Είσαι πολιτικά, πολύ λίγος Βουτσά, για να αντιγράψεις ένα αντιχουντικό «ΝΤΙΡΛΑΝΤΑ» στα στερνά σου…
Εις μνήμην Σταύρου Παράβα. — Η παρενδυτική όψη της θλίψης της απώλειας.
Βεβαίως είναι τρισάθλιος ο νεοναζί Παναγιώταρος, και κάθε κοπρίτης της Χρυσής Αυγής, όταν πιστοποιούν και μεγιστοποιούν τον φασισμό τους, σε ένα βρόμικο παιχνίδι «αξιοποίησης» πάσης φύσεως σάπιο υλικό, για να ενοχοποιήσουν άτομα, για την όποια προσέγγισή τους με χούντες Μεταξά, Παπαδόπουλου ή Ιωαννίδη. Ο Παναγιώταρος δηλαδή προειδοποιεί, οποιονδήποτε φιλοδοξεί να γλείψει τη Χρυσή Αυγή, ότι...
οποτεδήποτε, κάποτε θα τον λιανίσουν σαν τον Βουτσά, σαν τη Βλαχοπούλου, σαν τον Γλέζο, σαν τον Θεοδωράκη, σαν τον….
Καλόν είναι λοιπόν να τους αποφεύγεις…. Αυτό σου λένε οι Παναγιώταροι της Χρυσής Αυγής!!!… Τόση βλακεία!!!
Από τον «δημόσιο διάλογο» Βουτσά και Χρυσής Αυγής, μετά από αποκαλύψεις τρίτων στο διαδίκτυο, βγαίνει όμως και το συμπέρασμα, ότι και ο Κώστας Βουτσάς, επέδειξε και συνέχισε να επιδεικνύει, μια πολιτική θρασύτητα, σε μια προσπάθεια να αυτοπροβληθεί με ψέματα, ως όψιμος αντιχουντικός και… αντιστασιακός!!!
ΔΥΣΤΥΧΩΣ γι΄ αυτόν το τόπο, οι καλλιτέχνες και ειδικότερα οι ηθοποιοί και οι τραγουδιστές, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, τόσο τότε επί στρατιωτικής δικτατορίας, όσο και τώρα επί οικονομικής τραπεζικής δικτατορίας, ήσαν και είναι χουντικοί.
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ χθες ο Βουτσάς, ως θεατρικός αντιπαναγιώταρος, με τη δήλωση-ΑΠΟΤΡΟΠΗ «οποίος γύριζε την πλάτη στις δεξιώσεις τους, μετά λάμβανε πρόσκληση για δεξίωση στην Γυάρο» σε συνδυασμό με την αισχρή μπηχτή του, κατά του αντιστασιακού ηθοποιού ΣΤΑΥΡΟΥ ΠΑΡΑΒΑ «κυτάχτε πως περιποιήθηκαν τον Σταύρο Παράβα για το ΝΤΙΡΛΑΝΤΑ» όπως καταχωρήθηκαν ως δηλώσεις του στο ΠΡΕΖΑ TV, αποδεικνύει ότι ήταν και ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ χουντικός.
Ως μήνυμα αποτροπής κάθε αντιχουντικής σκέψης μας το λέει. Δεν είναι κανένα 15χρονο παιδάκι υπό διαμόρφωση σκέψης. Έτοιμος για φευγιό είναι και συνεχίζει πολιτικά τις ίδιες αντιλαϊκές πρακτικές και όποτε τον στριμώχνουν, θυμάται ότι ο πατέρας του ήταν γραμμένος στο…. ΚΚΕ. Ο πατέρας του…. Ενώ μιλάμε για τα πεπραγμένα του ίδιου!!!
Με αφορμή αυτήν την ΑΘΛΙΑ αναφορά του Βουτσά, στον αγωνιστή ηθοποιό ΣΤΑΥΡΟ ΠΑΡΑΒΑ που δεν δίσταζε να τα βάζει καθημερινά εναντίον της χούντας του Παπαδόπουλου και του Ιωαννίδη, με κορύφωμα τη παράσταση «ΝΤΙΡΛΑΝΤΑ» έψαξα και βρήκα τη παρακάτω ανάρτηση:
Εις μνήμην Σταύρου Παράβα.
Η παρενδυτική όψη της θλίψης της απώλειας.
Ο Σταύρος Παράβας δεν ήταν ο Φίφης ο Αχτύπητος, ούτε το Κοροϊδάκι της Πριγκηπέσσας. Ήταν από τους καλλιτέχνες εκείνους που τα χρόνια της δικτατορίας έμειναν στην Ελλάδα και πάλεψαν με την τέχνη τους για την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Και που το πλήρωσαν με εξευτελισμούς και εξορίες.
Η καρδιά του τον πρόδωσε τα ξημερώματα της 15ης Σεπτεμβρίου του 2008 σε ηλικία 73 ετών. Είχαν προηγηθεί καρδιακά και αλλεπάλληλα εγκεφαλικά επεισόδια, νοσηλείες σε διάφορα νοσοκομεία επί μία δεκαετία. Ποτέ δεν μπόρεσε άλλωστε να ξεπεράσει το βαρύτατο πλήγμα του θανάτου του γιου του, Τζόναθαν, σε ηλικία 35 ετών.
Ταλαντούχος κωμικός, υπεύθυνος για την καθιέρωση μιας επιθεωρησιακής υφής στην ανδρική θηλυπρέπεια – στο σινεμά, διότι στην τηλεόραση η gay καρικατούρα καλά κρατεί μέχρι σήμερα -, λέγεται πως ο Παράβας άφησε το χαρακτηριστικό παχύ μουστάκι του για να μην τον συγχέουν στην προσωπική ζωή του με τους παρενδυτικούς και gay χαρακτήρες που υποδύθηκε με μεγάλη επιτυχία: Φίφης σε πολλές κωμωδίες από το 1963 μέχρι το ΄66, Κομμωτής στη »Βουλευτίνα» (1966), Μόδιστρος στην ομότιτλη ταινία του ΄67, Σταύρος και Μπουμπού στη »Χαρτορίχτρα» (1967), Σταύρος και Ασπασία στο »Για μια τρύπια δραχμή» (1968), Οδυσσέας και Πηνελόπη στους »Μνηστήρες της Πηνελόπης» (1968), Ναπολέων και Ντε Λα Σάντα Μόνικα Ντε Λα Κάτω Τούρλας στον »Τσαχπίνη» του 1968 επίσης.
Ταινίες του κιλού οι περισσότερες απ” αυτές, για τις οποίες ο Παράβας δεν έτρεφε καμία εκτίμηση: »
Για ότι τους έλειπε στο σινεμά, φώναζαν τον Παράβα» θα δήλωνε σε συνέντευξη του στα τέλη της δεκαετίας του 1990.
Ήταν τέτοια μάλιστα η ταύτιση του με gay ρόλους στα ασπρόμαυρα 60s, ώστε λίγο αργότερα, στα έγχρωμα χουντοκρατούμενα 70s θα άφηνε μαλλιά και μουστάκι, θα γινόταν ο συμπαθής μεν, άξεστος δε, »Μάγκας με το τρίκυκλο» και θα έκλεβε την καρδιά της Μάρθας Καραγιάννη. Ο Παράβας υπήρξε το πρώτο λαϊκό gay παιδί του ελληνικού κινηματογράφου, ετοιμόλογος, χιουμορίστας και καπάτσος, καμία σχέση δηλαδή με τον »Κοκό», τον »Λελέ» και τους λοιπούς ξενομανείς μεγαλοαστούς »φλώρους» της πένας του Νίκου Τσιφόρου και του διδύμου Α. Σακελλάριος – Χ. Γιαννακόπουλος.
Ωστόσο, όλα αυτά ενδιαφέρουν σήμερα αυστηρά τους κοινωνικούς αναλυτές και τους θεωρητικούς του ελληνικού κινηματογράφου, όπως ενδιέφεραν αυστηρά τότε και το κοινό του. Διότι ο Παράβας άλλα είχε στο κεφάλι του, ειδικά από την 21η Απριλίου του 1967 και μετά: πώς θα έσπαγε η χώρα του τον γύψο των συνταγματαρχών και πότε θα τερματιζόταν η γελοία λογοκρισία στο θέατρο, τη μουσική και τον κινηματογράφο. Αποτέλεσμα λογοκρισίας ήταν και η τιμωρία του με εξορία στη Γυάρο επί των ημερών του Ιωαννίδη. Κι ας μην είχε υποδυθεί πάλι στο σινεμά κάποιον gay »αθυρόστομο» χαρακτήρα.
Ήταν αρκετή η συμμετοχή του σε ένα "ύποπτο" κομμουνιστικών προεκτάσεων σκετς στην επιθεώρηση "Ντιρλαντά"!
Λίγα χρόνια μετά ένα άλλο σκετς, στο οποίο σατίριζε την Αλίκη Βουγιουκλάκη, θα γινόταν αιτία για τους δυο ηθοποιούς να βρεθούν αντίδικοι στο δικαστήριο.
Όνειρο του ήταν να παίξει τον Άμλετ και σίγουρα η ένταξη του στον σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο θα λειτούργησε ως τονωτική ένεση στην πεσμένη ψυχολογία του και γενικά στη βεβαρημένη υγεία του. Έπαιξε στο »Ακροπόλ» (1995) του Παντελή Βούλγαρη και στο »Αύριο θα ξέρουμε» (1997) του Ανδρέα Θωμόπουλου. Την ταινία του Θωμόπουλου, που δυστυχώς δε βρήκε ποτέ διανομή στις αίθουσες, την είχα δει σε αφιέρωμα στον σκηνοθέτη στην Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών και θυμάμαι πως μού’χε αρέσει πολύ ο Παράβας ως ντοστογιεφσκικός ηλικιωμένος ρολογάς που παίρνει υπό την προστασία του μια νεαρή πόρνη.
Εξαιρετικός μεσ” στη μελαγχολία του ρόλου του. Magnify Image Μια μελαγχολία που θα έφτανε στο ζενίθ της με τον ξαφνικό θάνατο από πνευμονικό οίδημα του γιου του στο Μπέρμπιγχαμ και που θα τον έκλεινε ακόμη περισσότερο στο καβούκι του ύστερα κι από την άρνηση του ΥΠΠΟ να του χορηγηθεί τιμητική σύνταξη. Έσβησε στο σπίτι του με μοναδική παρουσία αυτήν της οικιακής βοηθού του.
Ο Σταύρος Παράβας συνδέθηκε φιλικά με την Κατερίνα Γώγου και ήταν από τους λιγοστούς συναδέλφους της που συνόδευσαν την ηθοποιό και ποιήτρια στην τελευταία της κατοικία τον Οκτώβρη του 1993.
Πηγή του πολιτικού και καλλιτεχνικού μνημόσυνου του αγωνιστή Σταύρου Παράβα: www.lifo.gr
ΜΠΑΡΜΠΑΝΙΚΟΣ: Μήπως θέλεις να μας πεις Βουτσά, πως φέρθηκε το μεταχουντικό ΧΟΥΝΤΙΚΟ καθεστώς΄και οι καθεστωτικοί συνάδελφοί σου, στον μεγάλο ΣΤΑΥΡΟ ΠΑΡΑΒΑ, όταν χτυπήθηκε από τα εγκεφαλικά και χρεοκόπησε σαν θεατρικός παραγωγός??? Καλύτερα να μη μιλάς…. Κράτα μόνο το σανίδι και μακρυά από κάλπικους ηρωισμούς.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου