Από την πολυχιλιετή ελληνική Ιστορία μπορούν να αντληθούν πολλά
διδάγματα, χρήσιμα για όλους τους λαούς του κόσμου. Το εύρος, το βάθος
και η ποιότητα των δοκιμασιών που έχει περάσει το έθνος μας στο διάβα
των καιρών δεν είναι δυνατόν να εντοπιστούν πουθενά αλλού στην υδρόγειο...
Σε κανέναν λαό πλην του ελληνικού δεν έχουν προκύψει τόσες πολλές φουρτούνες και... φουσκοθαλασσιές στον ωκεανό του χρόνου.Αν εκτιμηθεί ορθά η συλλογική εμπειρία των Ελλήνων, άπαντες μπορούν να βγουν ωφελημένοι, αρκεί να έχουν τον νου και τη θέληση να διδαχτούν. Και οι Ελληνες μπορούν να βγουν κερδισμένοι, ακόμα και να σωθούν από θανατηφόρες απειλές, αν στρέψουν το βλέμμα τους στους θριάμβους και στις τραγωδίες του τόπου μας. Ενα από τα σπουδαιότερα παραδείγματα...
Είναι η Κρήτη και η στάση των ατρόμητων Κρητών για την επίτευξη του μεγάλου στόχου και πόθου τους: την ένωση με τη μητέρα πατρίδα.
Τα γεννήματα αυτού του μοναδικού τόπου ουδέποτε συμβιβάστηκαν με την ιδέα του εγκλεισμού τους στον οθωμανικό τάφο, τον οποίο σήμερα νοσταλγούν διάφοροι ελληνόφωνοι. Αξίζει να υπενθυμιστεί ότι από το 1841 μέχρι το 1889 οι Κρήτες σήκωσαν πέντε φορές τα όπλα εναντίον του αλλόθρησκου δυνάστη. Κάθε αστοχία στην αποτίναξη του ζυγού και κάθε αναβολή για την ένωση με την Ελλάδα δεν απογοήτευε τους πείσμονες απογόνους του Μίνωα. Ατσάλωνε περισσότερο τη θέλησή τους.
Ούτε συμβιβάστηκαν με την ιδέα της αυτονομίας. Ενιωθαν, νιώθουν και θα συνεχίσουν να νιώθουν -για όσο θα ανατέλλει ο ήλιος από την ανατολή- Ελληνες. Τα ημίμετρα, οι μισές, δανεικές και υπό όρους ελευθερίες δεν ταιριάζουν στα παιδιά του Ψηλορείτη. Ολα ή τίποτα!
Επίσης, αξιοσημείωτη διδαχή από την πρόσφατη Ιστορία της Κρήτης είναι ότι ο πόθος για την εθνική ολοκλήρωση επηρέασε το σύνολο του Ελληνισμού. Εντός και εκτός της γεωγραφικής επικράτειας που καταλάμβανε τότε το κράτος μας. Η μέχρι τότε απελευθερωμένη Ελλάδα δεν μπορούσε να αγνοήσει ούτε το κίνημα του Θερίσου ούτε τις αδιάκοπες προσπάθειες των Κρητών να γίνει δεκτή -κυρίως από τις Μεγάλες Δυνάμεις- η εκπροσώπησή τους στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Με το κρητικό ζήτημα συνδέεται άρρηκτα και η εποποιία των Βαλκανικών Πολέμων 1912-1913 που μεγάλωσε την πατρίδα μας και αποτέλεσε τη βάση για την ευόδωση των προσπαθειών για ένωση.
Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από την άγια ημέρα που υψώθηκε η σημαία της ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα στον γωνιακό πυργίσκο του φρουρίου Φιρκά στα Χανιά. Τιμάμε τους αγωνιστές του ιερού σκοπού και κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ μπροστά στους αθάνατους πεσόντες των ηρωικών αγώνων.
Το παράδειγμά τους μας εμπνέει!
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Σε κανέναν λαό πλην του ελληνικού δεν έχουν προκύψει τόσες πολλές φουρτούνες και... φουσκοθαλασσιές στον ωκεανό του χρόνου.Αν εκτιμηθεί ορθά η συλλογική εμπειρία των Ελλήνων, άπαντες μπορούν να βγουν ωφελημένοι, αρκεί να έχουν τον νου και τη θέληση να διδαχτούν. Και οι Ελληνες μπορούν να βγουν κερδισμένοι, ακόμα και να σωθούν από θανατηφόρες απειλές, αν στρέψουν το βλέμμα τους στους θριάμβους και στις τραγωδίες του τόπου μας. Ενα από τα σπουδαιότερα παραδείγματα...
Είναι η Κρήτη και η στάση των ατρόμητων Κρητών για την επίτευξη του μεγάλου στόχου και πόθου τους: την ένωση με τη μητέρα πατρίδα.
Τα γεννήματα αυτού του μοναδικού τόπου ουδέποτε συμβιβάστηκαν με την ιδέα του εγκλεισμού τους στον οθωμανικό τάφο, τον οποίο σήμερα νοσταλγούν διάφοροι ελληνόφωνοι. Αξίζει να υπενθυμιστεί ότι από το 1841 μέχρι το 1889 οι Κρήτες σήκωσαν πέντε φορές τα όπλα εναντίον του αλλόθρησκου δυνάστη. Κάθε αστοχία στην αποτίναξη του ζυγού και κάθε αναβολή για την ένωση με την Ελλάδα δεν απογοήτευε τους πείσμονες απογόνους του Μίνωα. Ατσάλωνε περισσότερο τη θέλησή τους.
Ούτε συμβιβάστηκαν με την ιδέα της αυτονομίας. Ενιωθαν, νιώθουν και θα συνεχίσουν να νιώθουν -για όσο θα ανατέλλει ο ήλιος από την ανατολή- Ελληνες. Τα ημίμετρα, οι μισές, δανεικές και υπό όρους ελευθερίες δεν ταιριάζουν στα παιδιά του Ψηλορείτη. Ολα ή τίποτα!
Επίσης, αξιοσημείωτη διδαχή από την πρόσφατη Ιστορία της Κρήτης είναι ότι ο πόθος για την εθνική ολοκλήρωση επηρέασε το σύνολο του Ελληνισμού. Εντός και εκτός της γεωγραφικής επικράτειας που καταλάμβανε τότε το κράτος μας. Η μέχρι τότε απελευθερωμένη Ελλάδα δεν μπορούσε να αγνοήσει ούτε το κίνημα του Θερίσου ούτε τις αδιάκοπες προσπάθειες των Κρητών να γίνει δεκτή -κυρίως από τις Μεγάλες Δυνάμεις- η εκπροσώπησή τους στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Με το κρητικό ζήτημα συνδέεται άρρηκτα και η εποποιία των Βαλκανικών Πολέμων 1912-1913 που μεγάλωσε την πατρίδα μας και αποτέλεσε τη βάση για την ευόδωση των προσπαθειών για ένωση.
Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από την άγια ημέρα που υψώθηκε η σημαία της ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα στον γωνιακό πυργίσκο του φρουρίου Φιρκά στα Χανιά. Τιμάμε τους αγωνιστές του ιερού σκοπού και κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ μπροστά στους αθάνατους πεσόντες των ηρωικών αγώνων.
Το παράδειγμά τους μας εμπνέει!
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου