Δεν έχει περάσει ούτε εβδομάδα από τον επικοινωνιακό βομβαρδισμό που
συνόδευσε την επίσκεψη Μέρκελ στην Αθήνα. Και τι δεν ακούσαμε: για τη
νέα ατμόσφαιρα στις ελληνογερμανικές σχέσεις, για το πώς και πόσο η
στιβαρή διακυβέρνηση Σαμαρά άλλαξε την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό,
για το φως στο βάθος του τούνελ...
του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΥ
Με το που χάθηκε η... λάμψη της επίσκεψης και ατόνησαν τα τηλεοπτικά
πλάνα της βόλτας στον προεδρικό κήπο, επιστρέψαμε στη μακρά νύχτα των
σκληρών διαπραγματεύσεων. Για την ακρίβεια στις αδιαπραγμάτευτες
απαιτήσεις του Τόμσεν και της παρέας του.
Και τι δεν ακούσαμε ως απαιτήσεις (μόνο;) της τρόικας:...
Τι για κατώτατο
μισθό εφ' όρου ζωής, τι για κόψιμο της μισής αποζημίωσης σε περίπτωση
απόλυσης, τι για επιστροφή της μισής αποζημίωσης στην περίπτωση που
κάποιος είχε... προλάβει να απολυθεί με την προηγούμενη νομοθεσία.
Κι όμως, παρ' όλα αυτά, παρά τη διαπραγμάτευση, το νέο «καλό κλίμα» και
την αλλαγή της ατμόσφαιρας, ζεστό χρήμα δεν προβλέπεται να έρθει στη
χώρα από τους δανειστές πριν από τα μέσα Νοέμβρη.
Κατά μια άλλη εξήγηση, η «ληγμένη» δόση θα έρθει αφού προηγουμένως έχει
εκλεγεί στις ΗΠΑ ο νέος πλανητάρχης, αφού έχει φανεί πώς θα διαμορφωθούν
οι ισορροπίες ανάμεσα στη νέα αμερικανική ηγεσία και το Βερολίνο και,
εν τω μεταξύ, αφού – στις διαπραγματεύσεις, οι οποίες... θα συνεχίζονται
– οι πιστωτές πάρουν και τα σώβρακα των σκληρών διαπραγματευτών της
ελληνικής κυβέρνησης (των τριών).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου