τον Κρατικό Προϋπολογισμό και τα οποία ο εκάστοτε τομέας (υπουργείο ή υπηρεσία) του Κράτους ξοδεύει προς κάλυψη σημαντικών αναγκών για...
υποθέσεις που αφορούν στο δημόσιο συμφέρον.
Για φέτος και σύμφωνα με δημοσιεύματα έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου της Αθήνας τα ποσά αυτά ανέρχονται σε 18,5 εκατομμύρια ευρώ για το Υπουργείο Εσωτερικών (Κρατική Ασφάλεια, Ε.Υ.Π., πληροφοριοδότες εντός και εκτός χώρας κ.ο.κ.), σε 7 εκατομμύρια ευρώ για το Υπουργείο Εθνικής Αμυνας (λειτουργία εξωθεσμικών “μηχανισμών” απόκτησης και διακίνησης πληροφοριών, χρηματοδοτήσεις ατύπων ομάδων πολιτών, δημοσιογράφων κ.ο.κ.), σε 15 εκατομμύρια ευρώ για το Υπουργείο Εξωτερικών (χρηματισμός πολιτών, πολιτικών, δημοσιογράφων εκτός, ίσως και εντός Ελλάδας κ.ο.κ.) και αντίστοιχα ποσά και για τα υπόλοιπα υπουργεία.
Τα “μυστικά κονδύλια” διατίθενται όπως αναφέρει και το όνομά τους για “μυστικούς” σκοπούς και ως εκ τούτου, δια νόμου δεν τηρούνται αρχεία για την διάθεσή τους παρά μόνο κάποια πρόχειρα παραστατικά τα οποία στην συνέχεια συγκεντρώνονται και καταστρέφονται. Οι δε διανομείς αυτών είναι έμπιστοι υπάλληλοι διαφόρων μυστικών και φανερών υπηρεσιών οι οποίοι διαθέτουν άλλους επίσημους επαγγελματικούς τίτλους και ιδιότητες ώστε και αυτοί να μην είναι εύκολο να εντοπιστούν. Οι μοναδικές ευθύνες που είναι δυνατόν να αποδοθούν είναι στο υψηλότερο επίπεδο, δηλαδή σε βαθμό υπουργού και αυτό για πολιτικούς και μόνο λόγους και ποτέ για ποινικούς.
Κάθε κράτος οφείλει να έχει “μυστικά κονδύλια” τα οποία να χρησιμοποιεί για έκτακτες ανάγκες διατήρησης πολιτικών και κοινωνικών ισορροπιών προς όφελος της Δημοκρατίας και της κοινωνικής ειρήνης, προς όφελος του ελληνικού λαού. Κατά το ίδιο παράδειγμα κάθε νοικοκυριό θα έπρεπε να διαθέτει τα δικά του “μυστικά κονδύλια” ώστε να αντιμετωπίζει ανάλογες ανάγκες της επιβίωσής του κάτι το οποίο όμως από τα καθεστώτα απαγορεύεται και τιμωρείται δια νόμου.
Το πρόβλημα με τα “μυστικά κονδύλια” του Κράτους είναι ότι σε παλαιότερες εποχές ξοδευόταν σε αρκετά μεγάλο βαθμό όχι για το καλό του ελληνικού λαού αλλά για το τάισμα και την καλοπέραση διαφόρων “ημετέρων”. Ετσι ξαφνικά και στην περιοχή μας, χάρη στις ιδιαιτερότητες της Θράκης “ξεφύτρωσαν” σαν τα μανιτάρια διάφοροι μικροί και μεγάλοι κρατικοδίαιτοι ολιγάρχες, είτε στην πολιτική ζωή, είτε και στον συνεργαζόμενο χώρο των ΜΜΕ οι οποίοι εδραιώθηκαν είτε στην Βουλή και στην Αυτοδιοίκηση, είτε σε επιδοτούμενες επιχειρήσεις ΜΜΕ δισεκατομμυρίων με κοινό χαρακτηριστικό τον κοινωνικό τους συγχνωτισμό, ακόμη και όταν ανήκαν σε (φαινομενικά) αντίθετες πολιτικές και κοινωνικές παρατάξεις. Αυτό που του ένωνε και τους καθιστούσε ως “συγκοινωνούντα δοχεία” ήταν η στήριξη της ύπαρξής τους από το ίδιο παρακρατικό σύστημα που δημιουργούσε, αναδείκνυε και διατηρούσε στο προσκήνιο πολιτικούς και επιχειρηματίες.
Πόσες βίλες παραθαλάσσιες και μη, πόσα χρόνια πλούσιας ζωής και καλοπέρασης χωρίς αληθινή εργασία, πόσες πολιτικές και άλλες καριέρες δεν οφείλονται σε αυτό το παρακρατικό σύστημα γέννησης ολιγαρχίας το οποίο σε μεγάλο βαθμό επιβιώνει ως τις ημέρες μας; Και τι ειρωνεία, τα κονδύλια τα οποία υπήρχαν για να προστατεύουν στην ουσία την Δημοκρατία και την ευημερία του ελληνικού λαού να καταληστεύονται από ολιγαρχικές παρασιτικές κλίκες οι οποίες προκειμένου να υπερασπιστούν την δική τους ύπαρξη έφεραν την Ελλάδα σε τέτοια θέση ώστε σήμερα να έχουμε ξεχάσει την ευημερία και να παλεύουμε να κρατήσουμε ένα αξιοπρεπές επίπεδο Ελευθερίας και Δημοκρατίας!
Αν οι Κυβερνήσεις μας θέλουν οι πολίτες να μην αηδιάζουν κάθε φορά που ακούν τον ορισμό “μυστικά κονδύλια” και να τον συνδέουν με άλλες καταστάσεις θα πρέπει να δώσουν μία άλλη υπόσταση στην διαχείριση αυτών των μεγάλων ποσών τα οποία οι κυβερνητικές υπηρεσίες εκταμιεύουν. Ισως με κάποια Επιτροπή Ελέγχου με την συμμετοχή όχι μόνο πολιτικών προσώπων αλλά και Δικαστών, γιατί όχι και Ακαδημαϊκών, η οποία επιτροπή θα πιστοποιούσε τουλάχιστον πως αυτά αποδόθηκαν για τον σκοπό για τον οποίο προορίζονταν και δεν …έχασαν τον δρόμο τους στην πορεία.
Γιατί μπορεί τα κονδύλια αυτά να είναι “μυστικά”, το ίδιο κρυφοί να είναι και οι παραλήπτες τους, όμως οι σκοποί οι οποίοι υποτίθεται πως εξυπηρετούνται από αυτά είναι καθόλα φανεροί. Και κρίνοντας από το αποτέλεσμα και μόνο, μπορεί ο καθένας να αντιληφθεί κατά πόσο αυτά διαχειρίστηκαν και κατευθύνθηκαν σωστά ή όχι.
Ας κάνουμε κάτι λοιπόν ώστε αυτά τα χρήματα να πιάνουν τόπο προς το όφελος και την ευημερία των πολλών και όχι των ολίγων, των ολιγαρχών, όπως στο παρελθόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου