Από τον Λεοντόκαρδο στους γερολαδάδες κι από εκεί στα χυτήρια που λιώνουν τις αναμνήσεις μας

Ήταν κάπου στο ξεκίνημα των παιδικών μας χρόνων τότε που άπληστα διαβάζαμε  παιδικά παραμύθια ανάκατα από μύθους , αλήθειες  και ψευτιές, που γοητευόμασταν από τον Ριχάρδο τον λεοντόκαρδο, το βασιλιά ήρωα που ξεσηκώθηκε με την τρίτη σταυροφορία για να σώσει τους Αγίους τόπους από τους άπιστους Σαρακηνούς...

της ΕΥΗΣ ΚΑΡΑΜΑΝΙΔΟΥ

μέλους της προσωρινής Π.Γ

του "Μετώπου για μια ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ"

Ήταν αργότερα , πολύ αργότερα, όταν μάθαμε πως,  δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένας άπληστος ηγεμόνας που μόνο  σκοπό είχε την κατάκτηση και  τη λεηλασία των θησαυρών της Ανατολής.

Κάπως έτσι λοιπόν μάθαμε ότι ο λεοντόκαρδος δεν ήταν τόσο λεοντόκαρδος, αλλά ήταν ο απών βασιλιάς που από τα δέκα χρόνια της βασιλείας του στην Αγγλία έζησε μόνο έξι μήνες σε Αγγλικό έδαφος (δεν του ταίριαζε το Λονδρέζικο κλίμα κατά πως μάθαμε από τους ιστορικούς). Και τι  δεν έκανε επί των ημερών του, από την επιβολή υψηλής φορολογίας και κάθε είδους χαράτσια έως την πώληση τίτλων ευγενείας και κομματιών γης. Από τις δολοφονίες πρώην συμμάχων μέχρι την διαταγή για σφαγή όλων των Εβραίων  στην Αγγλία  - κατά μία εκδοχή σύμφωνα με τους ιστορικούς-  μόνο και μόνο για την συσσώρευση κεφαλαίου προς  <<υπεράσπιση>> του Χριστιανισμού των Αγίων τόπων.

Χρόνια μετά στον τόπο μας,  στα χρόνια της Τουρκοκρατίας επιβλήθηκε σχεδόν εξαρχής το χαράτσι, σχέδιο οικονομικής εξόντωσης των υπόδουλων προπάππων μας, προκειμένου ή να εξισλαμισθούν ή να μην έχουν την...
δυνατότητα να σηκώσουν κεφάλι παραμένοντας ραγιάδες. Από την Δεκάτη στον Κεφαλικό φόρο, στο φόρο καπνού για το αναμμένο τζάκι του σπιτιού,  φόρο για το γάμο, φόρο για τα καταλύματα, φόρο για τα επαρχιακά έξοδα. Καθόλου τυχαία ο Ευγένιος Γιαννούλης ο Αιτωλός  δεν αποκαλούσε λυκόμορφους φορολόγους τους ακόρεστους εισπράκτορες του κράτους. Τα βιλαέτια  διαρκώς με χρέη , ας είναι καλά οι χαρατζίδες , οι  εισπράκτορες εν ολίγοις, εκείνων των καιρών. 

Αργότερα ήρθε η μελανή σελίδα της  Κατοχής 40-44, αυτή των μαυραγοριτών, των αδίστακτων & απάνθρωπων γερολαδάδων που έπαιρναν ολάκερες περιουσίες έναντι πινακίου φακής. Τότε που έδινες σπίτι για δυο ντενεκέδες λάδι.

Αργότερα ακούγαμε τους παλιούς να λένε περασμένα ξεχασμένα, σα να 'θελαν να ξορκίσουν το κακό, να φύγουν από πάνω τους και να κατοικήσουν πια  οι εφιάλτες τους, στη γη των λωτοφάγων, στη γη της λήθης.

Αλλοίμονο στις μέρες μας αποδεικνύεται περίτρανα πως οι εφιάλτες επέστρεψαν και κατοικοεδρεύουν σε κάθε γωνιά του τόπου. Απ' άκρη σε άκρη της χώρας ξεφυτρώνουν σαν  μανιτάρια τα σύγχρονα ενεχυροδανειστήρια. Ουδεμία σχέση με τους χαρατζίδες & τους μαυραγορίτες της κατοχής. Όλα νόμιμα. Νόμιμα; 

Οπου κι αν στρέψει κανείς το  μάτι του βλέπει να ξεπηδάνε καθημερινά  μικρές μπουτίκ ανταλλαγής χρυσού. Οι διαφημίσεις  ενημερώνουν τα υποψήφια θύματα  για την πολύχρονη εμπειρία τους,  την δωρεάν εκτίμηση των τιμαλφών, την σωστή αξιολόγηση των κοσμημάτων, την αγορά της αξίας ως κόσμημα και όχι ως χρυσό. Περάστε κόσμε , τρελάθηκε το αφεντικό και τα ξεπουλάει όλα τζάμπα.

Οι μαυραγορίτες των ημερών μας μετεξελιγμένοι σε σύγχρονους μπίζνεσμαν, διαφημίζουν την πραγμάτεια τους  κερδοσκοπώντας πάνω στην Ελλάδα που ψυχορραγεί ξεπουλώντας τις βέρες της, τα χρυσά δόντια του παππού, τα σταυρουδάκια των παιδιών της, τις αναμνήσεις των ερώτων της.

Αγοράζουμε το χρυσό σας σε τιμή κοσμήματος. Και δώστου διαφημίσεις από τα κατοχικά κανάλια. Και δώστου συνεντεύξεις οι επιτυχημένοι επιχειρηματίες.

Και ο Έλληνας ξεπουλάει  τις αναμνήσεις του  στερώντας συνάμα τις μελλοντικές αναμνήσεις των παιδιών του.

Και οι αναμνήσεις του ταξιδεύουν παράνομα τις περισσότερες φορές,  σε χυτήρια γείτονων χωρών προκειμένου να τις λιώσουν και να τις διαχωρίσουν σε χρυσό & ασήμι.  Πόσο αποτιμώνται άραγε οι αναμνήσεις της ζωής των ανθρώπων;

Σύμφωνα με ελέγχους του ΣΔΟΕ ένα μεγάλο κομμάτι των ενεχυροδανειστηρίων λειτουργεί με απόλυτη παραβατικότητα, τιμολόγια που δεν εκδίδονται, αποδείξεις που δεν κόβονται, παράνομα εργαστήρια με μηχανήματα τήξης μετάλλων, παράνομες εξαγωγές χρυσού από την χώρα

Ένας μακρύς κατάλογος ατιμώρητων εγκλημάτων  που ακόμη και ο συμπαθής κατά τα άλλα γερολαδάς των ημερών της κατοχής του σαράντα, θα έμενε άφωνος μπροστά  στην επιστημοσύνη των νέων Ριχάρδων  της σημερινής κατοχής.

Αν έχουμε κατοχή και σαφώς έχουμε, αν είμαστε σε πόλεμο και σαφώς είμαστε, έχουμε υποχρέωση  μαζί με άλλα πολλά   να εξαφανίσουμε και  την σύγχρονη  μάστιγα  των νέων αργυραμοιβών.

Πως κλείνεις άραγε τούτες τις σκέψεις για  τούτο το έγκλημα που συντελείται σήμερα; Μάλλον με τα λόγια του ποιητή.

Με δέσαν στα στενά και στους κανόνες και ξημερώνοντας Παρασκευή, τοξότες φάλαγγες και λεγεώνες, με πήραν και με βάλαν σε κλουβί και στα υπόγεια ζάρια τους αιώνες, παιχνίδι παίζουν οι αργυραμοιβοί.