Μετά τις ραγδαίες εξελίξεις στην Ουκρανία, ο πρόεδρος Πούτιν πριν από λίγο σε βαρυσήμαντο διάγγελμά του, αποφάσισε επιτέλους να αναλάβει τον έλεγχο της κατάστασης, διαψεύδοντας τους επικριτές του...
Καλό το χιούμορ, αλλά ας σοβαρευτούμε, γιατί οι εξελίξεις δεν είναι μόνο ραγδαίες, αλλά η σημασία τους είναι ξεχωριστή, αφού εν πολλοίς τείνουν να σηματοδοτήσουν κατεύθυνση εξελίξεων για την Ευρωπαϊκή Ήπειρο στο σύνολό της...
Το να προσεγγίσει κανείς τις εξελίξεις στην Ουκρανία
αποκλειστικά και μόνο με το ειδικό βάρος που εν προκειμένω δεν είχε σ αυτές, η ίδια η Ουκρανική κοινωνία ως μη εμφορούμενη από
ριζοσπαστικά αιτήματα, προφανώς είναι πολύ σημαντικό για να ερμηνευτούν σωστά
τα κίνητρα, η κατεύθυνση των αλλαγών αλλά και η επόμενη μέρα των όσων συμβαίνουν
στη χώρα. Θα παραμένει ωστόσο ελλιπέστατη μια τέτοια ανάλυση που θα απολυτοποιεί
την κοινωνικοταξική φυσιογνωμία των εξελίξεων, και θα παραβλέπει με προκλητικό
τρόπο τα δυναμικά στοιχεία της γεωπολιτικής που τη διέπουν.
Στην Ουκρανία λοιπόν τέσσερα πράγματα είναι εκείνα που συνθέτουν
τον καμβά των πολιτικών εξελίξεων:
- Η απουσία κινήματος με ριζοσπαστικά αιτήματα που θα ήταν ικανή να δρομολογήσει φιλολαϊκού χαρακτήρα αλλαγές, μέσα από πραγματικές πολιτικές ανατροπές που δε θα εκτονώνονται σε ανατροπές μόνο των διεφθαρμένων ανδρεικέλων
- Το ειδικό βάρος της γεωπολιτικής στο σχεδιασμό των εξελίξεων και στην οργάνωση της χορογραφίας των εξεγερμένων.
- Η de facto αναγόρευση των νεοναζί σε σταθμισμένο πλέον παράγοντα που φιλοδοξεί να μπολιάσει τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις στην Ευρασία, με δραστικές και σε αντιδραστική κατεύθυνση πολιτικές αλλαγές. Και…
- Η καταγραφή της Ρωσικής ανεπάρκειας (για πολλοστή φορά) να παρέμβει με τρόπο καταλυτικό στις εξελίξεις, ακόμη και στο μαλακό της υπογάστριο, την αυτοπεριορίζει στο θλιβερό ρόλο του καταγραφέα γεωστρατηγικών ηττών, που κυριολεκτικά αφαιρούν το έδαφος κάτω από τα πόδια της.
Ιδιαίτερα για το τελευταίο, τονίζουμε για να προλάβουμε τους
αφελέστατους και βιαστικούς ότι, η ικανότητα της Ρωσίας να παρέμβει στις χορογραφούμενες
εξελίξεις βεβαίως και δεν τροποποιεί σε κοινωνικο-πολιτικό επίπεδο τη φυσιογνωμία
των αλλαγών. Θα μπορούσε ωστόσο να λειτουργήσει ως ένα αποτελεσματικό ανάχωμα στη νεοταξίτικη παντοκρατορία, να
προσδώσει άλλα χαρακτηριστικά στις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, και φυσικά
να ανακόψει το ραγδαίο πολιτικό πισωγύρισμα που θα σηματοδοτήσει πλανητικές
εξελίξεις, με τους νεοναζί σε ρόλο κουμανταδόρου και με κρατική πλέον υπόσταση,
για πρώτη φορά μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Συμπερασματικά…
Μπροστά σε αυτές τις πολυσύνθετες εξελίξεις, η Ρωσική ηγεσία
αδύναμη να παρέμβει με τρόπο καταλυτικό, αρκείται σε πρακτικές διαχείρισης της ήττας,
επιδιδόμενη σε κινήσεις εντυπωσιασμού για εσωτερική και μόνο κατανάλωση.
Αυτή την αλήθεια οφείλουν να συναισθάνονται οι λαοί, και οφείλουν
να γυρίζουν την πλάτη στις σειρήνες που υμνολογούν το «ξανθό γένος», σπέρνοντας
αυταπάτες και ακυρώνοντας κάθε απόπειρα χειραφέτησης των κοινωνιών, για διεκδίκηση
αλλαγών που θα ανακόψουν και εν τέλει θα ακυρώσουν το εφιαλτικό σχέδιο της Νέας
Τάξης και της παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Δείτε περισσότερα για τη Ρωσική φούσκα στις παρακάτω αναρτήσεις
μας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου