Η πατρίδα μας αντιμέτωπη με τρεις θεμελιώδεις γεωπολιτικές προκλήσεις

Οι παρελάσεις ολοκληρώθηκαν. Οι Έλληνες πολίτες σε ολόκληρη την επικράτεια, στοιχήθηκαν με έναν τρόπο πρωτογενώς αυθεντικό, πίσω από τη λαχτάρα για το εμβατήριο της Μακεδονίας, η οποία αυτή τη φορά γίνεται ξακουστή διεθνώς, ΚΑΙ για την μειοδοσία που διαμοίρασε τα ιμάτιά της στις Πρέσπες...

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

μέλους της Γ της ΔΗ.ΠΟ.Σ "ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ"

Αυτή η ιδιότυπη «μάχη του εμβατηρίου», στην πράξη λειτούργησε ως ένα στοιχειώδες ηθικό αντιστάθμισμα, απέναντι στο βαρύ φορτίο που έριχνε αυτή η μειοδοσία, την ημέρα μιας ακόμη Εθνικής επετείου. Το εάν κερδήθηκε τελικά ή όχι αυτή η «μάχη», είναι κάτι που ο καθένας μπορεί να το σταθμίσει καλύτερα, από την εμπειρία του, στο δικό του ιδιαίτερο περιβάλλον. Όμως… Όποιο και αν είναι το τελικό συμπέρασμα, αυτό θα έχει ελάχιστη σημασία, μπροστά στο συνολικό πρόβλημα του εκτεταμένου εσωτερικού αναθεωρητισμού, τον οποίο εγκαινίασε η μειοδοσία των Πρεσπών, και ο οποίος τείνει να γενικευτεί σε ολόκληρη την εθνική μας ατζέντα.

Την χθεσινή ημέρα, οι "one day ήρωες" ήσαν λιγότεροι από κάθε άλλη φορά στο παρελθόν. O καθένας από αυτούς έδωσε τη δική του φτηνή παράσταση, προκειμένου να σπεύσει σήμερα κιόλας, να την εξαργυρώσει στο πολιτικό χρηματιστήριο με κάθε διαθέσιμο τρόπο...

Η χθεσινή ημέρα επίσης επιβεβαίωσε, πως η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, δεν έχει καμία απολύτως εκτίμηση στους πολιτικούς πρωταγωνιστές αυτής της μειοδοσίας. Ωστόσο αυτό δεν αρκεί…

Αυτή η επικίνδυνη συντροφιά, παραμένει στην κυβερνητική εξουσία, και την αρμοδιότητα να χειρίζεται εθνικές υποθέσεις ΟΥΔΕΙΣ από τους αντιπάλους της, τόλμησε να την αμφισβητήσει ευθέως και κατηγορηματικά, ΟΥΤΕ έναντι της ιδίας… ΟΥΤΕ έναντι της...
Διεθνούς κοινότητας.

Η επικίνδυνη αντίληψη της δουλοπρέπειας και η οποία είναι προϊόν του παρασιτικού προστατευτισμού, παραμένει επίσης κυρίαρχη, όχι μονάχα μεταξύ των κυβερνητικών στελεχών, αλλά στην αντίληψη της πλειοψηφίας των κυρίαρχων του πολιτικού στερεώματος.

Είναι η αντίληψη η οποία στο πλαίσιο του «ΑΝΗΚΟΜΕΝ», ενσωματώνει την εξωτερική πολιτική της χώρας στην Αμερικανική γεωστρατηγική με όρους υποτελείς, και αυτό προδιαγράφει περιβάλλοντα πρόσφορα για νέες εθνικές τραγωδίες.

Πρόκειται για έναν επικίνδυνο συνδυασμό, ο οποίος δυστυχώς συγκαλύπτεται ακόμη και από τον υποτιθέμενα καταγγελτικό λόγο των πρωταγωνιστών της ενημέρωσης.

Η εντύπωση που επιχειρείται να καλλιεργηθεί, ότι δήθεν ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τις ολέθριες επιλογές του, επιστρέφει στην αφετηρία του 3%, είναι μια πλασματική, πλήρως ανιστόρητη και καταφανώς αντεπιστημονική εντύπωση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ του 2019, δεν έχει καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ του 2015. Ο ΣΥΡΙΖΑ του 2019… 

• Είναι ενσωματωμένος πλήρως στην συστημική ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία η οποία τελεί υπό  ανασύνταξη… 
• Έχει απορροφήσει τον μεγάλο όγκο των παραδοσιακών πολιτικών της στελεχών και την πολιτική της βάση μέσα στην κοινωνία… 
• Έχει διαδραματίσει ρόλο για λογαριασμό και της Ευρωπαϊκής και της Αμερικανικής Γεωστρατηγικής… 

Και αυτές του οι ιδιότητες τον καθιστούν ΑΝΑΛΩΣΙΜΟ μεν… ΕΝΑΛΛΑΞΙΜΟ δε στο Ελληνικό πολιτικό στερέωμα.

Ακόμη υπογράφονται γραμμάτια… Ο δρόμος της αποπληρωμής τους παραμένει δραματικά μακρύς… Και η ατζέντα με του εδαφικού ακρωτηριασμού μόλις έχει ανοίξει…  

Ένα καινούριο δίπολο λοιπόν, που το ένα μέρος του θα πληρώνει τις αμαρτίες του άλλου και τούμπαλιν, είναι άκρως απαραίτητο, και καλό θα είναι η κοινωνία να μην παρασύρεται από τη λαγνεία των πυροτεχνημάτων.

Αυτές οι αντιλήψεις, είναι μέρος του βρώμικου παιχνιδιού. Διότι οι πάντες θέλουν έναν λαό καθηλωμένο στην παραλυτική επίδραση της αυταπάτης του. Και κυρίως, διότι το ίδιο το σύστημα επενδύει στην εναλλαγή των διαχειριστών που προτίθενται να υλοποιούν και όχι να αμφισβητούν τις στρατηγικές επιλογές του.

Κατά τα λοιπά… Και ενώ όλοι υπήρξαμε απορροφημένοι με τα των παρελάσεων, τρία καινούρια προβλήματα ήρθαν να προστεθούν και να επιδεινώσουν τη θέση της χώρας το τελευταίο 48ωρο...

• Το πρώτο λέγεται "ΣΥΝΑΝΑΠΤΥΞΗ" και το εκστόμισε ο απαράδεκτος πρωθυπουργός της χώρας. Πρόκειται για πολύ άσχημη εξέλιξη που σηματοδοτεί την -βήμα το βήμα- διολίσθηση στην Τουρκική αναθεωρητική ατζέντα, κι αυτό μόνο αρνητικές εξελίξεις προδιαγράφει...

Όταν στο σκηνικό της έντασης το οποίο στήνει μια αμετανόητα προκλητική Τουρκία, απαντά ο Έλληνας πρωθυπουργός με ομολογία προκαταβολικής εκχώρησης κυριότητας, τότε η μάχη επί της ουσίας έχει χαθεί πριν απ’ όλα σε επίπεδο προθέσεων.

• Το δεύτερο λέγεται μετακίνηση της Αμερικανορωσικής αντιπαράθεσης στο πεδίο των υβριδικών αντιπερισπασμών. Πρόκειται για μια στρατηγική που ενεργοποιείται μοιραία μετά την απόπειρα του Ρωσικού διεμβολισμού της Λατινικής Αμερικής, και όπως αντιλαμβάνεστε, ο κατ’ εξοχήν ασταθής χώρος για το στήσιμο αυτού του γηπέδου των αντιπερισπασμών, βρίσκεται στην καρδιά του διακεκαυμένου γεωπολιτικού διπόλου Βαλκάνια - Μέση Ανατολή...

Σε αυτό το περιβάλλον που δίνει ισχυρά σημάδια επερχόμενης γενικευμένης αποσταθεροποίησης, το κόστος για τα γεωπολιτικά υποστηλώματα των ισχυρών θα είναι βαρύτατο. Και προφανώς, το ισχυρό φορτίο αυτών των συνεπειών, αφορά πρωτίστως όσους αδυνατούν να διαχειριστούν την περπατησιά τους με καθαρές γεωστρατηγικές προτεραιότητες. Και δυστυχώς η πατρίδα μας πρωταγωνιστεί σε αυτή την αδυναμία.

• Το τρίτο λέγεται μεταφορά προς Δυσμάς, ενός ασύμμετρου μετώπου πραγματικής και σκληρής ισλαμικής τρομοκρατίας, μετά την κατάρρευση της κυριαρχίας του ISIS επί εδαφών. Πρόκειται για ένα πολυσύνθετο πρόβλημα, οι συνέπειες του οποίου αναμένεται να εξαχθούν ΤΟΣΟ στα Βαλκάνια ΟΣΟ και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Ο ISIS, κατέρρευσε στα εδάφη της Μέσης Ανατολής, ως δομημένος μηχανισμός άσκησης κυριαρχίας.

• Δεν κατέρρευσε όμως η οικονομική του δυνατότητα να στηρίξει επιχειρήσεις αποσταθεροποίησης σε ευάλωτα περιβάλλοντα.
• Δεν κατέρρευσαν οι μηχανισμοί ελέγχου και διαχείρισης ανθρωπίνου δυναμικού, ούτε βεβαίως και το αξιακό περιβάλλον αδιάκοπης αναπαραγωγής φονταμενταλιστών δολοφόνων.
• Και φυσικά δεν έχει καταρρεύσει η ιδέα της εργαλειοποίησής του, ως μηχανισμό διάχυσης της αποσταθεροποίησης και επαναπροσδιορισμού των γεωστρατηγικών ισορροπιών, ακόμη και από τους ισχυρούς που τον αντιπάλεψαν στο θέατρο της Μέσης Ανατολής.

Ο χώρος… Ο τρόπος… Η μεθοδολογία… Το εύρος… Και το βάθος των συνεπειών μιας καθ’ όλα απρόβλεπτης και ασύμμετρης απειλής που συνιστά η μετατόπιση του επιχειρησιακού κέντρου βάρους της δράσης του, παραμένουν οι άγνωστες παράμετροι που οφείλουν να προβληματίσουν.

Είναι προφανές πως η ανάγκη ουσιαστικής οριοθέτησης μιας μεταναστευτικής πολιτικής πλήρως αποσυνδεδεμένης από εμμονές και ιδεολογήματα, αναγορεύεται πλέον σε ζήτημα ύψιστης εθνικής σημασίας, που απαιτεί αντιμετώπιση ευθύνης και τέτοια δεν συνιστούν τα παιχνιδίσματα με τις ΜΚΟ.

Η πατρίδα μας σε κάθε περίπτωση παραμένει ο πραγματικά αδύνατος κρίκος μέσα σε ένα περιβάλλον πολυσύνθετων προκλήσεων... 

• ΚΑΙ για τη θέση που κατέχει ως «οικόπεδο»…  
• ΚΑΙ για την «ζήτηση» που εμφανίζει ως τέτοιο… 
• ΚΑΙ για την αυτοκτονική διαχείριση που έχει προηγηθεί, στο σύνολο των κρίσιμων εθνικών ζητημάτων.

Πρόκειται για έναν τοξικό συνδυασμό παραλυτικών παραμέτρων, που την παραδίδουν στις προκλήσεις της τρέχουσας δεκαετίας, με ανύπαρκτη εθνική στρατηγική… Καθηλωμένη στις Συμπληγάδες επικίνδυνων ιδεολογημάτων… Και με κατακερματισμένη την επικράτειά της σε πολλαπλά κέντρα ισχυρών συμφερόντων, τα οποία επί της ουσίας ασκούν κυριότητα.

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, επείγει να γίνει αντιληπτή η ανάγκη μορφοποίησης μιας συνολικής στρατηγικής πολιτικής απάντησης… Μιας στρατηγικής απάντησης μακράς πνοής… Που θα υπηρετήσει την στρατηγική βιωσιμότητα της χώρας… Και δεν θα επενδύει σε πυροτεχνήματα της μίας ημέρας, ούτε δεν θα εκφυλίζεται σε μικρόψυχους και αδιέξοδους καιροσκοπισμούς.

Μιας στρατηγικής απάντησης που για να είναι η ίδια βιώσιμη, στο πρώτο ζήτημα το οποίο οφείλει να προσδιορίζει με σαφήνεια, είναι η ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ και ο ΕΘΝΙΣΜΟΣ της ΕΞΟΥΣΙΑΣ...

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"