ΟΤΑΝ Η ΝΤΡΟΠΗ ΣΥΝΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Την Τετάρτη, 27 Φεβρουαρίου, ο πρωθυπουργός της … «χώρας» Αντώνης Σαμαράς παρευρέθη στην υπογραφή συμφωνίας με τη Φίλιπ Μόρις για τη διεύρυνση των αγορών ελληνικών καπνών από την εταιρεία, και αμέσως μετά, με μεγάλες τυμπανοκρουσίες «προήδρευσε» στην υπογραφή της συμφωνίας με τη Χιούλετ Πάκαρντ, για μεταφορά προϊόντων της από τη νέα, φοβερή σιδηροδρομική γραμμή των… 19 χλμ. που κατάφεραν να δημιουργήσουν μετά από δώδεκα χρόνια οι εκσυγχρονιστές και οι τροϊκανοί... 

Και θαυμάσαμε στις τηλεοράσεις το σπασμένο τζάμι του συρμού που εγκαινίασε το νέο αυτό μεγάλο έργο! Η ντροπή μου για την κατάντια της χώρας συναγωνιζόταν την οργή μου για την κατάντια στην οποία την έφεραν οι Τζοχατζοπουλο-παπαγεωργόπουλοι και ο εκπεσμός της με έναν πρωθυπουργό ανοιχτό ατζέντη των πολυεθνικών. Τουλάχιστον ο Παπαδόπουλος έστελνε τον Παττακό με το μυστρί... 

Για να τις εγκαινιάζει. Και, προσοχή, δεν πρόκειται για κάποιες μεγάλες έστω επενδύσεις, αλλά για αστείες επενδύσεις ρουτίνας.
 

Αλλά, όταν αναλαμβάνεις την αποικιακή διαχείριση της χώρας ως ο εκπρόσωπος του μνημονίου και του ΔΝΤ, θα καταντήσεις αναπόφευκτα ατζέντης της… Φίλιπ Μόρις. Προτείνω λοιπόν στην εταιρεία να χρησιμοποιεί την εικόνα του πρωθυπουργού για να διαφημίζει τα τσιγάρα της.
Εξάλλου, η κατάντια της χώρας δεν έχει προηγούμενο. Ο φέρελπις κάποτε «νεαρός» δημοσιογράφος,  που φιλοδοξεί να υποκαταστήσει τον Γεώργιο Βλάχο της Καθημερινής και τον Χρήστο Λαμπράκη του Βήματος, χτίζοντας ένα νέο δημοσιογραφικό συγκρότημα, διαφημίζει καθημερινά αυτοπροσώπως στο ραδιόφωνό του το λάδι Μινέρβα, ασφαλιστικές εταιρείες, τηλεοπτικούς σταθμούς και κινητά τηλέφωνα. Βέβαια, παράλληλα παρεμβάλλει ψήγματα μουσικών σκουπιδιών και μικρά αγωνιστικά σποτάκια «ειδήσεων» για τον αγώνα του ενάντια στους… μνημονιακούς, κάποτε και για τα πλεονεκτήματα της δραχμής.
 

Ατζέντηδες των πολυεθνικών, πρωθυπουργοί, μιντιάρχες, αυτοπρόσωποι διαφημιστές των επιχειρήσεων, αυτή είναι η κατάντια της ψευδοελίτ που κυβερνάει μια χώρα η οποία είχε ως πρώτο της κυβερνήτη τον Καποδίστρια και ακολούθησαν Βενιζέλος, Παπαναστασίου και τόσοι άλλοι. Έχουμε καταντήσει, άραγε, και εμείς τόσο άθλιοι ώστε να τους ανεχόμαστε ακόμα;

ΑΡΔΗΝ