Η... αντίσταση του "εθνάρχου" Κ. Καραμανλή κατά της χούντας

Στις 5 Αυγούστου 2015 ανήρτησα στο διαδίκτυο ένα κείμενό μου υπό τον τίτλο: «Κ. Καραμανλής: Ιστορία και Κύπρος»...

του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΠΑΠΑΓΑΡΥΦΑΛΛΟΥ

Για την επίρρωση των όσων έγραψα σ’ αυτό το κείμενο, επικαλούμαι και τούτο το έργο του Νικ. Μακαρέζου, το οποίο έλαβα γνώση εκ των υστέρων: «Πως καταλήξαμε στη «μεταπολίτευση» (Νοέμβριος 1973 – Ιούλιος 1974), (εκδ. γ΄ «Φιλιππότη» Αθήνα 2010, ιστορική μαρτυρία). Στο έργο αυτό υπάρχει πληθώρα χειρογράφων ντοκουμέντων για τη... συνεργασία Κ. Καραμανλή – Ν. Μακαρέζου. Μόνο μια προσθήκη: Ο υπομνηματογράφος Καραμανλής προς τον ηγετικό παράγοντα της 21^ης Απριλίου 1967 έγινε πρωθυπουργός ξανά και πρόεδρος δημοκρατίας.

Ο δάσκαλος της Άνω Κωλοπετινήτσας που αναγκάστηκε να εκφωνήσει τον «Πανηγυρικό» της 21^ης Απριλίου διώχθηκε για.. χουντικός, ενώ ο Κ. Καραμανλής που έστελνε υπομνήματα στον Ν. Μακαρέζο και του πρότεινε, από το Παρίσι, να αναλάβει ο ίδιος Πρόεδρος Δημοκρατίας, τιμήθηκε ως.. αντιστασιακός!!!

Αυτή του η επιθυμία όμως δεν πραγματοποιήθηκε γιατί επεκράτησε, τελικά «η επίμονη άρνηση του Ταξιάρχου Δ. Ιωαννίδη και της Ηγεσίας των Ε.Δ. να δεχθούν τη «λύση Καραμανλή».

Παρά ταύτα όμως αυτές οι αντιδράσεις, γράφει ο Ν. Μακαρέζος, «θέριευαν και την επιθυμία του να ξαναγυρίσει στην Ελλάδα και να καταλάβει τον θώκο του ανωτάτου αρχόντος..». Επανερχόμενος ο «εθνάρχης», με προτάσεις του, που έγιναν τέλος Μαΐου 1974, προς Δ. Ιωαννίδη, έγραφε: «Να του αναθέσει το καθεστώς το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, να ορκιστεί ως Πρωθυπουργός ο Φ. Γκιζίκης, να αναλάβει ο Δ. Ιωαννίδης, την αρχηγία των Ενόπλων Δυνάμεων» (βλ. οπ.π. σελ. 97).

Έτσι λένε τα ντοκουμέντα της ιστορίας! Γελοία Ελλάς!

Απέκτησε τη «δημοκρατία» «φέρνοντας τον Καραμανλή δια του «Αττίλα», όπως γράφει ο Ν. Μακαρέζος, προσθέτοντας: «Ο Φ. Γκιζίκης και οι υπόλοιποι από τη στρατιωτική ηγεσία, έχουν ήδη επιτελέσει το μεγάλο τους κατόρθωμα: Να πνίξουν στο αίμα, τους θρήνους και στο πένθος την Κύπρο» (βλ. οπ.π. σελ. 101).

Από τα όσα καταγράφηκαν προκύπτει η πρόδηλη προσπάθεια του Κ. Καραμανλή να συνεργαστεί με το Στρατιωτικό Καθεστώς και ν’ αναλάβει το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας (Διάψευση δεν υπήρξε).

Επρόκειτο για μια έμμονη ιδέα και προσπάθεια ασίγαστη, την οποία συνέχισε και τον Απρίλιο του 1974, όπως προκύπτει από τα όσα κατέθεσε ο τότε υπουργός παρά τω πρωθυπουργώ του Στρατιωτικού Καθεστώτος Δημήτριος Καρακώστας. Τα όσα παρατίθενται, τα κατέθεσε τηλεοπτικά σε συνέντευξή του, στις 16 Ιουλίου 2001, στην ΕΡΤ, στον δημοσιογράφο Ε. Παπαδόπουλο.

Η πολύωρη αυτή συνέντευξη, από τον άνθρωπο που ήταν μέσα στα πράγματα και είχε άμεση γνώση, αναδημοσιεύθηκε στο συλλογικό του έργο με τίτλο: «Τομή εις τα γεγονότα (2004-2008)» εκδ. ιδίου, Αθήναι 2009). Η αναφερόμενη συνέντευξη καταλαμβάνει τις σελ. 531-600 και το μεταφερόμενο σχετικό παράθεμα καταγράφεται στην σελ. 576.

Αντιγράφω: «Δ. Καρακώστας: Ο Καραμανλής, μέσω διαφόρων προσώπων, είχε αντιληφθή τας διαθέσεις του καθεστώτος, ως προς το πρόσωπόν του. Δοθέντος μάλιστα, ότι περί τα τέλη του μηνός Απριλίου 1974 και προκειμένου να δημιουργήση αντιπερισπασμόν εις τας κινήσεις Παναγιώτη Κανελλόπουλου και Στέφανου Στεφανόπουλου προς το καθεστώς. Απηυθύνθη δια προσωπικού του απεσταλμένου, πολιτικού και μεγαλοβιομηχάνου, εις τον ταξίαρχον Δημήτριον Ιωαννίδην, προσωπικώς και του πρότεινε: 

α) Συνεργασίαν με το Στρατιωτικό Καθεστώς, υπό τον ίδιον τον Καραμανλήν ως Πρόεδρον της Δημοκρατίας, 

β) Τον Δημήτριον Ιωαννίδην ως αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων και 

γ) Τριετή, κατ’ αρχήν, παράτασιν του Στρατιωτικού καθεστώτος. 

Περί της απαντητικής αιτιολογίας του τότε ταξίαρχου Δημήτριου Ιωαννίδη εις την πρότασιν του Κ. Καραμανλή θα επανέλθη, όπως εκτιμώμεν και θα μιλήση εμπεριστατωμένος και αναλυτικώς ο ίδιος ο στρατηγός Ιωαννίδης, εις τα εν καιρώ απομνημονεύματά του» (Σ.τ.Σ. Όλες οι υπογραμμίσεις του γράφοντος). 

Αυτά καταθέτει ο τότε υφυπουργός Δ. Καρακώστας το 2001, στην ΕΡΤ και δεν φάνηκε να ενοχλούνται οι κάθε λογής αντιστασιακοί και προοδευτικοί που υμνούσαν – και υμνούν τον «Εθνάρχη».

Δεν γνωρίζω αν και τι έγραψε ο αποθανών Ιωαννίδης γι’ αυτή την προσπάθεια του Κ. Καραμανλή να συνεργαστεί στενά με το καθεστώς. Συνεχίζοντας ο Καρακώστας λέει – ως προς τις αντιδράσεις του Δ. Ιωαννίδη -: «Κατ’ αρχήν ήσαν θετικαί, αλλά προϊόντος του χρόνου, ο Καραμανλής, εφ’ όσον δεν εκαλείτο από της ενάρξεως του στρατιωτικού καθεστώτος του 1967, να διαμορφώση ο ίδιος την πολιτικήν κατάστασιν εις την χώραν, βυσσοδομούσε μέσω Μακαρίου και μέσω άλλων προσώπων, να δημιουργηθή, καθ’ οιονδήποτε τρόπον, κρίσις εις την Ελλάδα» (οπ.π.σελ. 577).

Καταλήγοντας θα έλεγα, ως γενικό συμπέρασμα, και σε συνδυασμό τα όσα έγραψα στις 5 Αυγούστου του 2015, ότι: Ο Κ. Καραμανλής, τον οποίο τόσο συχνά – πυκνά επικαλούνται και δοξάζουν οι νεοδημοκράτες, επεδίωξε πεισμόνως τη συνεργασία με το Στρατιωτικό καθεστώς λόγω αρχομανίας. Ο ρόλος του στην τραγωδία της Κύπρου είναι αμφιλεγόμενος και για το λόγο αυτόν προφανώς έσπευσε να κλείσει τον «Φάκελο Κύπρος», μόλις ανέλαβε την πρωθυπουργία, με την υπ’ αριθ. 45 Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου της 7^ης Μαρτίου 1975 «για λόγους εθνικού συμφέροντος»!

Τι σόϊ συμφέρον είναι αυτό το «εθνικό» που απαγορεύεται να μάθουν οι Έλληνες;

Γιατί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ σιωπά; 

Γιατί το ΚΚΕ σιωπά; Τι θέλουν να κρύψουν;

Καταδιώκουν εκ του ασφαλούς κανένα αγροφύλακα για χουντισμό; Αυτό είναι το πρόβλημα της Ελλάδας;

Πότε και πως αυτός ο φαύλος λαός θα θελήσει να προβεί στην ιστορική αποκαθήλωση και αποαγιοποίηση διαφόρων εθναρχών του; Τι λένε οι λαλίστατοι ιστορικοί που σιωπούν;

Αθήνα 21/4/2017

Υποθήκες Σόλωνος

- Όταν ρωτήθηκε: πως θα γινόταν να αδικούν οι άνθρωποι ν’ αδικούν όσο γίνεται λιγότερο; Απάντησε: Αν αυτοί που δεν αδικούνται αγανακτούν όσο και αυτοί που αδικούνται.

- Τον κόρο τον γεννάει ο πλούτος και ο κόρος τη βίαιη και προσβλητική συμπεριφορά.

- Δίνε μεγαλύτερη πίστη στην ακεραιότητα του χαρακτήρα παρά στον όρκο.

- Μόνο με σοβαρά και αξιόλογα πράγματα ν’ ασχολείσαι.

- Μην αποκτάς βιαστικά φίλους, αλλά όταν τους αποκτήσεις, μην τους απορρίπτεις.

- Αρχή να αναλαμβάνεις, μόνο αφού πρώτα μάθεις να άρχεσαι.

- Οι συμβουλές σου να μην είναι για τα πιο ευχάριστα, αλλά για τα πιο καλά.

- Κάνε οδηγό σου το μυαλό.

- Να μη συναναστρέφεσαι με κακούς ανθρώπους.

- Να ντρέπεσαι και να σέβεσαι τους γονείς σου.

- Κλαίω γιατί δεν μπορώ να κάνω τίποτα.

(Από τους «Επτά Σοφούς», που εκδόθηκαν από «Το Βήμα», το 2015).