Ο πόλεμος τιμής και εθνικής αξιοπρέπειας ξεκινά - Ποια θα είναι η στρατηγική της επόμενης μέρας???

Σ αυτό το σημείο δεν τελειώνει ο πόλεμος. Από αυτό το σημείο ξεκινά ο πόλεμος. Και θα είναι σκληρός, θα είναι αδυσώπητος, θα είναι απρόβλεπτος, θα είναι πόλεμος μέχρις εσχάτων...

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Θα είναι πόλεμος τιμής… Πόλεμος εθνικής αξιοπρέπειας. Πόλεμος ιστορικής σημασίας που η έκβασή του θα βάλει τη σφραγίδα της στην ταυτότητα που θα έχει ο πλανήτης την επόμενη μέρα.

Η στρατηγική σύγκρουση αυτής της ημέρας θα είναι σκληρή και αδυσώπητη. Τα στοιχεία που τη συνθέτουν σφυρηλατούνται ήδη στις συμπληγάδες δυο κορυφαίων πλανητικών στρατηγικών επιλογών.

• Η πρώτη αφορά στην επιδίωξη των ΗΠΑ να καταπιεί τις αγορές της Ευρώπης και του πλανήτη, επιβάλλοντας ένα νέο πλαίσιο θεσμικών προβλέψεων που θ απελευθερώνει τη δυναμική και τη βουλιμία του Αμερικάνικου παραγωγικού και εμπορικού οικονομικού συμπλέγματος. Και…

• Η δεύτερη σχετίζεται με την εμμονική προσκόλληση του Βερολίνου στο μερκαντιλισμό, που απειλεί ν αφυδατώσει κάθε δυνατότητα εθνικής παραγωγικής και οικονομικής ανάσας στην κατεχόμενη Ευρώπη.

Ο μιλιταριστικός ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ παραμένει ενεργός και απολύτως μάχιμος και σε απόλυτα ετοιμότητα να υπηρετεί και να διευκολύνει των οικονομικό τους ιμπεριαλισμό. Κι από την άλλη ο οικονομικός ιμπεριαλισμός του Βερολίνου, τροφοδοτεί...
και επιμένει μεθοδικά να αφυπνίσει τον μιλιταριστικό του ιμπεριαλισμό.

Μέσα σ αυτή τη σύνθετη λοιπόν γεωστρατηγική εξίσωση, θα πρέπει να προσεγγίζονται με νηφάλιο τρόπο οι εξελίξεις της επόμενης μέρας αναφορικά με το ΒΡΕΧΙΤ,  μακριά από τα επικοινωνιακά πυροτεχνήματα και ανερμάτιστους αλαλαγμούς, και πάντα με συγκεκριμένη στόχευση που εν πολλοίς θα πρέπει να σηματοδοτεί τους γεωστρατηγικούς βηματισμούς στο συγκεκριμένο γεωπολιτικό περιβάλλον.

Το σκηνικό του τρόμου, των απειλών και των εκβιασμών, στο οποίο πλειοδοτούν οι γερμανοπροσκυνημένες μαριονέτες της ευρωπαϊκής ελίτ, τεχνικά είναι ένα γνώριμο όσο και  εύκολο στη διαχείρισή του πεδίο.

Στη στόχευσή του δεν μπαίνουν οι εκπρόσωποι του «ευρωσκεπτικισμού» μεμονωμένα, αλλά η μαζική συνείδηση των κοινωνιών την οποία επιχειρούν να ντοπάρουν με υπερδοσολογία φόβου και ανασφάλειας, προσβλέποντας στην ελεγχόμενη πολιτική της διαχείριση.

Έτσι στο σκηνικό της επόμενης μέρας έχουμε…

Από τη μία τα ισχυρά επιτελεία της Ευρωπαϊκής ελίτ να σχεδιάζουν κάτω από το τραπέζι στρατηγικούς βηματισμούς για ν ακυρώσουν στην πράξη τη δυναμική που ενέπνευσε η πολιτική χειραφέτηση της Βρετανικής κοινωνίας.

Κι από την άλλη, τους φτωχοπρόδρομους της Ευρώπης – με προεξάρχοντα τον ελληνόφωνο πολιτικό γκαζοτενεκέ – να επιχειρούν να αφορίσουν, να δαιμονοποιήσουν, να αναθεματίσουν ως ακροδεξιά επιλογή κάθε φωνή εθνικής προσέγγισης των εξελίξεων, και μέσα από αυτό να τροποποιήσουν… να καθηλώσουν την κυρίαρχη πολιτική ατζέντα σε τριτεύοντα ζητήματα πολιτικής διαχείρισης  (βλέπε εκλογικό νόμο) προσβλέποντας σε δυο πράγματα κυρίως:

• Στη διατήρηση του δουλοπρεπούς πολιτικού προσωπικού με κάθε τρόπο στην κεντρική πολιτική σκηνή. Και..
• Στην περιχαράκωση του κατοχικού κεκτημένου… την πολλαπλή προστασία του από κλυδωνισμούς και αμφισβητήσεις που θα μπορούσαν να ανακόψουν ότι πιο βρώμικο συντελείται σήμερα στη χώρα.

Πίσω λοιπόν από τα επικοινωνιακά πυροτεχνήματα και τις ξέφρενες φραστικές επιθέσεις, το βέβαιο είναι πως τα επιτελεία του στρατηγικούς σχεδιασμού εργάζονται πυρετωδώς… Δουλεύουν και σχεδιάζουν κυρίως κάτω από το τραπέζι… Οι εκπλήξεις και οι αιφνιδιασμοί θα κλιμακωθούν…  Και είναι βέβαιο πως δεν πρέπει να αποκλείσουμε τίποτε για την επόμενη περίοδο. Δεν πρέπει να αποκλείσουμε…

• Ούτε αναπάντεχες και απροσδόκητες γεωπολιτικές προκλήσεις στην ευρύτερη περιοχή….
• Ούτε εκτεταμένες πολιτικές προβοκάτσιες…
• Ούτε βεβαίως ακόμη και πολιτικές δολοφονίες…

Ας είμαστε  λοιπόν όλοι υποψιασμένοι… Ας είμαστε όσο απαιτούν οι συνθήκες επιφυλακτικοί. Κι αυτό που σίγουρα έχει σημασία να τονίσουμε, είναι πως…

Σε ένα περιβάλλον όπου τα στρατηγικά επιτελεία και τα σκοτεινά δωμάτια, επεξεργάζονται και διαμορφώνουν τη στρατηγική στόχευση της επόμενης μέρας, με τις προσκυνημένες κυβερνήσεις στο ρόλο του άβουλου εκτελεστή, η πρώτιστη υποχρέωση των πρωταγωνιστών που προσβλέπουν στη μαχητική αντίσταση του Ελληνικού λαού, είναι να υπερκεράσουν στρατηγικά τον ορίζοντα των ελίτ.

Και αν τα επιτελεία των μηχανισμών, προσβλέπουν σε λύσεις της επόμενης μέρας, η στόχευση των πολιτικών πρωταγωνιστών της αντίστασης, οφείλει να προσβλέπει και να σχεδιάσει στο πως θα κόψει το νήμα της μεθεπόμενης μέρας.

Κι αυτό μόνο στα πλαίσια ενός ολοκληρωμένου στρατηγικού σχεδιασμού πολιτικής εξέγερσης – πολιτικής ανατροπής και παραδειγματικής τιμωρίας, μπορεί να οριοθετείται.

Να το ξεκαθαρίσουμε λοιπόν. Το μόνο για τον οποίο δικαιούμαστε αυτή τη στιγμή, να λέμε τα καλύτερα, είναι για τη μαγκιά του βρετανικού λαού να γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων του τους εκβιασμούς της πολιτικής και τραπεζικής συμμορίας της Ευρώπης, και να τονώσει με την επιλογή του την αυτοπεποίθηση των υπολοίπων λαών.

Σ αυτό το σημείο όμως δεν τελειώνει ο πόλεμος. Από αυτό το σημείο ξεκινά ο πόλεμος. Και θα είναι σκληρός, θα είναι αδυσώπητος, θα είναι απρόβλεπτος, θα είναι πόλεμος μέχρις εσχάτων.

Θα είναι πόλεμος τιμής… Πόλεμος εθνικής αξιοπρέπειας. Πόλεμος ιστορικής σημασίας που η έκβασή του θα βάλει τη σφραγίδα της στην ταυτότητα που θα έχει ο πλανήτης την επόμενη μέρα.

Τίποτε δεν ξέρουμε και δε μπορούμε να ξέρουμε για τους χειρισμούς που θα ακολουθήσουν την τρέχουσα περίοδο, αφού το παρασκήνιο έχει ήδη πάρει φωτιά με εκβιασμούς, πιέσεις και λοιπά αλισβερίσια. Και δε δουλεύει υπέρ των λαών. Μην έχετε αμφιβολία επ αυτού.

Κυρίαρχο ζητούμενο για τη δική μας τη χώρα, είναι η άμεση, η στοχευμένη και μαχητική εκτόνωση της δυναμικής που τροφοδοτήθηκε, στην κατεύθυνση της πολιτικής ανατροπής και της εθνικοαπελευθερωτικής αντίστασης, πριν την "κάψουν".

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"