ΤΟ ΤΡΙΚΥΚΛΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΥΣ ΖΕΣΤΑΙΝΕΙ ΤΗ ΜΗΧΑΝΗ

Πιθανόν να γνωρίζει κάτι περισσότερο από μας ο εκπρόσωπος τύπου του Σύριζα Πάνος Σκουρλέτης, όταν χτες μίλησε για σχέδιο πολιτικής αποστασίας που βρίσκεται σε εξέλιξη, εν όψει της εκλογής νέου προέδρου της δημοκρατίας...

Ακούγοντας τον Γ. Σαραντάκο σήμερα το πρωί στο  Mega  να μας λέει ότι στην Ν.Δ θεωρούν αρκετά πιθανό το να συγκεντρώσουν 180 βουλευτές στην σχετική ψηφοφορία μπορούμε να...

ισχυριστούμε, με σχετική βεβαιότητα ότι έχουν βάση τα ρεπορτάζ που δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά Unfollow και Hot Doc.
Ξεκινάμε από το δεδομένο που γράφαμε σε περασμένη ανάρτησή μας: «"Λαδώνονται" οι βουλευτές; Αποκλείεται. Μας το είχε βεβαιώσει στο παρελθόν ο Τσοχατζόπουλος, μας το επιβεβαίωσε ο Μαντέλης, μας το ανέλυσε ο Παυλίδης, είχαμε διαβάσει την διατριβή που είχε κάνει για το θέμα ο Τσουκάτος και πρόσφατα το εμπεδώσαμε με την διάλεξη Μιχελάκη».
Περνάμε στο τεύχος του Αυγούστου, του περιοδικού Unfollow όπου υπήρχε κείμενο που υπέγραφαν ο Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος και ο Παναγιώτης Θεοδωρόπουλος που κάνει λόγο για εκβιασμούς, χρηματισμό, «διευκολύνσεις» σε βουλευτές προκειμένου να συνταχτούν στις επιδιώξεις της συγκυβέρνησης. Το ίδιο δημοσίευμα ανέφερε ότι υπάρχει «μαύρο ταμείο» -ευνόητο είναι ποιοι το έχουν συστήσει το οποίο έχει στην διάθεση του 20 εκατ. ευρώ προκειμένου να εξαγοράσει βουλευτές ώστε να ψηφίσουν πρόεδρο της Δημοκρατίας. 
Και ερχόμαστε στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Hot Doc και σε κείμενο που υπογράφει ο Κώστας Βαξεβάνης.  «Η χώρα μοιάζει να έχει καβαλήσει το τρίκυκλο του παρακράτους που άφησε πίσω της στην ταραγμένη δεκαετία του ’60», αναφέροντας αποκλειστικές πληροφορίες που έχει το περιοδικό. Η μια αναφέρει πως θεσμικά όργανα, όπως το ΣΔΟΕ αλλά και η Επιτροπή Πόθεν Έσχες της Βουλής, χρησιμοποιούνται για να εντοπιστούν αδύναμοι κρίκοι ανάμεσα σε βουλευτές της αντιπολίτευσης και να πιεστούν ώστε να υπερψηφίσουν την πρόταση της κυβέρνησης για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Η δεύτερη μας γνωστοποιεί την μεθόδευση με την οποία βουλευτές θα χρηματιστούν για να αποσκιρτήσουν από τους κομματικούς τους μηχανισμούς και να ψηφίσουν για Πρόεδρο Δημοκρατίας προκειμένου να μην γίνουν εκλογές.

Τρεις μήνες πριν την οριακή ημερομηνία για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας, η χώρα μοιάζει να έχει καβαλήσει το τρίκυκλο του παρακράτους που άφησε πίσω της στην ταραγμένη δεκαετία του ’60. Δυστυχώς στο τιμόνι δεν είναι ο παρακρατικός Σπύρος Γκοτζαμάνης, αλλά άνθρωποι που έπρεπε να είναι οι θεματοφύλακες των θεσμών.

Η δημοκρατική διαδικασία της εκλογής Προέδρου, αλλά κυρίως αυτή του υπέρτατου δικαιώματος των εκλογών, έχουν μετατραπεί σε πεδίο εκβιασμών και απειλών. Τραγική ειρωνεία, οι εκλογές, οι οποίες αποτελούν το συστατικό της Δημοκρατίας, παρουσιάζονται ως απειλή και το δικαίωμα της επιλογής ως εκτροπή. Όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι απλές εκτιμήσεις, αν δεν υπήρχαν καθημερινά ενδείξεις που πιστοποιούν πως οι δημοκρατικές διαδικασίες ενοχοποιούνται ως εκτροπή και όργανα του κράτους μετατρέπονται σε πιστόλια του πολιτικού συστήματος…

Στο Hot Doc, το προηγούμενο δεκαπενθήμερο, έφτασαν δύο πολύ σοβαρές καταγγελίες. Η μία αναφέρει πως θεσμικά όργανα, όπως το ΣΔΟΕ αλλά και η Επιτροπή Πόθεν Έσχες της Βουλής, χρησιμοποιούνται για να εντοπιστούν αδύναμοι κρίκοι ανάμεσα σε βουλευτές της αντιπολίτευσης και να πιεστούν ώστε να υπερψηφίσουν την πρόταση της κυβέρνησης για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.

Μια ομάδα κρούσης στο Μέγαρο Μαξίμου έχει καταγράψει, λέει η καταγγελία, τους βουλευτές των Ανεξάρτητων Ελλήνων, των ανεξάρτητων βουλευτών και της ΔΗΜΑΡ, οι οποίοι πιθανόν να «είναι ανοιχτοί» σε φορολογικό έλεγχο, και προσπαθεί να τους διαχειριστεί μέσα από αυτό τον έλεγχο. Τις περισσότερες φορές, σχετικά δημοσιεύματα που εμφανίζουν τους βουλευτές ως «ελεγχόμενους από το ΣΔΟΕ» προηγούνται, ώστε να στοχοποιηθούν και να πιεστούν οι βουλευτές. Αυτή η διαδικασία παρουσιάζεται ως θεσμικός έλεγχος «προς πάσα κατεύθυνση».

Η δεύτερη καταγγελία αναφέρεται σε ένα συνωμοτικό σχέδιο «αλά Αποστασία 1965» σύμφωνα με το οποίο βουλευτές θα χρηματιστούν για να αποσκιρτήσουν από τους κομματικούς τους μηχανισμούς και να ψηφίσουν για Πρόεδρο Δημοκρατίας προκειμένου να μην γίνουν εκλογές. Αυτή τη φορά, το χρηματισμό, σύμφωνα με την καταγγελία, δεν θα τον αναλάβουν ξένες πρεσβείες όπως το ’65, αλλά επιχειρηματίες.

Τα ποσά των χρηματισμών θα δοθούν στους χρηματοδότες του σχεδίου από την ίδια την κυβέρνηση, η οποία θα χρηματοδοτήσει ανύπαρκτα έργα από τα ευρωπαϊκά προγράμματα που ανήκουν στους συμμετέχοντες στο σχέδιο. 

Πολύ απλά δηλαδή, κάποιοι «νταβατζήδες», κατά Καραμανλή, θα αναλάβουν έργα παίρνοντας μεγάλα ποσά και μέρος τους θα επιστραφεί για να υλοποιηθεί το μοντέρνο σχέδιο Αποστασίας.

Οι καταγγέλλοντες μας παρέδωσαν στοιχεία για δύο γυναίκες βουλευτές μικρού κόμματος οι οποίες βρίσκονται υπό φορολογικό έλεγχο και έχουν πλησιαστεί προκειμένου να γίνουν φιλικές προς το ενδεχόμενο να ψηφίσουν Πρόεδρο Δημοκρατίας το Μάρτιο. Η μία από αυτές, όπως έχουμε εντοπίσει, άλλαξε πραγματικά τη θέση της για το θέμα σε σχέση με το παρελθόν, αλλά αυτό δεν επαληθεύει απαραίτητα και το λόγο για τον οποίο το έκανε. Επίσης, μια σειρά από αδιαφανείς χρηματοδοτήσεις γνωστών επιχειρηματιών, μας έχουν περιγράφει ως κομμάτι του σχεδίου Αποστασίας. Πραγματικά αυτές οι χρηματοδοτήσεις έχουν γίνει πέρα από κάθε διαδικασία νομιμότητας.

Παρότι οι δύο καταγγελίες προέρχονται από έγκυρες πηγές, δεν μπορούν να υιοθετηθούν χωρίς προβληματισμό. Υπάρχουν όμως σοβαρές ενδείξεις που δημιουργούν στοιχεία επιβεβαίωσης των καταγγελιών.

Η πρόσφατη περίπτωση, που αφορά τις καταγγελίες της βουλευτού των ΑΝΕΛ Σταυρούλας Ξουλίδου για προσπάθεια χρηματισμού της, θέτει ήδη σοβαρά ερωτήματα. Ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ, Πάνος Καμμένος, με είχε ενημερώσει στις αρχές Σεπτεμβρίου πως γίνεται προσπάθεια χρηματισμού της Ξουλίδου και ζήτησε τη βοήθεια μου. Στους διαλόγους της Ξουλίδου στο facebook με τον άνθρωπο που φέρεται πως την πλησίασε ως ενδιάμεσος, υπάρχει πραγματικά μια αγωνία του ενδιάμεσου να την πείσει για το μέλλον της που μπορεί να διαγράφει αποδοτικό για την ίδια. Ο ενδιάμεσος της μιλάει για τους πολιτικούς του φίλους, που προτρέπει να συναντήσει, και στη συνέχεια για «χρηματισμό» του βουλευτή των ΑΝΕΛ Παναγιώτη Μελά.

Ακόμη και κάποιος που δεν έχει καμία προδιάθεση να πιστέψει την κυρία Ξουλίδου, παρατηρεί τρία πράγματα: Πρώτο, ενώ η ΝΔ εμφανίζεται αρχικά να μην έχει καμία σχέση με τον ενδιάμεσο, και κυρίως οι Άδωνις Γεωργιάδης και Νότης Μυταράκης, στη συνέχεια αποδεικνύεται πως και οι δυο τους γνώριζαν τον ενδιάμεσο. Δεύτερο, ο Παναγιώτης Μελάς, ο οποίος εμφανίζεται από τον ενδιάμεσο ως χρηματιζόμενος, αντί να στραφεί ενάντια στους υποτιθέμενους συκοφάντες του, αποχωρεί από το κόμμα του και δηλώνει πως θα σκεφτεί τι θα κάνει στο θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Τρίτο, ο ενδιάμεσος, ο οποίος εμφανίζεται από τη ΝΔ ως ένας άσχετος με την πολιτική, φαίνεται πως από τον Αύγουστο ακόμη έχει προβλέψει τη δημιουργία του κόμματος αξιωματικών του Μπαλτάκου, του οποίου η ίδρυση μόλις ανακοινώθηκε.

Στις 14 Οκτωβρίου, ο πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού, Νίκος Κωνσταντόπουλος, κατέθεσε στον Εισαγγελέα για όσα συμβαίνουν γύρω από την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Βγαίνοντας από το εισαγγελικό γραφείο ο Νίκος Κωνταντόπουλος δήλωσε:

«Η πολιτική επικοινωνιακή επιχείρηση της κυβέρνησης για εξεύρεση διαθέσιμων βουλευτών, πέραν του κυβερνητικού συνασπισμού, για να την στηρίξουν, άνοιξε τον ολισθηρό δρόμο του παρασκηνίου, με πιέσεις, υποσχέσεις, παροχές και ανταλλάγματα».

Καταθέτοντας για το ίδιο θέμα στον Εισαγγελέα, ο καθηγητής πανεπιστημίου και βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Γιάννης Πανούσης δήλωσε ότι η αλήθεια για τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται σήμερα για τη χειραγώγηση των βουλευτών θα φανεί στο μέλλον, όταν η ιστορική, πανεπιστημιακή ή δημοσιογραφική έρευνα μπορεί να μην καταδείξει το χρηματισμό ως αποδεικτικό στοιχείο αλλά θα δείξει την πορεία των ίδιων των ανθρώπων.

Όταν η ίδια η κυβέρνηση δηλώνει πως «οι 180 βουλευτές θα βρεθούν με κάθε τρόπο» , πρέπει η ίδια να εξηγήσει ποιος είναι αυτός ο «κάθε τρόπος» και γιατί η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας , δηλαδή ουσιαστικά η παραμονή της στην εξουσία, ταυτίζεται με την ανάγκη της ίδιας της χώρας.

Το 1965 είναι μακριά χρονικά, αλλά και αρκετά κοντά πολιτικά για να αντιληφθεί ο καθένας πως όποιος ταυτίζει τα προσωπικά του συμφέροντα με τα συμφέροντα της χώρας και τις ανάγκες της, δεν έχει μεγάλη σχέση με τη Δημοκρατία. Θα παραδίδουμε στη δημοσιότητα όσα στοιχεία αποδεικνύουν πως η κυβέρνηση παρουσιάζει έφεση στην παρανομία και την αδιαφάνεια και κυρίως αυτά που αποδεικνύουν χρηματοδότηση επιχειρηματιών, με τρόπο που να αισθάνονται υποχρεωμένοι απέναντι της. Ακόμη κι αν τα χρήματα αυτά δεν είναι ο κουμπαράς του χρηματισμού, σίγουρα είναι χρήματα που αφαιρούν από τη χώρα για να εξυπηρετήσουν το σύστημα της διαπλοκής.  

Υπάρχει καμιά αμφιβολία πως, αν η διαπλοκή κινδυνεύσει, θα κάνει «τα πάντα» όπως και η κυβέρνηση;

Hot Doc