ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ... ΑΝΑΣΧΕΣΗ ΣΤΟΝ ΚΑΤΗΦΟΡΟ ΤΗΣ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΟΥ ΕΝΔΟΤΙΣΜΟΥ. (Α΄ Μέρος)

Το «ΝΕΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ», στα πλαίσια της πρότασης για την ανάγκη συγκρότησης «ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ», εγκαινιάζει σήμερα τη δημοσίευση σειράς άρθρων, με σκοπό την κατά το δυνατόν πληρέστερη και ουσιαστική προσέγγιση του ζητήματος, αναφορικά με το χαρακτήρα, το περιεχόμενο της δράσης του, αλλά και την ουσιαστική του φυσιογνωμία.

Τα σχετικά άρθρα θα σταλούν και σε άλλες ιστοσελίδες με την παράκληση της αναδημοσίευσης, και στα πολιτικά κόμματα και στους βουλευτές του Ελληνικού κοινοβουλίου ως πρόκληση για περεταίρω προβληματισμό.

Προσδοκία μας είναι να υπάρξει η ευρύτερη δυνατή ανταπόκριση, η ουσιαστική συμβολή με γνώμες και προτάσεις επί του θέματος, και φυσικά η συγκρότηση οργανωτικής επιτροπής για την ανάληψη πρωτοβουλίας με στόχο και τη δημόσια παρουσίαση της πρότασης, προκειμένου να αποτελέσει ουσιαστικό στοιχείο στην προσπάθεια της γενικευμένης εθνικής ανασύνταξης που τόσο έχει ανάγκη ο τόπος. 

Με εκτίμηση...

Α΄ ΜΕΡΟΣ

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ... ΑΝΑΣΧΕΣΗ ΣΤΟΝ ΚΑΤΗΦΟΡΟ ΤΗΣ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΟΥ ΕΝΔΟΤΙΣΜΟΥ.

Η σύσταση «ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ», αναδεικνύεται εκ των πραγμάτων στις μέρες μας σε αναγκαιότητα ύψιστης προτεραιότητας και σε ζήτημα  καθοριστικής εθνικής σημασίας.

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Και αυτή η σημασία προκύπτει αβίαστα από τη συνύπαρξη έξι παραγόντων που επιδρούν καταλυτικά στη διαμορφούμενη θέση της χώρας μας μέσα στις σύγχρονες γεωπολιτικές εξελίξεις και ανακατατάξεις, τόσο στην ευρύτερη περιοχή όσο και στον πλανήτη ολόκληρο.

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ:

1. Οι διαχρονικές συμβατικές απειλές οι οποίες είναι συνυφασμένες με τη νεότερη πολιτική ιστορία μας. (Τουρκικός επεκτατισμός, αλυτρωτικές διεκδικήσεις, ενεργειακές εξελίξεις στο Αιγαίο κλπ)

2. Οι πολυποίκιλες ασύμμετρες απειλές στις οποίες η χώρα μας είναι εκτεθειμένη. (Συνέπειες Αραβικών εξεγέρσεων, γεωπολιτικές συγκρούσεις στην Εγγύς και Μέση Ανατολή, αντεθνική δράση οργανωμένων και κατευθυνόμενων πληθυσμιακών ομάδων σε ευαίσθητα γεωγραφικά διαμερίσματα όπως η Μακεδονία και η Θράκη, ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση, αφελληνισμός επιχειρήσεων εθνικής σημασίας όπως οι τηλεπικοινωνίες, τα νερά, ο ηλεκτρισμός, τα μεταλλεύματα, περιβαλλοντικές και φυσικές απειλές κλπ)

3. Τα φαινόμενα πολιτικής μετριότητας έως και ενδοτικής συμπεριφοράς στη διαχείριση εθνικών κρίσεων και προκλήσεων (Ίμια, Αιγαίο, Θράκη, «πακέτα» εξωτερικής πολιτικής, πλημμελής άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων...

4. Η συστηματική ανάδειξη ως κυρίαρχων, σειράς εθνοκτόνων και εθνομηδενιστικών πολιτικών στην κοινωνία, στην εκπαίδευση, στην πολιτισμική φυσιογνωμία της σύγχρονης Ελλάδας κλπ.

5. Οι στοχευμένες εξωθεσμικές παρεμβάσεις που προωθούν με μεθόδους πολλές φορές κεκαλυμμένες πλην όμως με μεθοδικό σχεδιασμό τις πολιτικές της παγκόσμιας διακυβέρνησης, με στόχο τη συστηματική άλωση των κοινωνιών – συμπεριλαμβανομένης και της Ελληνικής κοινωνίας – στο άρμα της επικίνδυνης μετάλλαξης. Και τέλος…

6. Τα νέα δεδομένα της μνημονιακά υποταγμένης Ελλάδας, τα οποία δεν τροποποιούν με τρόπο δραματικό μόνο τη ζωή των πολιτών, αλλά θέτουν πλέον εν αμφιβόλω, ακόμη και το αυτονόητο δικαίωμά της στην άσκηση εθνικά κυρίαρχης πολιτικής και σε επίπεδο θεσμικών πρωτοβουλιών αλλά και σε ζητήματα που αφορούν στη διαφύλαξη ακόμη και αυτής της εδαφικής της ακεραιότητας.

ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ:

Κυρίαρχο διαχρονικό χαρακτηριστικό στη διαχείριση όλων των παραπάνω, ΔΕΝ ΗΤΑΝ ένα σύνολο από αδιαπραγμάτευτες προτεραιότητες και εθνικά προσανατολισμένες στρατηγικές, που το ειδικό τους βάρος δε θα αυξομειώνεται από το βαθμό της ρευστότητας – ή ακόμη και της ανυπαρξίας – της εθνικής συνείδησης των εκάστοτε διαχειριστών.

Λεπτά και ιδιαίτερα επικίνδυνα, εθνικής σημασίας ζητήματα, τα διαχειρίστηκαν ανίκανοι, φοβικοί ακόμη και εντεταλμένοι προς τούτο  παραγοντίσκοι, με γνώμονα προσωπικές επιλογές, προσωπικές πολιτικές και στρατηγικές, με καιροσκοπισμό, με υπερ- και εξω-θεσμικά υπαγορευμένους χειρισμούς, και συχνά  με συμπεριφορές προκλητικής εθνικής υποτέλειας, με αποτέλεσμα και τη δημιουργία ολέθριων τετελεσμένων σε βάρος του Ελληνισμού και των εθνικών συμφερόντων (διαχείριση κρίσης των Ιμίων, προδοτική συμφωνία της Μαδρίτης κλπ), αλλά ανεπίτρεπτων εθνικών αναδιπλώσεων που αγγίζουν ή και ξεπερνούν κατά πολύ τα όρια της εθνικής και της εσχάτης προδοσίας.

ΜΙΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΘΕΡΜΟΚΟΙΤΙΔΑ:

Μέσα στην οποία γεννήθηκαν και αναπαράγονται οι ρευστού εθνικού προφίλ διαχειριστές των κορυφαίων εθνικών μας υποθέσεων, είναι η διαχρονική αλληλοσυγκάλυψη που αποτελεί θλιβερό εξάμβλωμα του πολιτικού μας συστήματος, και φυσικά η διαχρονική τους ατιμωρησία.

Έτσι το τέρας του εθνικού ενδοτισμού, αντί να θανατώνεται παραδειγματικά άμα τη εκδηλώσει του, αποτέλεσε τον μοναδικό ίσως άξονα που το κράτος «διεκδίκησε» να έχει συνέχεια, και η μια εθνική υποχώρηση να διαδέχεται την άλλη, με τους ξεδιάντροπους πρωταγωνιστές αυτής της αθλιότητας, να συνεχίσουν να κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσά μας.

ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ… ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ… ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ «ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ»

Και ας αρχίσουμε πρωθύστερα την αναφορά μας ξεκινώντας από την καταγραφή των κινδύνων, διότι αυτό που δε θα θέλαμε σε καμία περίπτωση, είναι να χρησιμοποιηθεί μια πολιτικά και εθνικά υπεύθυνη προσέγγιση του ζητήματος, ως εργαλείο χαλιναγώγησης των μαζών και των λαϊκών αγώνων, πράγμα που αποτελεί και τον πρώτιστο κίνδυνο.

Οι αρμόδιότητές του θα πρέπει να είναι με σαφήνεια και Συνταγματικά προσδιορισμένες, έτσι ώστε όχι μονάχα να μην επιτρέπεται, αλλά ΝΑ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΡΗΤΑ η δυνατότητα παρέμβασής του με οποιονδήποτε τρόπο στη μαζική - συνδικαλιστική δράση, και στην περιστολή των λαϊκών ελευθεριών όπως και στην άσκηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων των Ελλήνων πολιτών, καθ οιονδήποτε τρόπο.

Η δε οποιαδήποτε απόπειρα υπέρβασης αυτής του της αρμοδιότητας, θα πρέπει να κρίνεται άμεσα από τυχαία (π.χ. δια κληρώσεως) συγκροτούμενο σώμα ενόρκων Ελλήνων πολιτών, οι οποίοι θα αποφασίζουν για την τύχη των βιαστών της Συνταγματικής νομιμότητας, ωσάν να πρόκειται για αδίκημα εσχάτης προδοσίας στη διαχείριση κορυφαίου εθνικού ζητήματος.

Αυτό για να τελειώνουμε μια και καλή με τους βιαστικούς «δημοκράτες» και ανέξοδους υπερευαισθητούληδες, που θα επιχειρήσουν να χρεώσουν στην προσέγγισή μας, προθέσεις που δεν είναι στις προθέσεις μας και υποτιθέμενες λογικές που δεν εντάσσονται στη λογική μας.

Ας δούμε λοιπόν τώρα επί της ουσίας, το πλέγμα των ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ και των ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΩΝ του.

1. Ως θεσμοθετημένο και δη Συνταγματικά όργανο, το «ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ», έχει ως πρώτιστη και αποκλειστική αρμοδιότητα τη διαχείριση και του πρώτιστου θεσμού της χώρας. Δηλαδή:

Την αταλάντευτη άσκηση εθνικά κυρίαρχης πολιτικής, από το επίπεδο της κοινωνίας μέχρι εκείνο της εξωτερικής πολιτικής.

Μιας εθνικά κυρίαρχης πολιτικής που δε θα δικαιούται να νοθεύει κανένα «εθνικό σύμβολο», από την κυριαρχική διάσταση της εθνικής μας σημαίας, μέχρι και την πολιτικά κυριαρχική διάσταση της εθνικής μας ταυτότητας.

2. Στα πλαίσια των πιο πάνω περιγεγραμμένων «ΕΞΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ» που συνθέτουν το χαρακτήρα και την κατεύθυνση του εθνικού μας βηματισμού στις νέες συνθήκες, το Σ.Ε.Α. θα πρέπει να είναι επιφορτισμένο με το καθήκον της διαρκούς και αδιαπραγμάτευτης επαγρύπνησης, για την «ευλαβική» προσαρμογή του συνόλου του πολιτικού συστήματος, σε πολιτικούς χειρισμούς που δε θα «νερώνουν» το πλαίσιο των πολιτικών του αποφάσεων στην κατεύθυνση της αποδόμησης των εθνικών συμφερόντων ούτε στην οικονομική, ούτε στην πολιτική, ούτε βεβαίως στη διπλωματική διαχείριση των εθνικών υποθέσεων.

3. Στη βάση αυτών ακριβώς των αρμοδιοτήτων, το Σ.Ε.Α. θα πρέπει:…

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ >>> ΕΔΩ