Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2015

"Αριστερά" για κλάματα - Δεξιά για γέλια - Εθνική αξιοπρέπεια μηδέν

Ουδέποτε άλλοτε στα μεταπολιτευτικά χρονικά η εικόνα της ελληνικής πολιτικής ζωής υπήρξε τόσο τραγελαφική όσο σήμερα...
Αποτέλεσμα εικόνας για σουργελα πολιτικου συστηματος
Εχουμε μία δήθεν «αριστερά» κυβέρνηση, η οποία ήρθε στην εξουσία υποσχόμενη τα ακριβώς ανάποδα από αυτά που σήμερα πράττει: το νομοσχέδιο που έφερε στη Βουλή και αναμένεται να ψηφιστεί στις επόμενες ημέρες όχι σχέση με Αριστερά, αλλά ούτε καν με… Δεξιά δεν έχει: είναι πέρα κι από αυτήν! Γι αυτό άλλωστε έπεσε και η προηγούμενη κυβέρνηση, επειδή ήταν φανερό ότι...
θα ήταν αδύνατον να περάσει ένα τέτοιο νομοσχέδιο με τον κ. Τσίπρα να φωνάζει και να απειλεί με θεούς και δαίμονες – ήταν, τελικά, για να πάρει την εξουσία και να τα κάνει αυτός…

Την ίδια ώρα, η ίδια η Δεξιά μας έχει καταντήσει φάρσα: η διαδικασία της εκλογής προέδρου εξελίσσεται τόσο διαλυτικά, που, τελικά, το εκλογικό χτύπημα της ήττας με 7,7 από τον ΣΥΡΙΖΑ να μοιάζει τελικά δευτερεύον για τη Ν.Δ. δίπλα στο κακό που παθαίνει τώρα. Η αυτοδυσφήμηση της Ν.Δ. έχει πλέον λάβει διαστάσεις διασυρμού και το καλύτερο που έχει να πράξει πια ο πρόεδρός της είναι να παραιτηθεί αύριο το πρωί, ανεξάρτητα από τις επερχόμενες εσωκομματικές εκλογές, στις οποίες άλλωστε είναι πια πάρα πολύ δύσκολο να επικρατήσει.
Βέβαια, όλα αυτά, ούτε παράξενα, ούτε αναιτιολόγητα είναι: πρόκειται για πολιτικά αποτελέσματα της πτώχευσης και του συνακόλουθου γεγονότος ότι οι ελληνικές πολιτικές δυνάμεις είναι πλέον μαριονέτες στα χέρια άλλων και τίποτα περισσότερο από αυτό: ότι τους λένε κάνουν, ότι τους απαγορεύουν δεν το κάνουν και τα δίνουν όλα προκειμένου να μείνουν στο γκουβέρνο…
Η ουσία όμως είναι ότι έτσι, το πράγμα δεν πρόκειται να πάει μακριά: αντιθέτως, η χώρα θα υποτροπιάσει εκ νέου σε ένα κλίμα διάλυσης που βρίσκεται πλέον διάχυτο στην ατμόσφαιρα.
Και αν πράγματι συμβεί κάτι τέτοιο, που δείχνει αναπόφευκτο, θα είναι για τελευταία, πιθανότατα, φορά…

1 σχόλιο:

  1. Το κλίμα διάλυσης της Αριστεράς είναι πολύ χειρότερο απ' αυτό του κλίματος
    διάλυσης της χώρας.
    Η χώρα έχει έναν εχθρό. Τον ίδιο της τον εαυτό. Από ένστικτο αυτοσυντήρησης
    υπάρχει περίπτωση να ανακάμψει εξουδετερώνοντας τα όποια φονικά στοιχεία
    διαθέτει και που δρουν σαν καρκίνος .Αρκεί βέβαια να μην είναι αργά πλέον.
    Όμως η Αριστερά δεν έχει μόνο τον ίδιο της τον εαυτό σαν εχθρό πια. Έχει τώρα και
    την χώρα που έχει χάσει την εμπιστοσύνη της σ' αυτήν. Έχει ΔΥΟ εχθρούς.
    Για να επιβιώσει η Αριστερά, πρέπει πρώτα να γιατρέψει τον εαυτό της και μετά
    με μεγάλο κόπο να αποκτήσει την εμπιστοσύνη της χώρας.
    Πράγμα πολύ πιο δύσκολο από το πρώτο. Και η αποστολή της δυσκολεύει ακόμα
    περισσότερο απ' το γεγονός ότι δεν υπήρξε ποτέ πλειοψηφία.
    Υπήρξε μειοψηφία και οι μειοψηφίες αν δεν είναι πολύ προσεκτικές διαλύονται.
    Τώρα βρέθηκε αυτό το σούργελο, και πάει να εξαφανίσει εντελώς εκείνο που είχε
    δείξει από καιρό ότι δεν πάει κάτι καλά σ' αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή