ΕΥΡΩΖΩΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΛΙΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, ΑΛΛΙΩΣ ΤΕΡΜΑ ΟΙ ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΕΙΣΡΟΕΣ

ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ Η ΕΕ ΘΕΣΜΟΘΕΤΕΙ ΤΟ ΚΟΨΙΜΟ ΤΩΝ ΚΟΙΝΟΤΙΚΩΝ ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΩΝ ΑΝ ΔΕΝ ΤΗΡΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΟΡΟΙ ΤΟΥ ΣΥΜΦΩΝΟΥ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ...

του ΝΙΚΟΥ ΧΟΥΝΤΗ

Μετά την ολοκλήρωση των τριμερών διαπραγματεύσεων της Επιτροπής, του Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, ψηφίζεται αύριο στην ολομέλεια η έκθεση για τις κοινές διατάξεις για τα Ταμεία, όπου με βάση το άρθρο 21 θα κόβονται οι χρηματοδοτήσεις στα κράτη μέλη που αντιμετωπίζουν δημοσιονομικά προβλήματα και λαμβάνουν οικονομική στήριξη, όταν...

αυτά δεν τηρούν τους μακροοικονομικούς όρους που τους έχουν επιβληθεί από το Σύμφωνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, την οικονομική διακυβέρνηση και κάθε οικονομική και δημοσιονομική συμφωνία των κρατών μελών.

Ο Νίκος Χουντής στη συζήτηση που έγινε σήμερα στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, ως συντάκτης γνωμοδότησης εκ μέρους της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων, επεσήμανε τα εξής :

“Μετά τη θεσμοθέτηση της λιτότητας στην ΕΕ, τώρα ακυρώνεται και η αλληλεγγύη και ο αναπτυξιακός ρόλος της πολιτικής συνοχής. Η Επιτροπή και το Συμβούλιο εκβιάζουν ξανά τα κράτη μέλη, αυτή τη φορά μέσω των “μακροοικονομικών προϋποθέσεων” να εφαρμόσουν τις σκληρές νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ΕΕ.

Την ίδια στιγμή στερούν σε χώρες και περιφέρειες που μαστίζονται από την κρίση και την τελευταία δυνατότητα που είχαν για αναπτυξιακή ανάσα μέσω της χρήσης των διαρθρωτικών Ταμείων, εγκλωβίζοντας τες έτσι στον μονόδρομο της λιτότητας και της κοινωνικής εξαθλίωσης.

Η εξάρτηση της χρηματοδότησης των περιφερειών από την τήρηση αντιδραστικών και αντιλαϊκών μακροοικονομικών όρων θα είναι καταστροφική! Οι ανισότητες ανάμεσα στις ευρωπαϊκές περιφέρειες, η φτώχεια και η ανεργία θα επιδεινωθούν   ενώ ο ευρωπαϊκός Νότος καταδικάζεται μόνιμα στην υπο-ανάπτυξη!

Μειώνουν την χρηματοδότηση του ΕΚΤ κατά 7δις και εξαιρούν από επιπλέον χρηματοδότηση χώρες που πραγματικά μαστίζονται από την κρίση. Είναι λυπηρό, , ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παρά τις αρχικές του προθέσεις, για πλήρη άρνηση των μακροοικονομικών προϋποθέσεων, κατέληξε στην πλήρη αποδοχή τους με την εισαγωγή απλά μερικών κοινωνικών κριτηρίων.

Έτσι από αύριο θα μιλάμε και για κατ΄ επίφαση πολιτική συνοχής στην ΕΕ, όπως μιλάμε για κατ΄ επίφαση ανάπτυξη και για κατ΄ επίφαση δημοκρατία.”