Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2013

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΕΣ - ΤΟ ΔΙΔΥΜΟ ΤΩΝ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΩΝ ΠΥΡΠΟΛΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ

ΠΙΟ "ΠΡΟΘΥΜΗ" ΑΠΟ ΤΟΥΣ "ΠΡΟΘΥΜΟΥΣ" Η ΠΑΡΑΔΟΜΕΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΑΜΑΡΑ-ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ - Συντασσόμενη επί της ουσίας με τον πόλεμο των ΗΠΑ, παραμερίζει ανεύθυνα όλους τους κινδύνους και τις δραματικές συνέπειές τους για την περιοχή και ειδικά για τη χώρα μας...

της ΓΙΩΤΑΣ ΜΗΛΙΩΝΗ

Στολή εκστρατείας δεν έχει ενδυθεί μόνο ο Ομπάμα , ο οποίος προσπαθεί να ξεπεράσει τις σφοδρότατες αντιδράσεις στο Κονγκρέσο για να προχωρήσει στη στρατιωτική επιδρομή κατά της Συρίας.

ΣΤΟ "ΧΑΚΙ" Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Στα χακί ντύθηκε... και η ελληνική κυβέρνηση , χοροστατούντος του Ευ. Βενιζέλου , η οποία για πρώτη φορά συντάχθηκε πολιτικά ευθέως στο μπλοκ των "προθύμων" και προσφέρθηκε...
Να δώσει "γη και ύδωρ" για τη διευκόλυνση των επιχειρήσεων κατά της Συρίας.
Η ελληνική κυβέρνηση κατά εντελώς "παράδοξο" τρόπο δεν θεωρεί τη συνδρομή της στα αμερικανικά όπλα απλώς ως "αναγκαίο κακό" , κάτι που ήταν η συνήθης ρητορική των προηγούμενων κυβερνήσεων σε ανάλογους ιμπεριαλιστικούς πολέμους ( Σερβία, Κόσσοβο, Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη...).
  
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ: "ΧΡΥΣΗ" ΕΥΚΑΙΡΙΑ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ
Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου εκλαμβάνει τις διευκολύνσεις προς τη σχεδιαζόμενη επιδρομή των ΗΠΑ, περίπου, ως "χρυσή" ευκαιρία.
Ως "χρυσή" ευκαιρία προκειμένου η χώρα να αποκτήσει την πλήρη και αμέριστη εμπιστοσύνη των ΗΠΑ και να διασφαλίσει , υποτίθεται, την υποστήριξη συνολικά του συρφετού της ΕΕ, για να βγει από την κρίση.
Είναι απίστευτη και όμως αληθινή μια τέτοια ανάλυση, η οποία δεν είναι μόνο μακάβρια αλλά κυρίως εκτός τόπου και χρόνου, αν εξαιρέσουμε τα ιδιοτελή συμφέροντα της κυβερνώσας πολιτικοοικονομικής ελιτ, που βλέπει ως ύστατο καταφύγιο για τη διάσωσή της την απεριόριστη παράδοση και εθελοδουλία στις ΗΠΑ και τη Γερμανία κατά περίσταση.

ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ: ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΛΙΜΝΗ;
Η στρατιωτική επίθεση των ΗΠΑ και των όποιων "προθύμων" τις ακολουθήσουν, εναντίον της Συρίας (μετά και την επίθεση στον Καντάφι και την ανατροπή Μόρσι) έχει ως φιλόδοξο στόχο την Pax Americana στην ευρύτερη περιοχή μας και τη μετατροπή της Μεσογείου σε μια ιδιόμορφη αμερικανική πολιτικο-στρατιωτική λίμνη, με τη Γερμανία να κηδεμονεύει οικονομικά τον ευρωπαϊκό Νότο.
Σ'αυτό αποβλέπει η ανατροπή του "μη ελεγχόμενου" καθεστώτος Άσαντ στη Συρία ή τουλάχιστον η παρεμπόδιση σε πρώτη φάση της επικράτησής του, πράγμα που αποτελεί το αναγκαίο ενδιάμεσο βήμα για τη συντριβή στη συνέχεια της Χεζμπολάχ και του ισλαμικού Ιράν.

ΑΜΕΣΟΙ ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ
Οι αντιδράσεις στο εσωτερικό των κυρίαρχων κύκλων των ΗΠΑ απέναντι στον πόλεμο κατά της Συρίας δεν αφορούν κυρίως τους στόχους του αλλά την δυνατότητα να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι μέσω του πολέμου και μάλιστα σε αυτή τη συγκυρία, αφού καιροφυλακτούν μεγάλοι κίνδυνοι για την ενδυνάμωση αντί της αποδυνάμωσης του Άσαντ μετά τη στρατιωτική επίθεση εναντίον του ή ακόμα χειρότερα , κίνδυνοι ευρύτερης και ανεξέλεγκτης πολεμικής ανάφλεξης με συμμετοχή Χεζμπολάχ, Ιράν, Ισραήλ κλπ. κλπ. .

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΑΡΑΚΑΜΠΤΕΙ ΤΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ
Φαίνεται , όμως, ότι η παραδομένη μνημονιακή κυβέρνηση της Αθήνας , συντασσόμενη επί της ουσίας με τον πόλεμο των ΗΠΑ, παραμερίζει ανεύθυνα όλους αυτούς τους κινδύνους και τις δραματικές συνέπειές τους για την περιοχή και ειδικά για τη χώρα μας.
Πέραν αυτού, όμως, ακόμα και αν οι πολιτικοστρατιωτικοί στόχοι των ΗΠΑ επιτευχθούν με τη στρατιωτική επίθεση στη Συρία, πράγμα αρκετά δύσκολο, τι όφελος μπορεί να έχουν οι λαοί της περιοχής μας και ειδικότερα η Ελλάδα από την υπερκυριαρχία των ΗΠΑ στη Μεσόγειο και τη Μ. Ανατολή με "δεξί" χέρι το Ισραήλ;

Η "ΝΙΚΗ" ΤΩΝ ΗΠΑ "ΤΑΦΟΠΕΤΡΑ" ΓΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟ
Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα την έχουν ήδη δώσει οι ΗΠΑ, οι οποίες βλέπουν την ενίσχυση του ηγεμονικού ρόλου τους στην περιοχή εφαλτήριο για να επιταχύνουν τρείς "αλληλένδετους" στόχους στο τετράγωνο "Ελλάδα - Κύπρος - Τουρκία-Ισραήλ":
Πρώτος: Να συσφίξουν όσο το δυνατόν περισσότερο τον άξονα ΗΠΑ- Ισραήλ- Ελλάδα- Κύπρος, πράγμα που σε μεγάλο βαθμό έχουν επιτύχει , δορυφοριοποιώντας Αθήνα και Λευκωσία στο Τέλ-Αβίβ.
Δεύτερος: Να αναλάβουν τα ηνία, ήδη το κάνουν, για μια λύση τύπου Ανάν στην Κύπρο με πρώτο βήμα μια ενδιάμεση Συμφωνία (Απόδοση Αμμοχώστου- αναγνώριση τουρκοκυπριακού αεροδρομίου Τύμπου) και ταυτόχρονα "μοίρασμα" των Κυπριακών υδρογονανθράκων για συνεκμετάλλευση ανάμεσα στις "δύο κοινότητες".
Τρίτος: Να προωθήσουν ταχύτατα τους σχεδιασμούς για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου (χωρίς οριοθετήσεις στη βάση του διεθνούς δικαίου) υπό τις αμερικανικές εταιρείες και επομένως να ανοίξουν το δρόμο για τον έλεγχο των ΗΠΑ σε όλα τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην Ανατ. Μεσόγειο.

ΔΙΛΛΗΜΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ
Δεν ξέρω για την Ελλάδα, την Κύπρο και την περιοχή μας ποιά θα ήταν η μεγαλύτερη απειλή: ένας σκληρός ή και γενικευμένος πόλεμος με επίκεντρο τη Συρία ή μια γρήγορη συντριβή του καθεστώτος Άσαντ κάτω από τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς.
Το δίλημμα, όμως , αυτό δεν μπορεί να είναι το δίλημμα του ελληνικού λαού, του κυπριακού λαού και των λαών της περιοχής.
Η μόνη επιλογή για την Ελλάδα είναι η εναντίωση στην επέμβαση των ΗΠΑ και ένας δρόμος ειρήνης, ανεξαρτησίας και προοδευτικής διεξόδου από την κρίση.
Η μόνη επιλογή για τους λαούς της περιοχής είναι η ειρήνη , η σταθερότητα , η ισότιμη συνεργασία και συνανάπτυξη που προϋποθέτουν την απομάκρυνση από παντού όλων των ξένων βάσεων και την αποχώρηση όλων των ξένων στόλων από τη Μεσόγειο. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου