ΦΑΕΙ ΚΟΥΤΟΧΟΡΤΟ ΡΩΜΙΕ ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΝΕ ΧΑΡΑΤΣΙΑ

Την ώρα που, στην Ελλάδα, η «αυλαία» της προεκλογικής περιόδου ανεπισήμως άνοιγε με τις «κορώνες» της ΝΔ για κατάργηση του ειδικού τέλους ακινήτων μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, στη… μακρινή Ιρλανδία, που επίσης βιώνει τις συνέπειες της μνημονιακής πολιτικής και της άγριας λιτότητας, οι πολίτες αποφάσιζαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.

Κληθέντες να πληρώσουν και εκείνοι ένα χαράτσι στα ακίνητα, ύψους μόλις 100 ευρώ για κάθε νοικοκυριό, οι Ιρλανδοί βγήκαν στους δρόμους, με σύνθημα «φορολογήστε τους κλέφτες». Σαν να μην έφτανε αυτό, ένα πολύ μεγάλο ποσοστό 50%, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της κυβέρνησης του Δουβλίνου, δεν πλήρωσε, εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας, τον πρωτοφανή για τη χώρα φόρο στην ακίνητη περιουσία, οδηγώντας σε… απόγνωση την κυβέρνηση του πρωθυπουργού, Έντα Κένι, που είχε συμφωνήσει σχετικά με την ΕΕ και το ΔΝΤ, στο πλαίσιο της οικονομικής βοήθειας που λαμβάνει. Η ανησυχία των επίσημων αρχών της χώρας γίνεται δε, ακόμα μεγαλύτερη, καθώς έχουν να αντιμετωπίσουν ένα δύσκολο δημοψήφισμα στις 31 Μαΐου για την έγκριση ή μη του νέου δημοσιονομικού συμφώνου της Ευρωζώνης...

Κάπως έτσι, από τα 1.600.000 νοικοκυριά της Ιρλανδίας, μόνο τα 805.500 πλήρωσαν το φόρο, εν μέσω ενός κινήματος διαμαρτυρίας, που καλούσε τους πολίτες να τον μποϊκοτάρουν. Ένα κίνημα, μάλιστα, που ξεκίνησε μέσα από το ίδιο το ιρλανδικό Κοινοβούλιο, καθώς εννέα βουλευτές κάλεσαν τους πολίτες σε έμπρακτη αποδοκιμασία του εν λόγω κυβερνητικού μέτρου, με έναν εξ αυτών -τον κ. Τόμας Πράινγκλ- να δηλώνει χαρακτηριστικά: «Προτιμώ να πάω φυλακή, παρά να πληρώσω».

Και αν κάτι από τα παραπάνω θυμίζει σε όλους μας την κατάσταση στην Ελλάδα των επαχθών φόρων και του ανάλγητου χαρατσιού της ΔΕΗ -το οποίο, μάλιστα, σε πολλές περιπτώσεις και αναλόγως της ακίνητης περιουσίας που διαθέτει έκαστος, είναι… υπέρ-πολλαπλάσιο αυτού που κλήθηκαν να πληρώσουν οι Ιρλανδοί-, ας μην ξεγελιόμαστε… Πέρα από κάποιες δικαστικές αποφάσεις, που δικαίωσαν σποραδικά τους κατοίκους ορισμένων περιοχών εδώ κι εκεί, οι Έλληνες πληρώσαμε -σε συντριπτικό ποσοστό 80%-90% και του υποφαινόμενου μηδέ εξαιρουμένου- το ειδικό τέλος ακινήτων, με τη «δαμόκλειο σπάθη» της διακοπής της παροχής ηλεκτρικού ρεύματος στα σπίτια μας να αιωρείται απειλητικά πάνω από τα κεφάλια μας…

Αναρωτιέται λοιπόν κανείς, πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα, εάν οι ουρανομήκεις «κραυγές» και η καθολική αντίδρασή μας, όταν πρωτοεμφανίστηκε το χαράτσι στα ακίνητα, είχαν μετουσιωθεί, στην πράξη, σε ένα οργανωμένο κίνημα διαμαρτυρίας και αποδοκιμασίας της φοροεισπρακτικής «λαίλαπας», που επέβαλαν ετσιθελικά οι κυβερνήσεις του Μνημονίου. Στην Ιρλανδία το έκαναν -και όλα δείχνουν ότι θα εξαναγκάσουν την κυβέρνησή τους σε κατάργηση του μέτρου ή, έστω, σε ριζική αναθεώρησή του.

Εμείς, από την άλλη, δεν φτάσαμε ούτε στου δρόμου τα μισά… Δώσαμε έτσι το δικαίωμα στα κόμματα του Μνημονίου να ζητούν ξανά την ψήφο μας, υποσχόμενα, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι θα μας… λυτρώσουν, καταργώντας ένα μέτρο που εφάρμοσαν ήδη ως συγκυβέρνηση και θα συνεχίσουν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, να εφαρμόζουν και μετά τις εκλογές -αν και όποτε αυτές γίνουν.

Πολύ θα ήθελα να πιστέψω ότι δεν θα είναι οι μεγαλόσχημες αυτές υποσχέσεις, που θα βαρύνουν την τελική μας επιλογή μπροστά στις κάλπες… Ακόμα περισσότερο, έχω ανάγκη να πιστέψω πως, αντίθετα με ό,τι συνέβη στην περίπτωση του ειδικού τέλους ακινήτων, η αποδοκιμασία μας για την εφαρμοζόμενη πολιτική και τις παρατάξεις του Μνημονίου δεν θα περιοριστεί στα λόγια, τις μούντζες και τα γιαούρτια, αλλά θα εκφραστεί και δημοκρατικά, την ώρα της κάλπης. Έχω ανάγκη να το πιστέψω, αλλά δεν…

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ