ΚΑΙ ΟΜΩΣ... ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΗ ΤΙΜΩΡΙΑ

Ο Πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Α.Σαμαράς θα πάει για διαπραγματεύσεις, σχετικά το τι μέλλει γενέσθαι, την 18η Οκτωβρίου με «άδεια – τελείως - χέρια.»  Τα όσα μας ανάγκασαν να κάνουμε, δεν έγιναν, αλλά και ούτε έγιναν και  εκείνα που υποσχεθήκαμε ότι θα κάνουμε.

του ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΣΙΤΟΥ

Με τον επικείμενο κίνδυνο – ίσως είναι και η βεβαιότητα (;) - της στάσης πληρωμών (δηλαδή οι μισθοί των λειτουργών του δημοσίου και οι συντάξεις που δεν πρόκειται να πληρωθούν), η εικόνα και το ενδεχόμενο αποτελούν στοιχεία αρχαιοελληνικής τραγωδίας.

Θεωρείται πως είναι (;) περισσότερο από βέβαιο ότι οι σκληροπυρηνικοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν επιθυμούν την παραμονή της Ελλάδος στην ευρωπαϊκή ζώνη.  Αρκετή, υπέρ το δέον και με μεγάλη ανοχή και αντοχές,  έκαναν υπομονή και κάθε λόγο έχουν να τηρούν τη στάση που τηρούν. 

Η Γερμανία δεν πρόκειται να εμφανιστεί στο προσκήνιο.  Η Φινλανδία, όμως, και η Ολλανδία δεν έχουν λόγους να μην το κάνουν – ως προασπιστές των συμφερόντων των δικαιωμάτων και συμφερόντων των κρατών - μελών της ΕΕ.

Η πραγματική αλήθεια είναι ότι οι εταίροι μας στην ΕΕ δεν μας θέλουν πλέον μαζί τους.  Όμως, σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να μας «εξωπετάξουν».  Αυτό θα προκύψει σαν απόφαση της ίδιας της Ελλάδας επειδή δεν θα μπορεί να κάτι διαφορετικό. Η «επαχθής» τρόικα δολίως ενεργούσα...

Είτε αυτοβούλως είτε κατόπιν οδηγιών, δημιουργεί συνεχώς διελκυστίνδες ώστε ο Πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας να βρεθεί με άδεια χέρια και απόλυτα εκτεθειμένος μπροστά στους «κριτές» του μέλλοντος του ελληνικού λαού του και του Ελληνικού Έθνους!

Είναι περισσότερο από βέβαιο ότι τα 89 σημεία που έπρεπε να αποτελέσουν τους λόγους για την δικαίωση της χώρας δεν τηρήθηκαν.  Και τώρα τα πράγματα γίνονται ακόμη δυσκολότερα. Δεν έχει να δείξει ο Πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας κάποια αλλαγή, εκτός από το ότι οι άνθρωποι που κατοικούν αυτή τη χώρα εξαθλιώθηκαν.  Δηλαδή με απλά λόγια πάει για μια ζητιανιά και ελεημοσύνη για τους αθλίους!

Εάν η χώρα δεν φύγει από την Ευρωζώνη τότε με κάθε κατολίσθηση, θα έρχεται και ένα ακόμη μνημόνιο.  Θα έρθει και το τρίτο μνημόνιο, θα έρθει και το τέταρτο μέχρι που να «κλωτσήσουμε».

Επίσης είναι περισσότερο από βέβαιο, πλέον, ότι ο προσεταιρισμός των διεθνών κέντρων αποφάσεων στα επερχόμενα σχήματα διακυβέρνησης είναι γεγονός.  Χαρακτηριστικό είναι το ότι άλλα είπαν και άλλα λένε τώρα εν όψει της κατάκτησης του θρόνου διακυβέρνησης της χώρας! 

Εάν, όμως, δεν εκμετρηθεί σύντομα το αναμενόμενο «σωσίβιο» ποσό, τότε είναι βέβαιο ότι το σκηνικό αλλάζει τελείως.

Τι πρόκειται να γίνει όταν θα υπάρξει η επίσημη «στάση πληρωμών» για τους δημοσίους υπαλλήλους και συνταξιούχους;

Τότε, λέγεται ότι τον Δεκέμβριο θα προκηρυχτούν εκλογές.  Θα τολμήσουν όμως να προχωρήσουν – τα διάφορα ενδιαφερόμενα «συστήματα»- σε εκλογές με την καταπληκτική άνοδο της Χρυσής Αυγής η οποία έχει υπερκεράσει – ως λέγεται -  κατά πολύ το ΠΑΣΟΚ;

Η ιστορία μπορεί να κριθεί και πρέπει να αξιολογηθεί –κατά παράβαση των παραδεδεγμένων- εκ των υστέρων.

Τα ορθόδοξα κόμματα της αριστεράς, καθώς και τα νεωτερίζοντα ελαφρολαϊκά και αριστερίζοντα κουλτουριάρικα, ενώ είχαν – πράγματι -  τη δύναμη να κάνουν πολλά δεν έκαναν τίποτα λόγω ιδεολογικής αγκύλωσης, νοητικής παραλυσίας και ασύμβατης σχέσης του παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος.

Η πανίσχυρη εκκλησία, «με όλους τους διοικούντες και πάντοτε σε καλές σχέσεις», βουβάθηκε – για τους δικούς της στόχους.  Η επιρροή που έχει είναι πέραν κάθε αμφισβήτησης και εκπληκτικά αποτελεσματική.

Κάποια άλλα, φαιδρά (;) σχήματα άναψαν κι έσβησαν σαν πυροτεχνήματα.

Οι πονηροί του νεποτισμού και οι παραφυάδες τους έμειναν – σοφά -  μακριά από τη βαβούρα και περιμένουν τα σκυλεύσουν το κουφάρι.

Αυτό που απομένει είναι ένα ερώτημα:
Τι θα κάνει ο κόσμος;
Την εποχή της τουρκοκρατίας ο δυνάστης και τύραννος δεν ήταν τόσο άσπλαχνος.
Θα είναι πραξικόπημα στη νοοτροπία των ηγετών;
Θα είναι πραξικόπημα στη νοοτροπία του απλού (βολεμένου, αμόρφωτου και απαίδευτου  από τους πολιτικούς) λαού;

Το πρόβλημα –ως Λερναία Ύδρα- ελλοχεύει κάπου και γεννά μεγαλύτερα προβλήματα.
Είναι το πρόβλημα στη Βουλή;
Είναι το πρόβλημα στη Δικαιοσύνη;
Είναι το πρόβλημα στις ένοπλες δυνάμεις οι οποίες και μόνες διαθέτουν την ισχύ για την προστασία του τόπου;
Είναι το πρόβλημα στον ίδιο το λαό;

Οπωσδήποτε, όμως, το πρόβλημα δεν βρίσκεται στους «εταίρους» μας στην ΕΕ οι οποίοι … μας «μισούν» επειδή δεν ταχτοποιούμε τα δημοσιονομικά μας!

Εκείνο που έχει μεγάλη σημασία – ως πιθανή σωτηρία, εξ ανάγκης - είναι να αποδοθεί αμέσως κάποιας μορφής δικαιοσύνη.

Έτσι θα μπορούσαμε να προστατευτούμε από δυσοίωνα γεγονότα και πράξεις απεγνωσμένων που μάλλον (;) είναι προβλέψιμα.

Είναι σκόπιμο να μιλήσουμε για συνοπτικές διαδικασίες απόδοσης του δικαίου και να τις επιζητήσουμε;

Σε φυσιολογικές καταστάσεις οι συνοπτικές διαδικασίες δεν είναι η επιθυμητή διαδικασία.  Όταν όμως επέρχονται (;) εξαιρετικά ανεπιθύμητες καταστάσεις τότε ίσως είναι ο καλύτερος τρόπος πρόληψης και εκτόνωσης της οργής και του μίσους του λαού  για τους πρωταιτίους της εθνικής συμφοράς.

Τα πρόσωπα που κατέστρεψαν τη χώρα – οι επαγγελματίες πολιτικοί με τους δορυφόρους τους – είναι γνωστά.  Οι πανίσχυροι – κυριολεξία - Εισαγγελείς μπορούν να τους εγκαλέσουν για τα όσα έκαναν.  Περιουσίες κολοσσιαίες μπορούν να δημευτούν.  .

 
Ίσως κάποιες τέτοιες ενέργειες  - ως ερινύες - ανακουφίσουν την οργή και να μπορέσει ο λαός να υποστεί και να αντέξει τα όσα δυσάρεστα του μέλλονται.

Υπάρχει ηγέτης που να θέλει να κάνει αυτές τις πράξεις να ιστορηθεί ως σωτήρας της Ελλάδας;

Είναι περισσότερο από βέβαιο ότι αν βρεθεί μια τέτοια προσωπικότητα η ιστορία θα τον τοποθετήσει ανάμεσα  στους ήρωες της ανάστασης του ελληνικού έθνους και η φήμη του θα είναι στους αιώνες και θα μνημονεύεται τιμούμενη, ενώ οι περιουσίες κάποια στιγμή χάνονται!

http://www.rieas.gr