ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΘΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΒΡΕ ΜΠΟΥΖΟΥΚΟΚΕΦΑΛΟΙ???

Η Χρυσή Αυγή... δεν «εξαρθρώθηκε», όπως θα ήθελαν οι πανηγυριώτες πολιτικής και ΜΜΕ. Μπορεί ο Μιχαλολιάκος και μερικοί από την ηγεσία, μαζί με καμιά τριανταριά ακόμη στελέχη, αλλά λείπουν ακόμη πολλά για να πούμε ότι το τέρας ξεδοντιάστηκε...

του ΣΤΑΥΡΟΥ ΧΡΙΣΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Σύμφωνα με μαρτυρία ανώνυμου στελέχους της Χρυσής Αυγής, που δημοσιεύθηκε στις 22.9.2013 στο «Βήμα της Κυριακής»:

«Στη Χρυσή Αυγή έχουμε πλήρη στρατιωτική δομή με τουλάχιστον 3.000 άτομα έτοιμα για όλα! Διαθέτουμε περίπου 50 πολυμελείς φάλαγγες για συγκρούσεις στους δρόμους και περίπου άλλες τόσες εξαμελείς ομάδες κρούσης - κομάντος για οργανωμένα - στοχευμένα χτυπήματα, ύστερα από κεντρική καθοδήγηση από τρία άτομα της οργάνωσης. (...)

Η εκπαίδευσή μας δεν είναι μόνο αυτό που ξέρει ο κόσμος, με τις κατασκηνώσεις κ.λπ. Ακολουθούμε ειδική εκπαίδευση ακόμη και με όπλα σε...

Περιοχές της Ραφήνας, της Πάρνηθας, της Φυλής, στο Πόρτο Γερμενό, στη Μάνη, στην κεντρική Εύβοια και αλλού.

Εκπαιδευτές είναι στρατιωτικοί από ειδικές δυνάμεις που υποστηρίζουν τις δομές μας. Κύριο μέλημά μας είναι να κρύβουμε καλά ορισμένα όπλα, ακόμη και σε λέσχες χούλιγκαν ή σε διαμερίσματα για να μην εντοπίζονται εύκολα από την Αστυνομία ή για να μη συνδέονται με εμάς».

Είναι η δεύτερη φορά αυτές τις ημέρες που επιμένουμε σε αυτή την υπενθύμιση, διότι η παραπάνω μαρτυρία είναι συγκλονιστική ακόμη και αν αποδειχθεί ότι δεν είναι 100% ακριβής: περιγράφει έναν μικρό μεν, αλλά άρτια εκπαιδευμένο στρατό, ο οποίος δείχνει να έχει όχι μόνο αριθμό μελών, αλλά επιπλέον όπλα και οργάνωση πολύ ανώτερη από ό,τι έχει αντιμετωπίσει το ελληνικό κράτος σε επίπεδο τρομοκρατίας από τη μεταπολίτευση και μετά.

Προφανώς είναι αφελείς όσοι υποθέτουν ότι μια οργάνωση, της οποίας εκατοντάδες ή χιλιάδες μέλη έχουν παραστρατιωτική εκπαίδευση, είναι οπλισμένα μόνο με τους σουγιάδες και τα στιλέτα που έχουν ανακαλυφθεί έως τώρα στις έρευνες. Τάγματα εφόδου με σουγιάδες δεν μπορούν να σταθούν.

Ακόμη πιο αφελείς είναι όσοι αρκούνται στη φυλάκιση Μιχαλολιάκου και πρωτοπαλίκαρων. Εξάρθρωση εγκληματικής οργάνωσης χωρίς την αφαίρεση του οπλισμού της δεν νοείται. Πόσω μάλλον όταν οι πανθομολογούμενες προσβάσεις της στον στρατό και την αστυνομία παραμένουν ακόμη άθικτες.

Απειλή ακροδεξιάς τρομοκρατίας

Όλος αυτός ο θόρυβος τις ημέρες που κύλησαν από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα μέχρι τις χειροπέδες στον Μιχαλολιάκο και τους συν αυτώ φαίνεται να επέφερε δύο αποτελέσματα:

1. Ένα θετικό: Το «σπάσιμο» κάποιων κρίκων στη δομή της Χ.Α., ώστε οι εισαγγελικές και διωκτικές αρχές να καταφέρουν να δέσουν καλύτερα την υπόθεση – αν και το πόσο είναι πράγματι «δεμένη» παραμένει ακόμη προς απόδειξιν.

2. Ένα αρνητικό: Την εξαφάνιση του όποιου οπλισμού της Χ.Α., για τον οποίο γνωρίζουμε ελάχιστα, ενώ στη διάρκεια των ερευνών δεν αποκαλύφθηκε τίποτε γι’ αυτόν. Στα σπίτια των συλληφθέντων και στα γραφεία στα οποία έγιναν έφοδοι δεν βρέθηκαν όπλα άξια λόγου.

Έτσι παρέμεινε αναπάντητο το αυτονόητο ερώτημα: Είναι δυνατόν μια ναζιστική εγκληματική οργάνωση, με πολυετή παρουσία και σημαντική παραστρατιωτική εκπαίδευση, να μην είναι οπλισμένη; Προς το παρόν η σχετική συζήτηση δεν γίνεται. Κι όμως:

● Τα όπλα και οι κάτοχοί τους θα έπρεπε να είναι ένα από τα πρώτα μελήματα – αν όχι το πρώτο – μιας σοβαρής έρευνας για τη Χ.Α.

● Εκτιμήσεις για βαρύ οπλισμό της Χρυσής Αυγής υπάρχουν από καιρό, αλλά πάντα παραμένουν ατεκμηρίωτες, αφού ουδέποτε διεξήχθη μια σχετική έρευνα, ενώ η Χ.Α. έχαιρε διαχρονικά άκρας πολιτικής, οικονομικής και μιντιακής ασυλίας μέχρι τη δολοφονία Φύσσα.

● Κατά καιρούς πολύ μικρότερες ένοπλες ομάδες, με σχετικά φτωχό οπλισμό, κατάφεραν όχι μόνο να επιβιώσουν για καιρό, αλλά και να αφήσουν πίσω τους κάμποσα θύματα. Η «17 Νοέμβρη» είναι το κορυφαίο παράδειγμα στη χώρα μας.

Στην Ελλάδα και στην Ευρώπη δεν είναι άγνωστη η ακροδεξιά τρομοκρατία – το αντίθετο μάλιστα. Θα έπρεπε, λοιπόν, το ενδεχόμενο αυτό να έχει ήδη προβληματίσει πολύ σοβαρά τις αρχές. Πόσω μάλλον όταν η ωμή βία και η διασπορά τρόμου αποτέλεσαν ένα βασικό εργαλείο σε όλες τις φάσεις ανάπτυξης της Χ.Α.

Κοινό το συμφέρον

Επιπλέον είναι αυτονόητο ότι στην περίπτωση της ναζιστικής οργάνωσης – υπό τον όρο πάντοτε ότι το κατηγορητήριο είναι όσο πρέπει συγκροτημένο και θα οδηγήσει σε καθείρξεις – τα κύρια ενδεχόμενα είναι δύο:

● Είτε τα σκληροπυρηνικά μέλη της – εκπαιδευμένα ή μη – να σκορπίσουν ελλείψει ηγεσίας και καθοδήγησης και η οργάνωση να γίνει φύλλο και φτερό.

● Είτε ένα τουλάχιστον κομμάτι της να πάρει τον δρόμο της τρομοκρατίας.

Καλό θα είναι, επομένως, οι σήμερα πανηγυρίζοντες κυβερνητικοί να περιορίσουν λίγο τον... αυτοθαυμασμό τους και να ερευνήσουν μέχρι μυελού τη Χ.Α. Το ενδεχόμενο αντεκδίκησης, σε περίπτωση που «ξεδοντιαστεί» η ναζιστική οργάνωση, δεν πρέπει να αποκλείεται.

Το ίδιο ενδιαφέρον θα πρέπει να επιδείξει και ο ΣΥΡΙΖΑ, πιέζοντας προς την ίδια κατεύθυνση, διότι απλούστατα κάθε εν υπνώσει ένοπλος ναζιστικός πυρήνας ίσως εξελιχθεί σε εφιάλτη του σε περίπτωση που, αργά ή γρήγορα, κληθεί να κυβερνήσει.

Πέρα, λοιπόν, από την αυτονόητη αυτοάμυνα της δημοκρατίας μας, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, η καθεμιά από τη δική της θέση, έχουν άμεσο συμφέρον η έρευνα για τη ναζιστική οργάνωση και τον – όποιας μορφής και ισχύος – οπλισμό της να φτάσει όσο πιο μακριά γίνεται.

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ