Φαύλος κύκλος ενδοτισμού και απύθμενης υποτέλειας...
Το βασικό αίτιο της πεισματώδους προσπάθειας της ελληνικής
πολιτικής τάξης να εντάξει την Ελλάδα στους κόλπους της ΕΟΚ ήταν η
ανασφάλεια ενώπιον της τουρκικής απειλής. Το αίσθημα της αβεβαιότητας
και του φόβου δεν διακατείχε τον ελληνικό λαό, αλλά τους πολιτικούς, οι
οποίοι απεδείχθησαν ειδήμονες στην πολλαπλώς αποτυχημένη συνταγή του
«κατευνασμού», την οποία είχε υιοθετήσει στο παρελθόν ο Νέβιλ Τσάμπερλεν
- με αποτέλεσμα να αιματοκυλίσουν την Ευρώπη οι αγέλες των αδίστακτων
Ούνων του Χίτλερ.
Η πολιτική του κατευνασμού κρίθηκε αναγκαία συνταγή για τους εδώ επικεφαλής του πολιτικού βίου μας, επειδή επιδίωκαν παντί τρόπω...
Την αποφυγή της σύγκρουσης με τη «σύμμαχό» μας στο ΝΑΤΟ. Αν νικούσαμε σε μια τέτοια σύρραξη, ο Στρατός θα αποκτούσε ξανά την αίγλη που έχασε επειδή δεν πολέμησε στην Κύπρο το προδοτικό καλοκαίρι του 1974. Αν γευόμασταν την ήττα σ’ έναν ελληνοτουρκικό πόλεμο, όλοι γνωρίζουμε τι θα επακολουθούσε.
Η βασική παρεξήγηση που αποτέλεσε τον θεμελιώδη λίθο στον επονείδιστο ενδοτισμό της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής είναι ότι η εθνική αξιοπρέπεια συνεπάγεται πόλεμο και οι επικύψεις στην κεμαλική και νεοοθωμανική βαρβαρότητα εξασφαλίζουν την ειρήνη.
Επιπλέον, όλα τα προβλήματα με τους ακόρεστους γείτονες είχαν μπει κάτω από το ευρωπαϊκό... χαλί, με την απατηλή ελπίδα ότι η «Ευρώπη θα καθαρίσει για λογαριασμό μας» - οικτρή παραδοχή ανικανότητας και λιποψυχίας από εκείνους που θα έπρεπε να αποτελούν την εθνική πρωτοπορία.
Και το αποτέλεσμα του τραγέλαφου αναμενόμενο: Τώρα που η Ελλάδα και η Κύπρος βρίσκονται στο γερμανικό κάτεργο του χρέους, οι Τούρκοι ζητούν μερίδιο από κάτι που δεν τους ανήκει!
ΟΑχμέτ Νταβούτογλου, υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, τάχθηκε υπέρ της διχοτόμησης της Κύπρου, αν δεν γίνει δεκτός ο διαμοιρασμός των εσόδων από τα κοιτάσματα φυσικού αερίου.
Ταυτόχρονα, η Ευρωπαϊκή Ενωση, που διάφοροι αφελείς ή βαλτοί επέμεναν ότι «θα εξασφαλίσει τα κυριαρχικά δικαιώματα του Ελληνισμού», σφυρίζει αδιάφορα και προσπαθεί συστηματικά να μειώσει το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας.
Φαύλος κύκλος...
Η πολιτική του κατευνασμού κρίθηκε αναγκαία συνταγή για τους εδώ επικεφαλής του πολιτικού βίου μας, επειδή επιδίωκαν παντί τρόπω...
Την αποφυγή της σύγκρουσης με τη «σύμμαχό» μας στο ΝΑΤΟ. Αν νικούσαμε σε μια τέτοια σύρραξη, ο Στρατός θα αποκτούσε ξανά την αίγλη που έχασε επειδή δεν πολέμησε στην Κύπρο το προδοτικό καλοκαίρι του 1974. Αν γευόμασταν την ήττα σ’ έναν ελληνοτουρκικό πόλεμο, όλοι γνωρίζουμε τι θα επακολουθούσε.
Η βασική παρεξήγηση που αποτέλεσε τον θεμελιώδη λίθο στον επονείδιστο ενδοτισμό της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής είναι ότι η εθνική αξιοπρέπεια συνεπάγεται πόλεμο και οι επικύψεις στην κεμαλική και νεοοθωμανική βαρβαρότητα εξασφαλίζουν την ειρήνη.
Επιπλέον, όλα τα προβλήματα με τους ακόρεστους γείτονες είχαν μπει κάτω από το ευρωπαϊκό... χαλί, με την απατηλή ελπίδα ότι η «Ευρώπη θα καθαρίσει για λογαριασμό μας» - οικτρή παραδοχή ανικανότητας και λιποψυχίας από εκείνους που θα έπρεπε να αποτελούν την εθνική πρωτοπορία.
Και το αποτέλεσμα του τραγέλαφου αναμενόμενο: Τώρα που η Ελλάδα και η Κύπρος βρίσκονται στο γερμανικό κάτεργο του χρέους, οι Τούρκοι ζητούν μερίδιο από κάτι που δεν τους ανήκει!
ΟΑχμέτ Νταβούτογλου, υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, τάχθηκε υπέρ της διχοτόμησης της Κύπρου, αν δεν γίνει δεκτός ο διαμοιρασμός των εσόδων από τα κοιτάσματα φυσικού αερίου.
Ταυτόχρονα, η Ευρωπαϊκή Ενωση, που διάφοροι αφελείς ή βαλτοί επέμεναν ότι «θα εξασφαλίσει τα κυριαρχικά δικαιώματα του Ελληνισμού», σφυρίζει αδιάφορα και προσπαθεί συστηματικά να μειώσει το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας.
Φαύλος κύκλος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου