Μια
κίνηση εν βρασμώ, ένα ριψοκίνδυνο πολιτικό στοίχημα ή μια επικοινωνιακή
μπλόφα; Ό,τι κι αν οδήγησε τον πρωθυπουργό της Βουλγαρίας Μπόικο
Μπορίσοφ στην παραίτηση, κατάφερε να αγχώσει τις Βρυξέλλες, που έχουν
αλαλιάσει με τις φωτιές που ανάβουν από τη μία άκρη της Ευρώπης στην
άλλη...
Από τη Σόφια όμως δεν το περίμεναν... Αλλιώς τους είχε συνηθίσει. Όσο
οι υπόλοιποι έδιναν μάχη με την ύφεση και υπέγραφαν το ένα μνημόνιο μετά
το άλλο, στη γείτονα οι ρυθμοί ανάπτυξης επιβραδύνονταν, αλλά παρέμεναν
θετικοί... ενώ οι περιβόητοι «μισθοί Βουλγαρίας» συνέχιζαν να
λειτουργούν ως «πρότυπο», προς παραδειγματισμό όσων (αχάριστων)
διαμαρτύρονταν για τη μείωση των αποδοχών τους. Τα «συγχαρητήρια» μάλιστα από τις Βρυξέλλες...
Για τη μία ή την άλλη
«επιτυχία», αποτελούσαν αγαπημένο θέμα στα βουλγαρικά πρωτοσέλιδα. Θα
μου πείτε, οι Βούλγαροι, ενώ έδωσαν τις τελευταίες δεκαετίες ό,τι είχαν
και δεν είχαν για χάρη του «ευρωπαϊκού ονείρου»… συνεχίζουν σήμερα να
«απολαμβάνουν» ένα από τα χαμηλότερα βιοτικά επίπεδα της Ε.Ε.
Η διαφθορά και η μαφία ζουν και βασιλεύουν. Λεπτομέρειες. Αυτό που έχει
σημασία είναι ότι αντιμετώπιζαν τις δυσκολίες τους αδιαμαρτύρητα, με
«στωικότητα», δηλαδή... με «λιτότητα». Γιατί η Σόφια δεν περίμενε τη
χρηματοπιστωτική κρίση για να εφαρμόσει τις εμπνευσμένες νεοφιλελεύθερες
συνταγές. Αντιθέτως, η Βουλγαρία διανύει μια... παρατεταμένη πολιτική,
οικονομική και κοινωνική κρίση, την οποία οι Βρυξέλλες έχουν αναλάβει να
διαχειριστούν προωθώντας μια σειρά από αναιμικούς προϋπολογισμούς,
εργασιακές απορρυθμίσεις, απελευθερώσεις και – φυσικά –
ιδιωτικοποιήσεις. Όλα αυτά πάντα υπό τη μορφή προαπαιτούμενων, στα ψιλά
γράμματα, στο πίσω μέρος της κάρτας πλήρους μέλους του ευρωπαϊκού κλαμπ.
Διά πυρός και σιδήρου
Οι Βούλγαροι πέρασαν διά πυρός και σιδήρου γι’ αυτήν την «κάρτα»... και
λίγο πριν από το τέλος της διαδρομής τούς ζήτησαν και τα ρέστα τους. Οι
χιλιάδες πολίτες που κατέβηκαν στους δρόμους ανεμίζοντας τους
υπέρογκους λογαριασμούς ρεύματος με σύνθημα «δεν πληρώνω» έχουν χάσει
την υπομονή τους. Γι’ αυτό και η καρατόμηση του υπ. Οικονομικών Σιμεόν
Ντζάνκοφ δεν ήταν αρκετή για να τους κατευνάσει. Γι’ αυτό και η απόφαση
του Μπορίσοφ να αναστείλει την άδεια λειτουργίας της τσέχικης
ενεργειακής πολυεθνικής CEZ – η οποία έχει αναλάβει μέρος του δικτύου
διανομής ρεύματος – δεν ωφέλησε. Το ποτήρι είχε ήδη ξεχειλίσει.
Από την πτώση του κομμουνισμού στο 1991 μέχρι σήμερα οι Βούλγαροι
παρακολούθησαν τη γεωργία να καταστρέφεται, την εθνική βαριά βιομηχανία
να παρακμάζει. Σε αντάλλαγμα, ήρθαν στη χώρα ξένοι «επενδυτές» που
εξαγόραζαν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους ή... μετέφεραν τις εγκαταστάσεις
τους στην περιοχή εκμεταλλευόμενοι το χαμηλό εργατικό κόστος.
Μάλιστα, σύμφωνα με τις δεκάδες «αναλύσεις» των δυτικών ΜΜΕ, η
Βουλγαρία ήταν από τις χώρες που «ωφελήθηκαν» από το ξέσπασμα της
χρηματοπιστωτικής κρίσης. Όπως επισήμαιναν, παρά το γεγονός ότι η κρίση
στην Ελλάδα απειλούσε τη Βουλγαρία με «ντόμινο» εξαιτίας της
δραστηριοποίησης των ελληνικών τραπεζών στη χώρα, τελικά τα πράγματα
εξελίχτηκαν αλλιώς: Η Βουλγαρία μετατράπηκε σε πόλο έλξης εταιρειών που
έφευγαν άρον - άρον από την Ελλάδα, ενώ οι τράπεζές της δεν προλάβαιναν
να ανοίγουν νέους λογαριασμούς για χιλιάδες... πελάτες που έβγαζαν τις
καταθέσεις τους από τη χώρα μας επιλέγοντας, αντί για την Ελβετία, μια
σύντομη βόλτα μέχρι τα σύνορα.
Όμως, παρά τους μισθούς της πείνας, παρά τη συνεχιζόμενη πολιτική των
αθρόων ιδιωτικοποιήσεων και των περικοπών στις δημόσιες δαπάνες, παρά
την αύξηση των καταθέσεων, παρά την προσέλευση νέων ξένων επενδυτών τα
τελευταία δύο χρόνια... όχι μόνο δεν δόθηκε η αναμενόμενη ώθηση στην
ανάπτυξη, αλλά η ανεργία συνέχισε να τραβάει την ανηφόρα! Συγκεκριμένα,
από 10,3% το 2010, το ποσοστό αγγίζει σήμερα το 12%. Και μέσα σε όλα
αυτά... ήρθε και η λυπητερή για το ρεύμα. Μπορεί ο Μπορίσοφ να ανακάλεσε
την άδεια της CEZ (όπως έκανε και η Αλβανία τον Ιανουάριο), ωστόσο οι
Βούλγαροι ζητούν κάτι άλλο. Αυτό που θέλουν είναι η επανεθνικοποίηση του
τομέα της ενέργειας... Δυστυχώς, πρόκειται για ένα αίτημα που αποτελεί
casus belli για την Ε.Ε., και καμία πολιτική δύναμη στη Βουλγαρία δεν
μοιάζει διατεθειμένη να ανοίξει αυτό το μέτωπο.
Tεράστιες πιέσεις
Το βουλγαρικό «αίτημα» για επανεθνικοποίηση του τομέα ενέργειας είναι
και ένας από τους λόγους που η Βουλγαρία αναμένεται να αντιμετωπίσει
τους επόμενους μήνες τεράστιες πιέσεις από την Ευρώπη που θα εντείνουν
το κλίμα πολιτικού αδιεξόδου. Οι πολίτες μπορεί να ικανοποιήθηκαν εν
μέρει από την παραίτηση - έκπληξη του Μπορίσοφ, όμως δεν δείχνουν
ιδιαίτερη εμπιστοσύνη προς κάποιο άλλο κόμμα... συμπεριλαμβανομένων των
σοσιαλιστών, που τα τελευταία τρία χρόνια αναλώνονται σε εσωκομματικά
ξεκαθαρίσματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου