ΚΑΤΙ ΤΡΕΧΕΙ ΣΤΑ ΓΥΦΤΙΚΑ

Ο Μπαρόζο έχει πλάκα -  «Έρευνα για τα εμπορικά πλεονάσματα της Γερμανίας» ξεκινάει, λένε, η Κομισιόν... και κάτι τρέχει στα γύφτικα... 

Το ύφος του Μπαρόζο όταν ανακοίνωνε την απόφαση της Ε.Ε. να διεξαγάγει (εις βάθος) έρευνα προκειμένου να ελέγξει το υψηλό πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών της Γερμανίας ήταν όλα τα λεφτά. Πρέπει να τα έκαναν πάνω τους στο Βερολίνο.

Εντάξει, το ζήτημα – θα πει κανείς – είναι «συμβολικό». Αυτό όμως είναι και το πρόβλημα: ότι, στην πραγματικότητα, το μόνο που μπορούν να κάνουν οι Βρυξέλλες αυτήν τη στιγμή είναι «συμβολικές κινήσεις» και τίποτα παραπάνω. Οπότε, το μόνο που μπορεί να κάνει η εν λόγω «έρευνα» είναι να στείλει ένα...

μήνυμα στη Γερμανία ότι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δεν είναι εντελώς ανίδεοι. Από εκεί και πέρα, το Βερολίνο θα κάνει ό,τι του γουστάρει. Τι κι αν οι Γερμανοί ξέρουν ότι, μακροπρόθεσμα, θα πρέπει να λάβουν μέτρα για να μειώσουν το περιβόητο πλεόνασμα προκειμένου να αποτρέψουν την κατάρρευση της ευρωζώνης και να διατηρήσουν όλα τα οφέλη που αυτή ενέχει για την οικονομία τους...

Το γερμανικό ευρώ

Το πόσο έχει βοηθηθεί η γερμανική οικονομία από το κοινό νόμισμα είναι πλέον γνωστό. Η κατάκτηση των ευρωπαϊκών αγορών ήταν εύκολη για τις γερμανικές εταιρείες ενώ οι πιο αδύναμες χώρες επέτρεψαν στη Γερμανία να έχει ένα σχετικά λιγότερο σκληρό νόμισμα από αυτό που θα είχε σε περίπτωση που ήταν μόνη της, στηρίζοντας έτσι το εξαγωγικό της μοντέλο.

Για να... περιορίσει το εμπορικό της πλεόνασμα προκειμένου να συμβάλει στην επιστροφή της οικονομικής «σταθερότητας» στην Ε.Ε., η Γερμανία θα μπορούσε να προχωρήσει στη λήψη ορισμένων «μέτρων»... πολλά εκ των οποίων όμως είναι αβέβαιο εάν τελικά θα ωφελήσουν κράτη - μέλη της ευρωζώνης που πλήττονται από την κρίση. Το ζητούμενο, όπως το θέτουν αρκετοί οικονομολόγοι, είναι να αυξηθεί η εσωτερική ζήτηση στη Γερμανία... με την ελπίδα ότι αυτή θα μεταφραστεί σε αύξηση των εισαγωγών (από άλλες χώρες - μέλη της ευρωζώνης).  

Mε το σταγονόμετρο

Ούτε η θέσπιση του εθνικού κατώτερου μισθού (που φαίνεται να προκρίνεται) ούτε η αύξηση των δημοσίων επενδύσεων μοιάζουν ικανές να επιφέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αυτό συμβαίνει διότι, σε ό,τι αφορά την αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος (είτε μέσω αύξησης μισθού είτε μέσω μείωσης φόρων), αυτή αναμένεται να διοχετευτεί σε προϊόντα από χώρες που σήμερα εξάγουν προς τη Γερμανία (όπως η Γαλλία ή η Ολλανδία) ή χώρες άμεσα εξαρτώμενες από τη γερμανική οικονομία, όπως η Τσεχία, κι όχι από χώρες που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, όπως η Ελλάδα και η Πορτογαλία. Όσο για τις δημόσιες επενδύσεις, αυτές αναμένεται μεν να αυξηθούν μεσοπρόθεσμα, όμως τα λεφτά θα πέσουν σε κλάδους, όπως για παράδειγμα οι μεταφορές, οι οποίοι δεν επηρεάζουν τις υπόλοιπες οικονομίες της ευρωζώνης και θα γίνουν με το σταγονόμετρο, στο πλαίσιο της «μόνιμης λιτότητας» που επιβάλλουν στον εαυτό τους οι Γερμανοί.

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ