ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΠΕΙΡΑΙΑΣ 2014: ΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΠΕΡΛΟΥΣΚΟΝΙΣΜΟΥ

Ξαφνικά η εκλογική αναμέτρηση στον Δήμο του Πειραιά απέκτησε απρόσμενο ενδιαφέρον μετά την ανακοίνωση του Προέδρου του Ολυμπιακού Β. Μαρινάκη και πιθανόν του πρώην Προέδρου Σωκράτη Κόκκαλη ότι θα συμμετέχουν σε κοινό ψηφοδέλτιο στο οποίο θα ηγείται ο αντιπρόεδρος της ομάδας Γιάννης Μώραλης...

του ΑΝΤΩΝΗ ΝΤΑΛΑΚΟΓΕΩΡΓΟΥ

Πολιτικές, αθλητικές εφημερίδες και μπλογκς φρόντισαν να προβάλουν την επίσημη ανακοίνωση με πρωτοσέλιδα δημοσιεύματα ενώ τα ραδιοτηλεοπτικά ΜΜΕ είχαν την είδηση στα πρώτα θέματα.

Όλες τις προηγούμενες μέρες το περιβάλλον του προέδρου του ΟΣΦΠ τροφοδοτούσε με σχόλια τα ΜΜΕ με την πιθανή υποψηφιότητά του.

Για τον σκοπό αυτό διατυπώθηκαν μια σειρά σχόλια για τους λόγους που οδήγησαν τον Β. Μαρινάκη ξαφνικά να δείξει ενδιαφέρον για τον Δήμο Πειραιά.

Το έναυσμα δόθηκε πριν αρκετό καιρό όταν ο ίδιος είχε εκφράσει έντονα και δημόσια την δυσφορία του για τις ευχαριστίες του απερχόμενου Δημάρχου Πειραιά για την χορηγία του Προέδρου της ΑΕΚ Δημήτρη Μελισανίδη για την αποπεράτωση του έργου του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά.

Τα σχόλια τις τελευταίες ημέρες έδιναν και έπαιρναν. Σταχυολογούμε μερικά από αυτά: Η κόντρα Μαρινάκη – Μιχαλολιάκου οφείλεται στην ευχαριστήρια επιστολή για την χορηγία. Η ανάμειξη Μαρινάκη στοχεύει στην διαπραγμάτευση με την κυβέρνηση για...

τα δικά του συμφέροντα της ευρύτερης παραλιακής περιοχής που θεωρείται φιλέτο, η άποψη ότι ήρθε η ώρα ο Δήμος Πειραιά και τυπικά να ελεγχθεί από τον Ολυμπιακό και να συνδεθεί στενότερα με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του ιδιοκτήτη του, επίσης ότι ο Μαρινάκης θα ακολουθήσει για συναισθηματικούς λόγους τα βήματα και την πορεία του πατέρα του ο οποίος πέρασε, εκτός από τον Ολυμπιακό, τόσο από την δημοτική αρχή του Πειραιά όσο και από την πολιτική με το κόμμα της Ν.Δ., και τέλος η άποψη που εκφράστηκε από ορισμένους στον χώρο της αριστεράς ότι η εμπλοκή Μαρινάκη – Κόκκαλη στα δημοτικά δρώμενα του Πειραιά συνιστούν ένδειξη ανησυχίας για το ενδεχόμενο ο Δήμος να περάσει στα χέρια της Αριστεράς!!!

Η προσέγγιση μου αναφορικά με το θέμα που ανέκυψε με την υποψηφιότητα Μαρινάκη πάει λίγο μακρύτερα και βαθύτερα. Η βαθιά και παρατεταμένη οικονομική κρίση που μαστίζει την χώρα μας ιδιαίτερα την τελευταία 5ετία και η ανικανότητα των πολιτικών δυνάμεων να την διαχειριστούν, η πολυδιάσπαση στα πολιτικά κόμματα που υπηρετούν τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης και του κατεστημένου, το ευμετάβλητο πολιτικό σκηνικό, οι κίνδυνοι που διαμορφώνονται για μεγάλη συρρίκνωση του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ έχουν δημιουργήσει ανησυχίες σε ένα τμήμα της αστικής τάξης που θεωρεί ότι είναι η κατάλληλη στιγμή πρόσωπα του επιχειρηματικού κόσμου οι ίδιοι πλέον να βγουν στο προσκήνιο και να διεκδικήσουν πολιτικό ρόλο και λόγο αντικαθιστώντας το υπάρχον πολιτικό προσωπικό που ως τώρα υπηρετούσε πιστά τόσο τα συμφέροντα τα δικά τους όσο και την πολιτική που υπαγόρευαν οι τοκογλύφοι δανειστές (Ε.Ε – Δ.Ν.Τ – Ε.Κ.T).

Με άλλα λόγια το εγχείρημα του Μπερλουσκόνι στην γειτονική Ιταλία αλλά και σε χώρες του πρώην σοσιαλιστικού μπλοκ όπου δισεκατομμυριούχοι κατάφεραν να εξαπατήσουν τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα και να αναρριχηθούν στην κυβερνητική εξουσία, είναι όπως φαίνεται στις προθέσεις ενός τμήματος εφοπλιστικών και επιχειρηματικών δυνάμεων να βαδίσουν στον ίδιο δρόμο…

Αυτό το εγχείρημα ξεκινάει από τον Πειραιά προφανώς διότι είναι η έδρα και η βάση της δημοφιλούς ομάδας και στην προσπάθεια αυτή ηγούνται ο νυν και ο πρώην πρόεδρος του Ολυμπιακού. Θεωρούνται με άλλα λόγια ότι είναι εύκολο – έχοντας ως παράδειγμα την περίπτωση Φασούλα – να διεκδικήσουν τον Δήμο και να ανοίξουν τον δρόμο για να υλοποιηθούν οι πολιτικές φιλοδοξίες τους και κυρίως οι στόχοι που δεν θα είναι άλλοι από την προώθηση των δικών τους συμφερόντων.

Υπολογίζουν προφανώς στην καθολική προβολή που θα τύχουν από τα ΜΜΕ και ιδιαίτερα τα ραδιοτηλεοπτικά που ασκούν ασφυκτικό έλεγχο κυρίως οι εφοπλιστές, παίρνουν σημαντικά υπόψη τους την ανοικτή υποστήριξη που έχει ήδη εκδηλωθεί από την εκκλησία αλλά και την συμπόρευση που θα έχει ένα πολύ μεγάλο τμήμα παραγόντων του επιχειρηματικού κόσμου του Πειραιά – εφοπλιστές, μικροί και μεσαίοι εργοδότες, έμποροι κ.λπ – αλλά και η στήριξη που θα έχουν από πολλά πολιτικά πρόσωπα του ευρύτερου χώρου της κεντροδεξιάς όσο και της κεντροαριστεράς.

Επίσης υπολογίζουν και τους ψήφους της Aριστεράς που θεωρούν λόγω φιλοολυμπιακών αισθημάτων, αλλά και επειδή η ψήφος στις δημοτικές εκλογές δεν έχει έντονο πολιτικό χαρακτήρα, έχουν την δυνατότητα να διεισδύσουν, να επηρεάσουν και τελικά να κερδίσουν ψήφους αριστερών ψηφοφόρων. Σε ότι αφορά το ψηφοδέλτιο δεν πρέπει να υπάρχουν ψευδαισθήσεις ότι θα υπάρχει συνωστισμός υποψηφίων που θα θέλουν να πάρουν μέρος στο εγχείρημα. Ήδη ο επικεφαλής και εκλεκτός της επιχειρηματικής και εφοπλιστικής ομάδας Γιάννης Μώραλης μιλάει για ανατροπή…, για κάθαρση ..., για εξυγίανση...  για την ανεργία, την φτώχεια και μια σειρά ακόμη συνθήματα με τα οποία θα διεκδικήσει την ψήφο των Πειραιωτών!!!

Ασφαλώς στην φαρέτρα του επιχειρηματικού και εφοπλιστικού λόμπυ που θα διεκδικήσει την δημαρχία υπάρχουν πολλά «όπλα», τα οποία θα χρησιμοποιήσει για να επικρατήσει και δεν πρέπει να υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι θα το πράξει με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο διότι όπως διαρρέουν απαγορεύεται η ήττα και η αποτυχία!!! 

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Η στρατηγική και η τακτική της Aριστεράς στον Δήμο του Πειραιά πρέπει να επαναπροσδιορισθεί. Η αντίληψη ότι η ακολουθούμενη τακτική πρέπει να χαρακτηρίζεται από ήπιους και χαμηλούς τόνους, από την μετριοπάθεια, από το άνοιγμα σε πρόσωπα και δυνάμεις με ανύπαρκτη κοινωνική και πολιτική δράση και προσφορά στα κοινά της πόλης, με διεύρυνση σε φθαρμένα και απαξιωμένα πρόσωπα που έχουν διατελέσει επί σειρά ετών στην δημοτική αρχή ή που συνεργάστηκαν με αυτή με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα οδηγήσει με βεβαιότητα στην ήττα και συνιστά χωρίς αμφιβολία συνταγή αποτυχίας!

Το άνοιγμα πρέπει να γίνει σε κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις και κινήσεις, σε συλλογικότητες και πρόσωπα που με τους αγώνες τους σε διάφορους τομείς έχουν αποδείξει την συνέπεια, την ανιδιοτέλεια, την υπευθυνότητά τους και που έχουν συμβάλει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο για μια καλύτερη πόλη, ο καθένας από το μετερίζι του.

Πρόσωπα και δυνάμεις με ικανότητες, αγωνιστές και αγωνίστριες των κινημάτων, που πιστεύουν σε ένα συλλογικό εγχείρημα που θα ενεργοποιεί τους πολίτες να συμμετέχουν στην υπεράσπιση της πόλης και των ανθρώπων του μόχθου. Εάν η υπόθεση των δημοτικών εκλογών περιορισθεί σε στενά κομματικά πλαίσια ή ακόμη χειρότερα στα πλαίσια ενός συνδυασμού και των προσώπων όπου θα τον αποτελούν, τότε ο δρόμος προς την αποτυχία είναι ορθάνοικτος….

Πρέπει το κάλεσμα να είναι προς τους πολίτες που ασφυκτιούν από τα χρόνια και οξυμένα προβλήματα που αφήνουν πίσω τους οι αποτυχημένες δημοτικές αρχές όλων των τελευταίων χρόνων, πρέπει να διαμορφωθεί ένα κίνημα ριζοσπαστικό, αντικαλλικρατικό, αντιμνημονιακό που θα συνδεθεί με τα κινήματα των εργαζομένων, των ανέργων, των συνταξιούχων, των αυτοαπασχολουμένων, της νεολαίας, των γυναικών και των αστέγων.

Ζητήματα που αφορούν χρόνια και άλυτα προβλήματα για την πόλη και τους δημότες και συνδέονται με τις ελλείψεις και τις ανεπάρκειες στις κοινωνικές δομές, με το κυκλοφοριακό, με την έλλειψη πρασίνου, χώρων άθλησης και πολιτισμού πρέπει να αποτελούν βασικές προτεραιότητες ενός συνεκτικού, ριζοσπαστικού αλλά και ρεαλιστικού σχεδίου δράσης.

Επίσης να αποσαφηνισθεί ότι θα τερματισθεί η αθλιότητα με τα έργα βιτρίνας στο κέντρο της πόλης που έχουν ταλαιπωρήσει και ταυτόχρονα εξοργίσει τους δημότες του Πειραιά. Ιδιαίτερο βάρος πρέπει να δοθεί στις γειτονιές που είναι αναγκαίο να αναβαθμιστούν με έργα ουσίας, χώρους άθλησης, παιδικές χαρές κ.λπ.

Τα παραπάνω τοπικά Πειραϊκά προβλήματα πρέπει να συνδεθούν με τα προβλήματα των εργαζομένων στην πόλη του Πειραιά, τους Ναυτικούς, τους εργαζομένους στον ΟΛΠ, στο ΥΝΑ, τους εργαζόμενους στις ναυτιλιακές εταιρίες, στα εμπορικά καταστήματα, στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, στην ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, στις διάφορες επιχειρήσεις που έχουν την έδρα τους στον Πειραιά. Να αναδειχθούν οι συνέπειες της αντιλαϊκής και μνημονιακής πολιτικής σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής του Πειραιά.

Αντιλαϊκές και αντιδραστικές κυβερνητικές πολιτικές που εφάρμοσαν Ν.Δ – ΠΑΣΟΚ έχουν οδηγήσει στην εξαθλίωση τον λαό, έφθασαν την ανεργία στο 28%, στο 60% στους νέους, χιλιάδες μικροεπαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι έβαλαν λουκέτο και είναι αιχμάλωτοι των τραπεζών. Αυτήν την πολιτική υπηρέτησαν δήμαρχοι και περιφερειάρχες στην συντριπτική πλειοψηφία τους. Ήταν απέναντι στον λαό, στους εργαζόμενους και την κοινωνία και όποιες αντιδράσεις ψέλλιζαν ήταν «στάχτη στα μάτια του κόσμου».

Οι ΟΤΑ βρίσκονται σε επιτροπεία, σε πρόγραμμα εξυγίανσης όπως το ονομάζουν, με θύμα την τοπική αυτοδιοίκηση. Κυβέρνηση και τρόικα θέλουν αιρετούς υποταγμένους, δήμους στραγγαλισμένους οικονομικά, μακριά από τους σκοπούς, τον ρόλο και τους στόχους της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Θύματα αυτής της πολιτικής είναι οι δημότες. Έχουμε κατάργηση και υποβάθμιση υπηρεσιών, κοινωνικών δομών (παιδικοί σταθμοί, βοήθεια στο σπίτι, στα Κ.Δ.Α.Π, στα κέντρα πρόληψης κ.λπ).

Σήμερα η χώρα και ο λαός έχει ανάγκη από δημάρχους και περιφερειάρχες αγωνιστές, να συμμετέχουν στους αγώνες των εργαζομένων, να αγωνίζονται ενάντια στα μνημόνια και τις πολιτικές που οδήγησαν τον λαό και τον τόπο στην χρεοκοπία. Αιρετούς που θα αντιστέκονται, θα δείχνουν ανυπακοή στις αντιδραστικές πολιτικές της συγκυβέρνησης, της Ε.Ε και της τρόικα. Πρέπει να αναδειχθούν δημοτικές αρχές όχι για την διαχείριση της μιζέριας και της οικονομικής ασφυξίας της τοπικής αυτοδιοίκησης. Δημοτικές αρχές που θα συγκρούονται με τα οικονομικά συμφέροντα, με το μεγάλο κεφάλαιο με τις πολυεθνικές και τα μονοπώλια.

Ο πυρήνας της πολιτικής της Αριστεράς στην τοπική αυτοδιοίκηση πρέπει να επιδιώκει και να στοχεύει:

- Σαφή δέσμευση ότι δεν μετατοπίζει τα οικονομικά προβλήματα στις πλάτες των δημοτών.

- Δέσμευση για μείωση των ήδη υψηλών δημοτικών τελών και ότι θα διεκδικήσει αγωνιστικά την αύξηση της κρατικής επιχορήγησης.

- Δέσμευση ότι θα βάλει τέλος στην ρουσφετολογική πολιτική και την πελατειακή σχέση με τους δημότες, να συμβάλει στην μεγάλη προσπάθεια οι δήμοι να δουλεύουν υπέρ των δημοτών και του απλού λαού.

- Δέσμευση ότι θα έχουν ξεκάθαρη θέση για την διαγραφή του χρέους που είναι όρος για την επιβίωση του λαού, της κοινωνίας, για να βγούμε από την μέγγενη των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων που οδηγούν την χώρα να είναι μόνιμη αποικία χρέους.

- Δέσμευση ότι θα ταχθεί ενάντια στις ντιρεκτίβες της Ε.Ε, ιδιαίτερα αυτές που αφορούν την ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, το εμπορικό τμήμα των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και την Ακτοπλοΐα με τον κοινοτικό κανονισμό 3572/92 για την απελευθέρωση του καμποτάζ.

- Δέσμευση με απόλυτη σαφήνεια υπέρ της κατάργησης των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και όλων των νομοθετικών ρυθμίσεων που προκύπτουν από αυτά.

Μια δημοτική αρχή που θα συμβάλει στην δημιουργία ενός μετώπου στον Πειραιά που θα αντιπαλεύει τις συνέπειες της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής της Ε.Ε – Δ.Ν.Τ – Ε.Κ.Τ αλλά και του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου, την ασυδοσία του εφοπλισμού.

Για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης και παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας με επίκεντρο τα συμφέροντα, τα δικαιώματα, τις ανάγκες του εργαζόμενου ανθρώπου, που θα συγκρούεται με τα δεσμά εξάρτησης που αλυσοδένουν την χώρα οι άθλιες πολιτικές ηγεσίες Ν.Δ – ΠΑΣΟΚ όλα τα τελευταία χρόνια.

Είναι φανερό ότι σε ένα τέτοιο πλαίσιο πρέπει να κινηθεί ο κόσμος της κοινωνικής και πολιτικής αριστεράς μπροστά στις επικείμενες Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές.

Η αντιπαράθεση με τις δυνάμεις που εκφράζουν και εκπροσωπούν τα κατεστημένα συμφέροντα και τις πολιτικές της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ και κυρίως τις δυνάμεις του επιχειρηματικού και εφοπλιστικού λόμπυ πρέπει να είναι έντονη και καθημερινή ώστε να αποκαλύπτεται ο ρόλος και οι επιδιώξεις τους κυρίως σε πολιτικό επίπεδο, διότι οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές έχουν βαθύτατα πολιτικό χαρακτήρα.

Δεν μπορεί ο Μαρινάκης και οι εκπρόσωποί του να παίξουν τον ρόλο του σωτήρα και του εξυγιαντή των δημοτικών πραγμάτων στον Πειραιά, ο οποίος έχει στον στόλο του πάνω από 60 πλοία όλα με πειρατικές σημαίες ευκαιρίας και χωρίς ούτε έναν έλληνα Ναυτικό!!! Δεν μπορεί ο Κόκκαλης, που όποια πέτρα και αν σηκώσει κανείς τον βρίσκει πάντα και παντού διαπλεκόμενο με συμβάσεις του δημοσίου!!!

Ο χαρακτήρας της αντιπαράθεσης με το επιχειρηματικό – εργοδοτικό – εφοπλιστικό λόμπυ πρέπει να βγάλει έξω από το πεδίο τον φίλαθλο κόσμο του Ολυμπιακού που στην πλειοψηφία του δέχεται τις αρνητικές συνέπειες της αντιλαϊκής μνημονιακής πολιτικής, υφίσταται και ο ίδιος στο σύνολό του τα δεινά αυτής της απάνθρωπης και εγκληματικής πολιτικής.

Πιστεύω αυτές οι σκέψεις, απόψεις και προτάσεις να ληφθούν υπόψη στον σχεδιασμό της τακτικής και στρατηγικής στις επικείμενες εκλογές, να προβληματίσουν όχι κάποια ηγεσία ή επιτελική ομάδα αλλά τον κόσμο της Αριστεράς, τον κόσμο της εργασίας και των κινημάτων. Εξάλλου ο γράφων δεν θα συμμετέχει όπως και στο παρελθόν έχει πράξει, ούτε θα διεκδικήσει κάποιο αξίωμα, θέση και θώκο ούτε στις δημοτικές εκλογές ούτε στις περιφερειακές ούτε στις ευροεκλογές.

Υ.Γ: Πρόσφατα διάβασα τα ονόματα και την επαγγελματική ιδιότητα ενός συνδυασμού. Μου προκάλεσε εντύπωση ότι από τα δεκάδες ονόματα δεν υπήρχε ούτε ένα που να έχει αναφορά στην Ναυτιλία και την Ναυτεργασία. Σημειώνω ότι μόνο οι εν ενεργεία και συνταξιούχοι Ναυτικοί με τις οικογένειές τους στον Πειραιά ξεπερνούν το 20% του εκλογικού σώματος στην πόλη, εάν προσθέσουμε και τους λοιπούς εργαζόμενους σε Ναυτιλιακές εταιρίες, ΟΛΠ, Ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, ΥΝΑ, τα Ν.Π.Δ.Δ Ν.Α.Τ – Οίκο Ναύτη κ.λπ τότε η δύναμη των εργαζομένων στον χώρο της Ναυτιλίας ανεβαίνει πολύ περισσότερο.

Η απουσία εκπροσώπων από αυτό το νευραλγικό χώρο υποδηλώνει άγνοια, υποτίμηση ή και περιφρόνηση προς αυτό το δυναμικό κοινωνικό, κομμάτι της Πειραϊκής κοινωνίας

*Ο Αντώνης Νταλακογεώργος είναι Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού και Γ.Γ του Εργατικού Κέντρου Πειραιά. 

ΙΣΚΡΑ