ΚΙ ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ ΟΙ ΑΛΧΗΜΙΕΣ...

Με λογιστικά τερτίπια και παύση πληρωμών, η κυβέρνηση επιχειρεί απεγνωσμένα να φτάσει στο στόχο τής πάση θυσία επίτευξης πρωτογενούς πλεονάσματος... 

Ομως τα επίσημα στοιχεία της εκτέλεσης του προϋπολογισμού για το α' δεκάμηνο του 2013 αποκαλύπτουν πλήρως τις επικίνδυνες αλχημείες της. Το πρωτογενές πλεόνασμα, με το οποίο ο πρωθυπουργός θέλει να διαπραγματευθεί προσεχώς μια ευνοϊκότερη διαχείριση του μη βιώσιμου σήμερα ελληνικού χρέους, είναι πλασματικό, τουλάχιστον κατά το ήμισυ. Οπως αποδεικνύεται, η κυβέρνηση συμμαζεύει πλεονάζοντα έσοδα, επειδή...

απλώς δεν πληρώνει τις οφειλές της. Οπως προκύπτει από τα δικά της στοιχεία, το πρωτογενές πλεόνασμα, που αγγίζει σε πραγματικούς αριθμούς τα 1,1 δισ. ευρώ, οφείλεται στο ότι δεν καταβάλλονται οι επιστροφές φόρου στους πολίτες και στο ότι συνεχίζονται οι δραστικές περικοπές των δημόσιων επενδύσεων.

 

Μόνο που έτσι η κυβέρνηση στερεί, στο βωμό ενός υποθετικού -ανύπαρκτου επί της ουσίας- πλεονάσματος, πολύτιμους πόρους από την ελληνική κοινωνία, η οποία είναι ήδη εξουθενωμένη από τα συνεχή μέτρα λιτότητας και τις περικοπές του κοινωνικού κράτους.

Επομένως κι αυτή η δήθεν «επιτυχία» που προπαγανδίζει η κυβέρνηση είναι πλασματική, ακόμη ένα μεγάλο φιάσκο. Χρηματοδοτείται από το υστέρημα του φτωχού πολίτη, τον οποίο το κράτος τιμωρεί ακόμη μια φορά, μην αποδίδοντας χρήματα που του ανήκουν. Από την άλλη, η περικοπή χρημάτων από τις δημόσιες επενδύσεις στερεί τη χώρα έστω από το ελάχιστο οξυγόνο που χρειάζεται για επενδύσεις, ανάπτυξη και θέσεις εργασίας, επιτείνοντας την ύφεση και την ανεργία.

 

Υπάρχουν ωστόσο και άλλα στοιχεία, που διαψεύδουν το περιβόητο «success story» της κυβέρνησης. Η πολυδιαφημισμένη εσωτερική υποτίμηση, δηλαδή η μείωση των αποδοχών των εργαζομένων, που θα βοηθούσε, όπως μας έλεγαν, στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, αποδεικνύεται επίσης μια μεγάλη απάτη. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, η Ελλάδα υπέστη την τριετία 2009-2012 τη δεύτερη μεγαλύτερη μείωση του ονομαστικού κόστους εργασίας (-8,1%). Ομως η βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς της ήταν παρά πολύ μικρή (4,5%), ενώ οι ελληνικές εξαγωγές στην παγκόσμια αγορά, την πενταετία 2007-2012, έχασαν το 27% του μεριδίου τους!

 

Οι εξελίξεις αυτές δεν προοιωνίζονται φυσικά κάτι θετικό για την οικονομία και τους πολίτες. Επιβεβαιώνουν ότι οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που επιβάλλουν οι ευρωπαϊκές ελίτ στον ευρωπαϊκό Νότο είναι καταστροφικές. Οσο πιο γρήγορα απαλλαγούμε απ' αυτές, όσο πιο άμεσα αποκατασταθεί η ανάπτυξη και το κοινωνικό κράτος, τόσο το καλύτερο για το λαό.

enet