Η επιλογή Τραμπ να ανοίξει με τον τρόπο που άνοιξε το κεφάλαιο «Ιερουσαλήμ», είναι μια στρατηγικού χαρακτήρα επιλογή, προϊόν σχεδιασμού του Αμερικανικού κατεστημένου, που στο «αιτιολογικό» της προφίλ, έχει την ανάγκη ενός «τρελού» τολμήματος που θα επιχειρούσε να την ξεδιπλώσει…
Στην ουσία της όμως αποτελεί ευρύτατης στρατηγικής σημασίας χειρισμό, και ως τέτοιος δεν μπορεί να διαβάζεται μόνο κατά την εμφαινόμενη πλευρά των γεγονότων.
Ωστόσο... Ένας εύκολος και αβασάνιστος συμψηφισμός απωλειών και
ωφελημάτων επιχειρείται, μετά από την νέα τροπή που προσέδωσε στις εξελίξεις η
απόφαση Τραμπ για το ζήτημα της Ιερουσαλήμ, και ειδικά μετά από τα
διαδραματισθέντα κατά την πρόσφατη Γ.Σ του ΟΗΕ όπου ετέθη το συγκεκριμένο ζήτημα,
με τα γνωστά αποτελέσματα.
Κοινός τόπος των επιπόλαιων αυτών προσεγγίσεων, είναι η
υποτιθέμενη προχειρότητα με την οποία πιθανολογείται ότι διαχειρίστηκαν οι
Αμερικανοί, μια κορυφαία στρατηγική κίνηση, στη διεθνή γεωπολιτική σκακιέρα.
Είναι
προφανές πως πρόκειται για βιαστική και άκρως επιφανειακή εκτίμηση, και είναι επίσης
καταφανές πως όλα τα σχετιζόμενα με τη συγκεκριμένη στρατηγικού χαρακτήρα πρωτοβουλία,
υποβαθμίζονται σε βαθμό ανεπίτρεπτο από στρατευμένους ή πλημμελώς σταθμίζοντες
τα δεδομένα «αναλυτές».
Το πρώτο πράγμα που
δεν σταθμίζεται με το πραγματικό ειδικό του βάρος, είναι πως η εμφανιζόμενη
ως απόφαση Τραμπ, δεν αφορά αυτοτελώς στο ζήτημα
της Ιερουσαλήμ, αλλά συνολικότερα στο Μεσανατολικό
πρόβλημα, του οποίου η...