Σάββατο 25 Ιουνίου 2016

Τέσσερις παράγοντες - Ένα εκρηκτικό μείγμα που περιμένει τη σπίθα για ν ανατρέψει τα πάντα

Όχι… Το BREXIT δεν έγραψε ιστορία. Το BREXIT είναι ένα κορυφαίο ιστορικό γεγονός που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, και ως τέτοιο αποτελεί κίνητρο και τροφοδότη μαζί, για να ανοίξουν καινούρια κεφάλαια στη γεωπολιτική ιστορία…


Κεφάλαια που θα τα επιλέξουν οι λαοί της Ευρώπης… Σε διαδρομές που θα χαράξουν οι λαοί της Ευρώπης. Και αυτήν ακριβώς την ιστορία είναι που θα κληθούν να συντάξουν οι ιστορικοί του μέλλοντος.

Δεν αποτελεί επομένως ιστορία από μόνο του ως γεγονός, αλλά το δυναμικό αφυπνιστή για την ιστορία που θα χαράξουν με αφορμή αυτό το γεγονός, οι λαοί της Ευρώπης.

Προφανώς ως ιστορικό γεγονός είναι πολυσύνθετο. Ως τέτοιο δρομολογήθηκε και μέσα από σύγκρουση στρατηγικών και μέσα από μια εξελικτική αντιπαράθεση γεωπολιτικών, οικονομικών και άλλων αντιπαρατιθέμενων συμφερόντων. Προφανώς υπήρξαν κέντρα που το πολέμησαν λυσσαλέα αλλά και κέντρα που το στήριξαν αναφανδόν.

Είχε όμως έναν αδιαμφισβήτητο πρωταγωνιστή, κι αυτός δεν είναι άλλος από την ίδια τη Βρετανική κοινωνία, τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα στη συντριπτική τους πλειοψηφία. Μια κοινωνία που τόλμησε να αμφισβητήσει τους εκβιασμούς και τις απειλές της οργανωμένης Ευρωπαϊκής συμμορίας του χρήματος. Μια κοινωνία που...
άντεξε και δε λύγισε ακόμη και κάτω από το βάρος της δολοφονικής προβοκάτσιας που χορογραφήθηκε για να ανακόψει την αποφασιστικότητά της.

Ερώτημα πρώτο: Μα καλά… Δεν υπήρξαν και ισχυρά οικονομικά και άλλα συμφέροντα που είχαν κάθε λόγο να στηρίξουν την επιλογή του BREXIT???

Απάντηση: Φυσικά και υπήρχαν… Φυσικά και υπάρχουν… Και προφανώς θα επιχειρήσουν αξιοποιώντας και τους πολυπλόκαμους μηχανισμούς για να δρομολογήσουν εξελίξεις στην κατεύθυνση που να τα εξυπηρετεί. Άλλωστε αυτά τα συμφέροντα και μέρος της εξουσίας είναι, και μέσα στα βασιλικά ανάκτορα κατοικοεδρεύουν, και σε όλη τη σφαίρα της πολιτικής και οικονομικής ζωής δικτυώνονται. Υπάρχει ωστόσο μια πολύ σημαντική λεπτομέρεια που δεν πρέπει να περνά απαρατήρητη….

Αυτά τα συμφέροντα δεν εμφανίστηκαν επιθετικά στην προεκλογική επικοινωνία, δε χρησιμοποίησαν καν μια συγκεκριμένη πλατφόρμα από στοχεύσεις και αιτήματα που να περιγράφουν τους οικονομικούς και γεωπολιτικούς τους σχεδιασμούς, και με αυτή την έννοια δε διαμόρφωσαν πλατφόρμα στόχων και γεωπολιτικών στοχεύσεων για να συσπειρώσουν γύρω από αυτούς την κοινωνία του BREXIT.

Ακόμη και η παρέμβαση της Βασίλισσας υπήρξε καθαρή μεν αλλά τυπικά αμφιλεγόμενη, και δεν κατονόμασε καν ούτε έναν γεωπολιτικό ή οικονομικό στόχο.

Σε αντίθεση με τους πολέμιους του BREXIT που επιστράτευσαν και οπλοστάσιο στόχων, και πλατφόρμα γεωπολιτικών επιχειρημάτων, αλλά και μια πλανητική πανστρατιά αβανταδόρων για να στηρίξουν την επιλογή της παραμονής.

Αντιλαμβάνεστε λοιπόν πως μέσα σ αυτές τις συνθήκες της αντιπαράθεσης, η Βρετανική κοινωνία είναι πολλαπλά αξιέπαινη διότι  συστρατεύτηκε όχι γύρω από μια πλατφόρμα οικονομικών στόχων, αλλά πάνω σε ένα πραγματικό όσο και θεμελιακό διακύβευμα... 

Θα παραμείνει το έθνος – κράτος εργαστήριο παραγωγής αποφάσεων ακόμη και μέσα από τις κοινωνικές και πολιτικές αντιθέσεις του, ή θα συνεχίσει να εκχωρείται αυτό το δικαίωμα της λήψης των αποφάσεων, σε κέντρα υπερεθνικά, σε μηχανισμούς πολυδιαπλεκόμενους, και σε φόρα που λογοδοτούν σε υπερεθνικούς και ανεξέλεγκτους επιτελάρχες???

Και η Βρετανική κοινωνία νίκησε σε επίπεδο πολιτικό και πρωτίστως αξιακό. Και αυτά τα δυο στοιχεία (η κοινωνία πρωταγωνιστής και το θεμελιακό διακύβευμα που κρίθηκε), είναι αυτά που σηματοδοτούν την κυρίαρχη φυσιογνωμία της επιλογής του BREXIT. Γι αυτό και η πολεμική που ξεδιπλώνεται μετά την καταγραφή του αποτελέσματος, είναι πολλαπλάσια αυτής που καταγράφηκε πριν τη διαμόρφωσή του. Διότι τώρα πια, όλοι ξέρουν δυο πράγματα…
  • Πρώτον: Τα ισχυρά συμφέροντα που κρύβονται πίσω και από την επιλογή του BREXIT αλλά και πίσω από την επιλογή της παραμονής, και θα αντιπαρατεθούν, και επιχειρησιακά όσο και οικονομικά σχέδια καταστρώνουν, και στο επίπεδο των διεθνών σχέσεων κλιμακώνουν στοχευμένες πρωτοβουλίες, και μια σειρά από γεωστρατηγικές προσεγγίσεις πρόκειται να κλιμακωθούν. Η Μεγάλη Βρετανία άλλωστε είναι έτσι κι αλλιώς θέατρο σύγκλισης αλλά και σύγκρουσης ισχυρών οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων, και τέτοια θα παραμείνει έτσι κι αλλιώς.
  • Δεύτερον: Ένας λαός που χειραφετήθηκε και απέδειξε πως μια κοινωνία που χειραφετείται μπορεί και να επιβάλει επιλογές, είναι κακό παράδειγμα, είναι η σπίθα που ενεργοποιεί ντόμινο αντιστάσεων, είναι μια διαρκής αφορμή που μπορεί να πυροδοτήσει ανεξέλεγκτες καταστάσεις…
Το σημαντικότερο όμως που οι πάντες γνωρίζουν, και οι πάντες φοβούνται, είναι το εκρηκτικό μείγμα στο οποίο τοποθετήθηκε φυτίλι μετά το BREXIT, και η ανάφλεξή του παραμένει μια διαρκής απειλή. Το μείγμα αυτό τέσσερις παράγοντες το συνθέτουν…
  • Η έμπνευση της κοινωνικής χειραφέτησης που τη χρειαζόταν όλη η Ευρώπη μετά την απόλυτη συντριβή που έχει συντελεστεί στην Ελλάδα…
  • Η ταυτότητα του διακυβεύματος που είναι η δυναμική αποδόμησης της νεοταξίτικης υπερεθνικής φυλακής, την οποία οι προσκυνημένοι βαφτίζουν «κοινό ευρωπαϊκό σπίτι»…
  • Οι εξεγερμένοι της Γαλλίας που έχουν κάθε λόγο τώρα πια να κλιμακώσουν και να δυναμώσουν τη δράση τους. Και…
  • Η εξέχουσα θέση που κατακτά στην καθημερινότητα των πολιτών η έννοια του «έθνους – κράτους», η οποία δαιμονοποιείται με τρόπο πρωτοφανή, επειδή ακριβώς όλοι κατανοούν πως την αμέσως επόμενη περίοδο, θα συνεγείρει τους λαούς και θα εμπνεύσει τους σύγχρονους εθνικοαπελευθερωτικούς τους αγώνες, με στόχο την ανακοπή των σχεδίων της Νέας Τάξης και της παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Με δυο λόγια, η επιλογή του BREXIT, εκτός από το βαθύτατα δημοκρατικό της χαρακτήρα και το ταξικό της εκκολαπτήριο, υπήρξε η κορυφαία επιλογή που πυροδοτεί όλα όσα δε θα ήθελαν.

Υπήρξε η επιλογή που ενεργοποιεί δυναμικές πραγματικής εθνικοαπελευθερωτικής εξέγερσης, και οι πραγματικοί πρωταγωνιστές των εξελίξεων, οφείλουν να αξιοποιήσουν αυτές τις δυναμικές πριν τις «κάψουν» οι συμπληγάδες της γεωστρατηγικής των ισχυρών, και να ενεργοποιήσουν το γενικευμένο ντόμινο που θα ανατρέψει τα πάντα.

Είναι φανερό ότι η χώρα μας, τοποθετείται αντικειμενικά στην πρώτη θέση των χωρών που οι λαοί τους έχουν ιστορική ευθύνη να πρωτοστατήσουν  στις πολιτικές ανατροπές της επόμενης μέρας.

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"

Σχετικά μας άρθρα που αξίζει να διαβαστούν...

Ο πόλεμος τιμής και εθνικής αξιοπρέπειας ξεκινά - Ποια θα είναι η στρατηγική της επόμενης μέρας???

1 σχόλιο:

  1. Κατά την γνώμη μου, το BREXIT θα γράψει πραγματική
    ιστορία μόνο αν τιμωρήσει με αγνό αυθορμητισμό αυτούς
    που θα προσπαθήσουν να το νοθεύσουν και να το μολύνουν.
    Έτσι θα επιβεβαιωθεί και η πραγματική πρόθεση του.
    Όσα συμφέροντα και αν κρύβονται πίσω από το BREXIT η
    κινητήρια δύναμη γι' αυτό είναι η κοινωνική διαμαρτυρία
    και το αόρατο συναίσθημα μίας Εθνικής υπερηφάνειας.
    Αυτά πρέπει να επιβεβαιωθούν πάνω στις όποιες προσπάθειες
    εξουδετέρωσης του, που έχουν αρχίσει ήδη!
    Γιατί αν δεν επιβεβαιωθούν τότε όλη αυτή η ιστορία
    θα υποβιβαστεί σε μια σύντομη σπίθα από ένα μέταλλο
    που έπεσε τυχαία πάνω σε κάποιο άλλο.
    Αν η σπίθα αυτή δεν είναι σύντομη και τυχαία, τότε
    πραγματικά θ' ανάψει το εύφλεκτο υλικό της απελευθέρωσης
    ΠΑΝΤΟΥ.
    Αλλιώς...όνειρο ήταν μην με ξυπνάτε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή