ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ... ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΕΝΣΩΜΑΤΩΝΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Παρά τον όποιο επικοινωνιακό«δυναμισμό» της, η επικοινωνιακή αντιπαράθεση την εβδομάδα που πέρασε,ερωτοτροπούσε επικίνδυνα με την πολιτική διαχείριση και φρόντισε να κρατήσειεκτός νυμφώνος την πραγματική πολιτική.

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ωστόσο, αυτή η εβδομάδα με τη διαδικασία των διερευνητικών εντολών, προφανώς και συνέβαλε με έναν ιδιαίτερο δυναμισμό στην πολιτικοποίηση της σκέψης της Ελληνικής κοινωνίας, και αυτό φυσικά δεν είναι τυχαίο.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ.

Πρόκειται για μια πολιτική διεργασία με την οποία δεν είναι εξοικειωμένη η κοινωνία μας, και με αυτή την έννοια, ούτε αδιάφορα την προσπέρασε, ούτε ανεπηρέαστη έμεινε από τα κυρίαρχα επικοινωνιακά στοιχεία που εξέπεμψε κατά τη διάρκειά της.

Κεντρικό ζήτημα βεβαίως παραμένει, τόσο η κατεύθυνση, όσο και η ταυτότητα του πολιτικού της επηρεασμού.

Αυτός είναι και ο λόγος που κατά τη διαδικασία των διερευνητικών εντολών, οι πολιτικές δυνάμεις δεν αναζήτησαν λύσεις στο κυβερνητικό ερώτημα αυτό καθ εαυτό.

Αυτό που αναζήτησαν... 

Ήταν πολιτικές διαδρομές πάνω στις οποίες επεχείρησαν να εδράσουν την πολιτική τους επιχειρηματολογία ( μηδέ και της πολιτικής κενολογίας εξαιρουμένης), δημιουργώντας παρακαταθήκη για την επόμενη μέρα.

Αυτός είναι και ο λόγος που από αυτήν εδώ την ιστοσελίδα καυτηριάσαμε την επιλογή της ηγεσίας του ΚΚΕ, που αν και με δικαιωμένες πολιτικά τις γενικές πολιτικές του επεξεργασίες, φυγομάχησε από τακτική άποψη, και με αυτή την έννοια κρατήθηκε στις παρυφές αυτών των πολιτικών (κύρια επικοινωνιακών) διεργασιών.

(Γι αυτούς που θέλουν να δουν περισσότερα επί του θέματος, θα βρουν σχετική μας ανάρτηση ΕΔΩ).

Και φυσικά αυτός είναι και ο λόγος που θεωρήσαμε πραγματική κίνηση ΜΑΤ την πολιτική του πρωτοβουλία να προτείνει με το άνοιγμα της Βουλής πρόταση για καταγγελία του μνημονίου και των δανειακών συμβάσεων, αναγκάζοντας έτσι το σύνολο του πολιτικού συστήματος να σταθεί ενώπιος ενωπίω με τις ευθύνες του και τις προκλήσεις, και όχι να αρκείται στην ανέξοδη πολιτική δημαγωγία και εξαπάτηση.

(Σχετική μας και ως προς αυτό ανάρτηση ΕΔΩ).

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΜΕΙΝΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ.

Παρά τον όποιο επικοινωνιακό «δυναμισμό» της, η επικοινωνιακή αντιπαράθεση την εβδομάδα που πέρασε, ερωτοτροπούσε επικίνδυνα με την πολιτική διαχείριση και φρόντισε να κρατήσει εκτός νυμφώνος την πραγματική πολιτική.

Η επιλογή αυτή δεν ήταν τυχαία. Υπήρξαν συγκεκριμένοι λόγοι που την επέβαλαν, και οφείλουμε να τους αποκαλύψουμε την ώρα που όλοι οι άλλοι επιχειρούν να τους σπρώξουν κάτω από το χαλί.

Ο πρώτος λόγος, είναι πως οι πολιτικές διεργασίες που προηγήθηκαν, και οι οποίες οδήγησαν σε σχηματισμό κομμάτων, κομματιδίων, μετώπων και λοιπών προμετωπίδων, ταυτίστηκαν με ένα ιδιότυπο πολιτικό-δαρβινικό τερατούργημα, αφού μέσα από το δοκιμαστικό του σωλήνα, ξεπήδησαν δυνάμεις και ηγετίσκοι, που ανακάλυψαν την πολιτική μετά το μνημόνιο.

Για όλους αυτούς…

Δεν υπήρξαν πολιτικές που οδήγησαν στο μνημόνιο…

Δεν υπήρξαν πολιτικοί που τις υπηρέτησαν διαχρονικά…

Δεν υπήρξε συγκεκριμένη ενότητα συμφερόντων την οποία σχεδόν δουλικά υπηρέτησαν…

Για αυτό και επεχείρησαν να πείσουν την κοινωνία πως ξαφνικά… γεννήθηκε η πολιτική και μαζί μ αυτήν γεννήθηκαν και οι επίδοξοι οι σωτήρες του τόπου.

Αν ψάχνεις μαλάκες… το μόνο βέβαιο είναι ότι θα βρεις…

Ο δεύτερος λόγος, είναι πως αυτοτελείς πολιτικές δυνάμεις, που δεν έπεσαν ξαφνικά από τον ουρανό, αλλά έχουν και παρελθόν και αμαρτήματα που κουβαλούν στην πλάτη, επεχείρησαν να βουτήξουν στο βούρκο της «αντιμνημονιακής» δημοφιλίας, για να σβήσουν μέσα σ αυτήν τις μουτζουρωμένες σελίδες της ιστορίας τους, και να εμφανιστούν ως περιζήτητες παρθένες στο πολιτικό νυφοπάζαρο.

Αν ψάχνεις λιγούρια… γιομάτος ο τόπος…

Πάρτε για παράδειγμα το ΣΥΡΙΖΑ…

Δεν είναι η δύναμη του μαύρου Σεπτέμβρη???

Δεν είναι η δύναμη της Υπατίας και του επικίνδυνου καιροσκοπισμού???

Δεν είναι η δύναμη που ερωτοτρόπησε με επικίνδυνα εθνοτικά παιχνίδια στη Θράκη???

Δεν είναι η δύναμη που σε κορυφαία εθνικά θέματα, κατέδειξε μεγάλη, ανεπίτρεπτη, και επικίνδυνη ρευστότητα εθνικής συνείδησης στον τρόπο με τον οποίο τα διαχειρίστηκε???

Πως είναι δυνατόν λοιπόν αυτή η δύναμη, να είναι ο αυριανός «σωτήρας» και λυτρωτής του τόπου μας, μέσα σε μια συνολική πολιτική ευθύνη που δε θα εξαντλείται σε «αντιμνημονιακές» φαμφάρες, αλλά θα επεκτείνεται στο σύνολο μιας πολυεπίπεδης πολιτικής???

Ο ΣΥΡΙΖΑ επικοινωνιακά έκρυψε το εφιαλτικό του πρόσωπο, γιατί αυτό βόλεψε και τους άλλους που ήθελαν να κρύψουν το δικό τους που ήταν εξ ίσου ελεεινό και τρισάθλιο. Το ερώτημα όμως είναι…

Η κοινωνία όμως δικαιούται να ξεχνά??? Και παραπέρα…

Όλοι εκείνοι που τον έκριναν, δικαιούνται σήμερα να σιωπούν και να μην ξεσκεπάζουν με συνέπεια τον επικίνδυνο πολιτικό του ρόλο???

Πάρτε για παράδειγμα τους Καμμενοκουβέληδες…

Ποια εθνική υπερηφάνεια θα προασπίσει το εκτροφείο των Ρεπούσηδων, αν έχει λόγο στο μετεκλογικό πολιτικό σκηνικό???

Ποια πολιτική συνέπεια θα επιδείξει το χοντρουλό (και στα λόγια) παληκάρι, όταν το πρώτο πράγμα που κατέδειξε, ήταν η ευκολία του να τσαλαπατήσει τη δική του μεγαλοστομία και η προθυμία του να ενδώσει στη νομή της εξουσίας με το «καλημέρα σας»???

Με ποια συνέπεια και στη βάση ποιάς πολιτικής στόχευσης, θα αντιπαλέψει τον «κακό λύκο» του μνημονίου, όταν παραμένει ευλαβικά προσκολλημένο στις πολιτικές και στα συμφέροντα που το εξέθρεψαν και το συντηρούν???

Πόσο μυαλό χρειάζεται άραγε για να κατανοήσουμε πως όποιες και να είναι οι εξελίξεις και οι πολιτικές διεργασίες, αργά η γρήγορα θα ολοκληρωθούν.

Και όταν αυτές οι διεργασίες ολοκληρωθούν, τα επικοινωνιακά τερτίπια θα είναι μια γλαφυρή ανάμνηση, και στο τραπέζι θα έρθει η πραγματική πολιτική και όλο το φορτίο που κουβαλάει επάνω της και επάνω στις πλάτες του λαού και της πατρίδας μας???

Είναι δυνατόν ένας ολόκληρος λαός να λειτουργεί και να συμπεριφέρεται με μνήμη χρυσόψαρου και με πρακτικές αιώνιου κοψοχέρη???

ΜΗ ΜΕΤΑΤΡΕΨΕΙΣ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΕ ΚΟΛΑΦΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ

Εκεί σε σπρώχνουν… Κι αυτός ο κίνδυνος, είναι πιο κοντά απ ότι φαντάζεσαι, αν δεν επιστρατεύσεις την εμπειρία σου, τη μνήμη σου, και την οργή σου απέναντι σε όλους εκείνους που δε διστάζουν να συνεχίζουν να σε εξαπατούν.

Σ αυτές τις εκλογές, δεν πας μονάχα για να τιμωρήσεις. Οφείλεις να πας και αποφασισμένος να ανοίξεις διάπλατα το παράθυρο της προσωπικής και της εθνικής σου αξιοπρέπειας.

Γι αυτό και δεν πρέπει να πας - όπως θέλουν να σε στείλουν – εκβιαζόμενος προκειμένου να επιλέξεις ανάμεσα στην τιμωρία ή στην προοπτική.

Οφείλεις να επιλέξεις ΚΑΙ την τιμωρία Και την προοπτική.

Η τιμωρία αυτών που σε κατέστρεψαν, πρέπει να είναι αποφασιστική και μη αναστρέψιμη. Έχεις υποχρέωση να τους αφανίσεις οριστικά από την πολιτική σκακιέρα. Να τους κυνηγήσεις όπου τους βρεις και να μη τους επιτρέψεις με οποιονδήποτε τρόπο να έχουν πολιτικό λόγο στη ζωή σου.

Αλλά αυτή η τιμωρία δεν πρέπει να γίνει με τον τρόπο που σου υπαγορεύουν ώστε να αναδείξεις στη θέση τους μια νέα γενιά πολιτικών δυναστών, καιροσκόπων και εμπόρων της προσωπικής και εθνικής σου αξιοπρέπειας.

Το πρώτο πράγμα που οφείλεις, απέναντι στον ίδιο σου τον εαυτό, είναι να αναζητήσεις, μπέσα, αποφασιστικότητα, και αταλάντευτη πολιτική συνέπεια, ικανή να ανατρέψει όχι απλά τον μνημονιακό τρόπο άσκησης μιας εφιαλτικής πολιτικής που σε θέλει στο περιθώριο των εξελίξεων και υποχείριο των επιλογών τους, αλλά την ίδια την πολιτική που γεννά και αναπαράγει μνημόνια και παράγει κοινωνική απελπισία, στο σύνολό της.

Το δεύτερο πράγμα που οφείλεις, απέναντι στα παιδιά σου αλλά πρωτίστως στην πατρίδα σου, είναι να μην επιτρέψεις σε κανέναν – μα σε κανέναν πούστη – ακόμη και αν τον ψηφίσεις, να αυθαιρετήσει την επόμενη μέρα και να μεταφράσει κατά το δοκούν τη θέλησή σου για τις υποθέσεις που αφορούν την πατρίδα σου, τα εθνικά θέματα που την ταλανίζουν, και τις ερμαφρόδιτες πολιτικές που την υπονομεύουν.

Γι αυτό οφείλεις και να απαιτήσεις – και να το απαιτήσεις αδιαπραγμάτευτα – πως η επόμενη Βουλή, θα πρέπει με το που θα συγκροτηθεί σε σώμα, να λύσει οριστικά και αμετάκλητα τρία κορυφαία ζητήματα.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ: Η άμεση καταγγελία των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, ξεκάθαρα και χωρίς παρενθέσεις, αστερίσκους και περιστροφές.

Το οφείλεις στον εαυτό σου για να σταματήσουν πια να σε εξαπατούν οι πολιτικοί τενεκέδες οποιασδήποτε απόχρωσης.

ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ: Η άμεση παραπομπή σε δίκη και η παραδειγματική τιμωρία όλων εκείνων που υποθήκευσαν τη χώρα και προσυπέγραψαν συμφωνίες που εκχωρούν και απεμπολούν εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα, και τέτοιες δεν είναι μόνο το μνημόνιο.

Το οφείλεις στην πατρίδα σου γιατί την πρόδωσαν…

ΤΟ ΤΡΙΤΟ: Η άμεση θεσμοθέτηση της υποχρεωτικότητας των δημοψηφισμάτων για κάθε απόφαση που αφορά κορυφαίο εθνικό θέμα ή σοβαρό κοινωνικό – πανεθνικό πρόβλημα, και μάλιστα με τρόπο που να καθιστά αυτοδικαίως άκυρη οποιαδήποτε συμφωνία ή απόφαση πάρθηκε παρά και ενάντια την εκφρασμένη απόφαση του Ελληνικού λαού.

Το οφείλεις στα παιδιά και την πατρίδα που θα τους αφήσεις, και που δε δικαιούται κανένας κερατάς να αποφασίζει πως αυτός κατέχει την απόλυτη αλήθεια για το μέλλον σου, την πατρίδα σου και τη ζωή σου την ίδια.