Μπορεί ποτέ ο υπουργός οικονομίας μιας χώρας να ισχυρίζεται ότι τα κλειδιά της χώρας τα κρατάει ένας ξένος τραπεζίτης, όποιος
και αν είναι ο τελευταίος, αναγνωρίζοντας, έτσι, ότι ο ίδιος ως κατ’
εξοχήν υπεύθυνος για την οικονομική πορεία της χώρας είναι απλώς διακοσμητικό πρόσωπο;...
Και όμως, αυτό αναγνώρισε ο Γκ. Χαρδούβελης, ισχυριζόμενος στο Βήμα της Κυριακής (28/12) ότι «ο Μάριο Ντράγκι (Διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας) κρατάει τα κλειδιά της Ελλάδας».
Μπορεί, επίσης ο κατ΄εξοχήν διαπραγματευτής της χώρας να καίει τόσο...
χονδροειδώς ένα από τα κρίσιμα διαπραγματευτικά χαρτιά απέναντι στους πιστωτές, όποιο και αν είναι αυτό και όσο και αν ο ίδιος δεν το υιοθετεί;
Και όμως αυτό έκανε πάλι στην ίδια συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής» ο Γκ. Χαρδούβελης ισχυριζόμενος ότι η ευρωζώνη έχει οχυρωθεί απέναντι στο ενδεχόμενο Grexit.
Δυστυχώς, ο Γκ. Χαρδούβελης, παρά το μειλίχιο ύφος του, μοιάζει να συμπεριφέρεται ως «φερέφωνο» των πιστωτών και όχι ως υπουργός Οικονομικών ανεξάρτητης δημοκρατικής χώρας.
Ακραία χαρακτηριστικά αφόρητης υποτέλειας και υποταγής φέρει η εκτενής και «αποκαλυπτική» συνέντευξη του υπουργού Οικονομικών Γκ. Χαρδούβελη στο «Βήμα της Κυριακής» (28/12). Το στίγμα το δίνει η ίδια η εφημερίδα, «τιμώντας» τη συνέντευξη με τίτλο στο πρωτοσέλιδο που προειδοποιεί τον αναγνώστη πως « Ο Μάριο Ντράγκι κρατάει τα κλειδιά της Ελλάδας»…
Διαβάζοντας το πλήρες κείμενο της συνέντευξης, ο αναγνώστης πληροφορείται από τον υπουργό Οικονομικών πως «η συμπεριφορά της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) αποτελεί κλειδί για την αποφυγή κλυδωνισμών. Διότι το κλειδί αυτό εύκολα και απότομα μπορεί να κλείσει τη χρηματοδότηση προς τις τράπεζες και έτσι να στραγγαλίσει την ελληνική οικονομία σε χρόνο dt».
Η ,
τουλάχιστον, κινδυνολογική αυτή παρέμβαση του Γκ. Χαρδούβελη έχει
ομολογουμένως ιδιαίτερο ενδιαφέρον, διότι δεν στέκεται μόνο στην καλλιέργεια ενός κλίματος φόβου και ανασφάλειας, αλλά προχωράει παραπέρα περιγράφοντας τον τρόπο με τον οποίο οι απειλές θα πραγματοποιηθούν.
Ακόμα και ένας καλόπιστος αναγνώστης, θα δυσκολευόταν να μην παρατηρήσει πως ακόμη και οι δανειστές (ιδιώτες και θεσμικοί) έχουν κρατήσει μια πιο «προσεκτική» στάση σε τόσο σημαντικά ζητήματα, φοβούμενοι προφανώς να μην κατηγορηθούν για ευθείες και βρώμικες παρεμβάσεις στα εσωτερικά της Ελλάδας.
Ο
υπουργός Οικονομικών, όμως, φαίνεται πως δεν «κόπτεται» για τέτοιες
λεπτομέρειες και λειτουργώντας ως φερέφωνο των συμφερόντων των
δανειστών, λέει αυτά που ίδιοι φοβούνται να πουν δημοσίως! Αναλαμβάνει
δηλαδή πρόθυμα, να διακινήσει τα σενάρια τρόμου και «αποσταθεροποίησης»
που θίγουν τα συμφέροντα της ελληνικής οικονομίας και αντίστοιχα
εξυπηρετούν εκείνα της «άλλης» πλευράς των πιστωτών – εταίρων.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ …ΔΡΟΜΟΣ
Σαν να μην έφταναν τα παραπάνω, σε ερώτηση του δημοσιογράφου του «Βήματος» περί “grexit” και διαπραγματευτικών όπλων ο Γκ. Χαρδούβελης
απαντά πως η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ «έχει πάψει να αποτελεί
διαπραγματευτικό όπλο. Ακόμη και αν το Grexit υπάρχει στην τιμολόγηση
των αγορών, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως διαπραγματευτικό όπλο
από εκείνους που έχουν σηκώσει σημαία εναντίον των εταίρων και
δανειστών μας, εφόσον βρεθούν στη θέση να διαπραγματεύονται. Η αιτία
είναι απλή. Οι υπόλοιπες χώρες έχουν πλέον οχυρωθεί
απέναντι στο ενδεχόμενο δικής μας αποχώρησης και δεν νοιάζονται στον
ίδιο βαθμό που νοιάζονταν παλιά. Αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά σε σχέση
με το 2012.»
Με δύο λόγια δηλαδή, ο υπουργός Οικονομικών μας λέει πως, η χώρα δεν έχει κανένα διαπραγματευτικό όπλο (διότι «οχυρώθηκαν» (!) οι πιστωτές) και ανεξαρτήτως της βούλησης του λαού, είναι υποχρεωμένη να συμφωνήσει και να υπογράψει νέους μνημονιακούς όρους λιτότητας και υποτέλειας…
Παράλληλα, τουλάχιστον αλγεινή εντύπωση και ερωτηματικά προκαλεί η άποψη που διατυπώνει σε άλλο σημείο της συνέντευξης πως « όποιο πολιτικό σενάριο και αν επικρατήσει» η απορρύθμιση της οικονομίας και οι πολιτικές λιτότητας είναι ο μόνος δρόμος για να επιστρέψει η Ελλάδα στις αγορές και να μην περικόψει απότομα μισθούς και συντάξεις!
Με άλλα λόγια, ο Γκ. Χαρδούβελης διατυπώνει το εξής παράλογο: ο «μόνος δρόμος» για να μην κάνουμε αυτά που ήδη έχουμε κάνει και μας πιέζουν να συμφωνήσουμε εκ νέου (βλέπε περικοπές κρατικών δαπανών) είναι να συνεχίσουμε στην ίδια (μνημονιακή) πορεία!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου