Σε κατάσταση αναβρασμού και αγωνίας για το μέλλον του παραμένει ο λαός στο Λίβανο, που βρίσκεται αντιμέτωπος με μια βαθιά καπιταλιστική κρίση, τη χειρότερη, όπως φαίνεται, της τελευταίας 30ετίας...
Παρά τα αυστηρά μέτρα περιορισμού μετακινήσεων και εργασίας λόγω πανδημίας, χιλιάδες Λιβανέζοι βγήκαν αυτές τις μέρες στους δρόμους της πρωτεύουσας Βηρυτού αλλά και της δεύτερης μεγαλύτερης (και φτωχότερης) πόλης του βορρά, Τρίπολης, διαμαρτυρόμενοι για...
την έκρηξη της ανεργίας, της φτώχειας, της ακρίβειας και της υποτίμησης κατά 200% της λιβανέζικης λίρας έναντι του αμερικανικού δολαρίου μέσα στους τελευταίους μήνες. Μεγαλύτερες συγκεντρώσεις παρατηρήθηκαν έξω από τα γραφεία της Κεντρικής Τράπεζας στη Βηρυτό και τα υποκαταστήματα των αμέτρητων λιβανέζικων τραπεζών που υπάρχουν σε όλη τη χώρα. Οι κινητοποιήσεις συνοδεύτηκαν σε ορισμένες περιπτώσεις από συμπλοκές μεταξύ διαδηλωτών και στρατιωτών με αποτέλεσμα το θάνατο ενός 27χρονου νεαρού (υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες) και τον τραυματισμό πολλών δεκάδων.
Το πρόγραμμα «διάσωσης» του Ντιάμπ
Οι προσπάθειες της κυβέρνησης του Σουνίτη πρωθυπουργού Χασάν Ντιάμπ να εκτονώσει τη λαϊκή οργή λόγω της εκτόξευσης της ακρίβειας, που έχει διπλασιάσει τις τιμές των περισσότερων τροφίμων και βασικών προϊόντων, επικεντρώθηκαν στην παρουσίαση ενός διαχειριστικού σχεδίου «εξόδου από την κρίση», το οποίο παρουσίασε το απόγευμα της Πέμπτης 30 Απρίλη, έχοντας προηγουμένως εξασφαλίσει την ομόφωνη γνώμη του πολυμελούς υπουργικού συμβουλίου και τη συναίνεση του (Χριστιανού) Προέδρου της χώρας, Μισέλ Αούν. Βασικοί άξονες του σχεδίου «εξόδου» από την κρίση είναι και αυτήν τη φορά (όπως είχε κάνει και ο προκάτοχός του Σ. Χαρίρι) η μείωση των κρατικών δαπανών (σε βάρος, εξυπακούεται, των λαϊκών στρωμάτων των οποίων το 45% διαβιώνει κάτω από το όριο της φτώχειας), μεταρρυθμίσεις τάχα για την καταπολέμηση της διαφθοράς (με αόριστες υποσχέσεις για επιστροφή κλεμμένων), η υπόσχεση βελτίωσης του συνταξιοδοτικού και φορολογικού συστήματος και η διάσωση της καταχρεωμένης κρατικής εταιρείας ηλεκτρισμού, η αναμόρφωση του χρηματοπιστωτικού και τραπεζικού τομέα. Επίσης, η ανάγκη εξασφάλισης ενός πενταετούς διάρκειας δανείου έως 10 δισ. δολαρίων πιθανώς από το ΔΝΤ εφόσον εξασφαλιστεί η συμφωνία από ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που αναμειγνύονται με διάφορους τρόπους στα εσωτερικά πράγματα του Λιβάνου, όπως η Γαλλία, οι ΗΠΑ και χώρες του Περσικού Κόλπου.
Δεν είναι τυχαίο πως σε αυτήν την περίοδο η Γερμανία ενέδωσε στις πιέσεις των ΗΠΑ θέτοντας την Πέμπτη εκτός νόμου τη λιβανέζικη σιιτική οργάνωση «Χεζμπολάχ». Η εξέλιξη προκάλεσε μεγάλη ικανοποίηση όχι μόνο στην Ουάσιγκτον αλλά και στο Ισραήλ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου