Η ισλαμική τρομοκρατία, που έχει σκορπίσει τον θάνατο στη Δύση, αλλά και σε μουσουλμανικές χώρες, ήταν σχεδόν αναπόφευκτο να βρει το συμμετρικό της: την ρατσιστική αντι-ισλαμική τρομοκρατία...
της ΝΕΦΕΛΗΣ ΛΥΓΕΡΟΥ
Οι δεκάδες νεκροί και οι ακόμα περισσότεροι τραυματίες από τις πριν λίγο καιρό επιθέσεις σε δύο τζαμιά στη Νέα Ζηλανδία υπενθύμισαν ότι όπως όλα τα νομίσματα, έτσι κι αυτό έχει δύο όψεις. Η ισλαμική τρομοκρατία είναι ο τροφοδότης της “λευκής” τρομοκρατίας και αντιστρόφως.
Είναι, άραγε ο Αυστραλός Μπρέντον Τάραντ “λευκός” “μοναχικός λύκος” ή μέλος μίας ευρύτερης σέχτας, η ανάδυση της οποίας τον ντόπαρε και αν ναι ποια είναι τα χαρακτηριστικά αυτών των εξτρεμιστικών οργανώσεων; Ορισμένα ταξίδια του στα Βαλκάνια και στην Ασία, φέρεται να έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ριζοσπαστικοποίησή του και πιθανώς στην εκπαίδευσή του στα όπλα. Οι αρχές, άλλωστε, πιστεύουν ότι τα χρήματα τα οποία δαπανούσε για...
τις περιοδείες των τελευταίων ετών και για όλες αυτές τις επαφές καλύφθηκαν από ακροδεξιές οργανώσεις.
Ήταν αρκετά ενημερωμένος για την διαδικτυακή προπαγάνδα και την τεχνολογία πληροφόρησης, ώστε να κινηματογραφήσει την επίθεση με μια κάμερα τοποθετημένη στο κεφάλι του και να μεταδώσει το βίντεο σε πραγματικό χρόνο μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Κάποιοι –πιθανώς ομοϊδεάτες αποδέκτες– απενεργοποίησαν τους ψηφιακούς ανιχνευτές για να ακυρώσουν τους μηχανισμούς λογοκρισίας.
Στα ημιαυτόματα όπλα του ήταν χαραγμένα ονόματα άλλων φανατικών που είχαν σκορπίσει τον θάνατο μέσα σε μουσουλμανικά τζαμιά, ενώ σε ένα από αυτά διέκρινε κανείς και τη λέξη Turkofagos. Φρόντισε, μάλιστα, να δημοσιοποιήσει στο Διαδίκτυο το ιδεολογικό μανιφέστο του 73 σελίδων με τίτλο “Η μεγάλη μετακίνηση”.
Η ιδεολογική πυξίδα
Ο τίτλος μοιάζει να παραπέμπει σε διατριβή του Γάλλου συγγραφέα Ρενό Καμί για την εξαφάνιση των ευρωπαϊκών λαών που θα αντικατασταθούν, σύμφωνα με τον συγγραφέα, από πληθυσμούς μη Ευρωπαίων μεταναστών. Η διατριβή αυτή έχει γίνει εξαιρετικά δημοφιλής στους κύκλους της άκρας Δεξιάς, κάτι σαν ιδεολογική πυξίδα. Όλα τα παραπάνω φανερώνουν ένα ολόκληρο αφήγημα-προπαγάνδα, το οποίο ασπάστηκε με αποτέλεσμα να τον οδηγήσει στην αποτρόπαια πράξη του.
Ένα ακόμα ενδιαφέρον στοιχείο είναι τα κοινά στοιχεία που καταγράφηκαν από τον δράστη της Νέας Ζηλανδίας Μπρέντον Τάραντ, αλλά και από τον Άντερς Μπρέϊβικ, οκτώ χρόνια νωρίτερα.
Ο τελευταίος είναι ο άνθρωπος που αιματοκύλησε τη Νορβηγία, σκοτώνοντας 77 άτομα. Τότε, ο Μπρέϊβικ, όπως και ο Τάραντ αργότερα, αναφέρθηκε στην επαφή του με τους “Ναΐτες Ιππότες της Ευρώπης”.
Η ιστορία θέλει εννέα ακροδεξιούς εξτρεμιστές να συναντιούνται τον Απρίλιο του 2002 σε μια μυστική τοποθεσία στο Λονδίνο. Στόχος τους ήταν να σχηματίσουν μια μικρή πανευρωπαϊκή ομάδα, που θα καταλάμβανε την πολιτική εξουσία για να εκτοπίσει το Ισλάμ από την ευρωπαϊκή ήπειρο. Τη συνάντηση φέρεται να διοργάνωσε ένας Άγγλος προτεστάντης, με συμμετοχές από τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ολλανδία, την Ελλάδα, τη Ρωσία και τη Σερβία.
Μικροί θύλακες
Η “λευκή” τρομοκρατία, λοιπόν, μπορεί πράγματι να αφορά αριθμητικά μία πολύ περιορισμένη ομάδα ανθρώπων, αλλά αποδεικνύεται πως αυτοί είναι διασκορπισμένοι σε όλες τις γωνίες του κόσμου. Σε επιχειρησιακό επίπεδο έχουν καλλιεργήσει μικρούς θύλακες, οι οποίοι επικοινωνούν μεταξύ τους. Αναλυτές τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη έχουν αναγνωρίσει εδώ και καιρό τη δυνατότητα των ακροδεξιών αυτών ομάδων να δημιουργήσουν ισχυρούς διατλαντικούς δεσμούς.
Παρά τις επαφές, η κάθε μία ομάδα έχει τη δική της ταυτότητα, τη δική της ιεραρχία, τη δική της δράση και τις δικές της εθνικές ιδιαιτερότητες. Μοιράζονται, όμως, φασιστικές και ρατσιστικές ιδεολογίες που φέρνουν εκ νέου κοντά τους νεοναζί, τους skinheads, τους ακραίους εθνικιστές και τους υπέρμαχους της λευκής ανωτερότητας. Εξάλλου, αυτού του είδους οι ακροδεξιές οργανώσεις δεν έχουν ως στόχο να δημιουργήσουν μία διακρατική δύναμη αντίστοιχη με την Αλ Κάιντα ή το ISIS.
Ακόμα και η Αλ Κάιντα, όμως, αποφάσισε να αποκεντρωθεί μετά από την 11η Σεπτεμβρίου 2001, ενθαρρύνοντας όλο και περισσότερο την αυτοτροφοδοτούμενη, εγχώρια τρομοκρατία. Και το ISIS πλέον έχει ακολουθήσει σε μεγάλο βαθμό αυτό το μοντέλο. Παρ’ όλα αυτά εντείνεται η προσπάθεια για να δημιουργηθεί ένας συντονισμός.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι ακροδεξιές αυτές ομάδες όλο και δυναμώνουν στην Βαλκανική και ειδικά στη Σερβία.
Ο Σερβοβόσνιος ηγέτης Ράντοβαν Κάρατζιτς έχει αναγορευθεί σε σημείο αναφοράς και ήρωα αυτού του του κινήματος: «Ένας έντιμος Σταυροφόρος και ήρωας πολέμου». Τούρκοι, Αλβανοί και Βόσνιοι Μουσουλμάνοι αντιμετωπίζονται ως παραδοσιακοί εχθροί. Για την Αλβανία, μάλιστα, οι ιστοσελίδες, μέσω των οποίων επικοινωνούν όλοι αυτοί, προτείνουν τον διαμελισμό της, ώστε να πάρει ένα κομμάτι η Ελλάδα, ένα το Μαυροβούνιο και ένα η Σερβία.
Δεν μπορεί παρά να αναρωτιέται κανείς πώς ένας 28χρονος γυμναστής, όπως ο μακελάρης Τάραντ απέκτησε τόσες γνώσεις σχετικά με τα Βαλκάνια, σχετικά με τους αγώνες των Σέρβων, των Βουλγάρων και των Ρουμάνων κατά των Οθωμανών, την περίοδο από το 1870 έως το 1890. Οι γνώσεις του ως ένα βαθμό προήλθαν κυρίως από εξτρεμιστικές ιστοσελίδες και ιστοσελίδες με αντιτουρκικό και αντιοθωμανικό περιεχόμενο. Από την άλλη, είναι πιθανό στα ταξίδια του να ήρθε σε κατ’ ιδίαν επαφή με ομοϊδεάτες του.
Ο δράστης στη Νέα Ζηλανδία έβαλε την Ελλάδα στο κάδρο
Στο σημείο αυτό μπαίνει και η Ελλάδα στο κάδρο. Πόσο τυχαίες, άλλωστε, μπορεί να είναι οι αναφορές ενός Αυστραλού, οι οποίες παραπέμπουν σε αλυτρωτισμούς ακραίων, εθνικιστικών κύκλων στην Ελλάδα. Η ανάκτηση της Κωνσταντινούπολης και της Αγιάς Σοφιάς εγείρουν ερωτηματικά για επαφές με αντίστοιχες ρατσιστικές και εθνικιστικές οργανώσεις στην Ελλάδα.
Κατά πολλούς, μάλιστα, ο τρόπος γραφής του μηνύματος προς την Τουρκία δεν παραπέμπει σε πολίτη τρίτης χώρας, καθώς υιοθετεί εκφράσεις στα αγγλικά, οι οποίες φαίνονται απευθείας μεταφρασμένες, χωρίς απόδοση, από τα ελληνικά. Οι ελληνικές αρχές, πάντως, εξετάζουν τη διασυνοριακή δράση τέτοιων ομάδων στην ευρύτερη περιοχή, ενώ η Europol έχει εντοπίσει και παρακλάδια στην Ελλάδα.
Είναι γεγονός ότι ομάδες και οργανώσεις, που κινούνται στον ακροδεξιό χώρο ανασυντάσσονται και επιδεικνύουν κινητικότητα ειδικά στη Βόρειο Ελλάδα μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών. Μεσαία και κατώτερα στελέχη, μάλιστα, φαίνεται να αψηφούν την ηγεσία, καταφεύγοντας σε ατομικές ενέργειες. Η πλέον σκληροπυρηνική ομάδα είναι η ομάδα “Ανένταχτοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές”.
Μετά την εκτεταμένη επιχείρηση της Ελληνικής Αστυνομίας τον περασμένο Μάρτιο σε διάφορες πόλεις και τη σύλληψη μελών αυτής της ομάδας, φαίνεται πως έχουν περιορίσει τη δράση τους. Τους αποδόθηκαν, πάντως, περισσότερες από 20 εμπρηστικές επιθέσεις σε αυτοδιαχειριζόμενα στέκια, αυτοδιαχειριζόμενους χώρους φιλοξενίας προσφύγων, καθώς και σε βάρος Ρομά.
Η ομάδα “Ανένταχτοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές” διατηρεί δεσμούς με τη νεοναζιστική οργάνωση “Combat 18” που ξεκίνησε από τη Βρετανία τη δεκαετία του 1990. Ο αριθμός “18” παραπέμπει στο πρώτο και στο όγδοο γράμμα της γερμανικής αλφαβήτου “Α” και “Η”, δηλαδή στα αρχικά του Χίτλερ. Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε το μότο της “Αίμα, Τιμή” (Blood and Honour) που παραπέμπει ευθέως στην ελληνική “Χρυσή Αυγή”, όπως και σε άλλες νεοναζιστικές οργανώσεις.
Ένα νέο φρούτο είναι και η ομάδα που αυτοπροσδιορίζεται ως “Hellenic Resistance Department” και διατηρεί σελίδα κοινότητας στο Facebook, στην οποία και δημοσίευσε φωτογραφίες από την παρουσία μελών της. Το ενδεχόμενο δε να αποτελεί η HDR νέα “θυγατρική” της “Combat 18” προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία.
Μεμονωμένοι συμπαθούντες
Όπως και να έχει, τέτοιες ομάδες σε Ελλάδα και εξωτερικό χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο και συγκεκριμένα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης –όπως και οι τζιχαντιστές– για να ενθαρρύνουν τις επιθέσεις σε ένα ευρύ γεωγραφικό εύρος. Το Διαδίκτυο είναι ένας χώρος, στον οποίο σε μεγάλο βαθμό πραγματοποιείται η κατήχηση, η προπαγάνδα, η στρατολόγηση και ούτω καθεξής. Μία τέτοια ομάδα είναι το “Generation Identity” στη Βρετανία. Ιδρύθηκε το 2017 και έχει στείλει μέλη του σε στρατόπεδα εκπαίδευσης στη Γαλλία, ενώ παράλληλα δημοσιεύει εμπρηστικές διαφημίσεις στα πανεπιστήμια και διοργανώνει διαμαρτυρίες.
Μπορεί οι ομάδες αυτές να μην έχουν τη χρηματοδότηση, ούτε την οργάνωση των δικτύων των τζιχαντιστών.
Υπενθυμίζουμε ότι κράτη όπως η Σαουδική Αραβία, η Τουρκία και το Κατάρ είχαν υποστηρίξει το ISIS. Φαίνεται, όμως, να υπάρχουν μεμονωμένοι συμπαθούντες που στηρίζουν οικονομικά τη δράση τους. Όπως χαρακτηριστικά είπε μία αξιόπιστη πηγή: «Έχουν πλούσιους υποστηρικτές και στις δύο μεριές του Ατλαντικού».
Έπειτα, λοιπόν, από χρόνια μάχης κατά του ισλαμικού φονταμενταλισμού, οι υπηρεσίες ασφαλείας της Ευρώπης προσαρμόζονται για να αντιμετωπίσουν και την ακροδεξιά αντι-ισλαμική βία. Στη Γερμανία, για παράδειγμα, τα μέλη των υπηρεσιών ασφαλείας που μάχονται κατά του ακροδεξιού εξτρεμισμού θα αυξηθούν κατά 50% μόνο το 2019, επισήμανε ο επικεφαλής της υπηρεσίας Τόμας Χάλντενβανγκ. Στη Βρετανία για πρώτη φορά αναλαμβάνουν οι μυστικές υπηρεσίες και όχι η αστυνομία, ενώ ανάπτυξη αυτών των ομάδων παρατηρείται στη Γαλλία, στην Ιταλία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου