Η παγκοσμιοποίηση - Νέα Τάξη θέλει υποτελείς μαζανθρώπους χωρίς ταυτότητα. Και συνεπώς χωρίς ιστορική μνήμη...
Η επίθεσή της εντός του δυτικού κόσμου απευθύνεται αποκλειστικά στους γηγενείς Λευκούς κατοίκους. (Εξ αυτού φαίνεται, πόσο πολύ τους υπολογίζουν ή και τους φοβούνται). Οι ετερόκλητοι μεταναστευτικοί πληθυσμοί (που προβάλλονται κάτι ως «ανώτερο είδος» ή περίπου «άγιοι») εξυπηρετούν το σχέδιο πολτοποίησης των λαών, αλλά και... εμπέδωσης ενός καθεστώτος φόβου, καθώς οποιαδήποτε αντίδραση από εκείνους που δεν θέλουν να απολέσουν την ταυτότητά τους, χτυπιέται με τόνους «αντιρατσιστικής» προπαγάνδας και ψήφιση οργουελιανών νόμων «κατά του μίσους».
Πεδίο δράσης λαμπρό είναι φυσικά, τα (νεοταξικά) σχολεία που ετοιμάζουν τους «νέους πολίτες». Και αφού τα "νέα" αυτά σχολεία είναι πλέον γεμάτα από "νέους Ευρωπαίους", θα πρέπει να προσαρμοστούν στη "νέα πραγματικότητα". Στην έντονα «πολυπολιτισμική» Γαλλία (που δείχνει πάντως να αντιστέκεται) είχε ξεκινήσει (επί "Δεξιού" Σαρκοζί) η πλύση εγκεφάλου με «νέα» βιβλία τα οποία παρουσιάζουν τη γαλλική ιστορία «αναθεωρημένη» προκειμένου να αποφεύγουν την ‘προσβολή’ των εθνοτικών μειονοτικών μαθητών. Έτσι, ένα «σύγχρονο» βιβλίο ιστορίας περιέχει τουλάχιστον 20 σελίδες για την ιστορία των μαύρων σκλάβων, ενώ την ίδια ώρα αφιερώνει μόνο 6 σελίδες για τον Ναπολέοντα.(Διάβασε: ΓΑΛΛΙΑ: Πολυπολιτισμικά – πολιτικά ορθά βιβλία Ιστορίας. Οι Γάλοι μαθητές μαθαίνουν για τον Αφρικάνο βασιλιά Μούσα και όχι για τον Βίκτωρ Ουγκώ).
Στην Γαλλία έχουν ξεκινήσει απεργίες και διαδηλώσεις, ενάντια στις προτεινόμενες "αλλαγές στην παιδεία", που μεταξύ άλλων βάζουν στο στόχαστρο τα Αρχαία Ελληνικά και τα Λατινικά, τα οποία και θα αντικαταστήσουν με την επιλογή «Γλώσσες και πολιτισμοί της αρχαιότητας». Η μαροκινής καταγωγής υπουργός Παιδείας του "σοσιαλιστή" Ολάντ, Najat Vallaud-Belkacem, (μουσουλμάνα στο θρήσκευμα, αλλά «όχι και πολύ») επανασχεδιάζει πλήρως το πρόγραμμα σπουδών για το Γυμνάσιο (ηλικίες 11-15 ετών) και θεωρεί τα Αρχαία Ελληνικά και τα Λατινικά «ελιτίστικα» μαθήματα.
Το παρακάτω άρθρο σχετικά με την εκπαίδευση προέρχεται από τοblog του Γάλλου διανοητή της 'Νέας Δεξιάς' Guillaume Faye(φωτο). Ο Faye συνδέει αυτό το εκπαιδευτικό project στη Γαλλία με την ισλαμική εισβολή και δείχνει πώς το πρώτο έχει σχεδιαστεί ρητά για να φιλοξενήσει την δεύτερη. Ορισμένα τμήματα του παρόντος άρθρου έχουν συμπυκνωθεί:
Τα σχολικά προγράμματα αναθεωρούνται από την κα NajatVallaud-Belkacem θέτοντας το Ισλάμ στο προσκήνιο και επιχιερώντας την κατάργηση της μετάδοσης του γαλλικού και του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Η δέσμευση αυτή, προσεκτικά στοχευμένη, είναι σε απόλυτη συσχέτιση με τη διαδικασία τουκατακτητικού μεταναστευτικού πληθυσμού, την εποικισμό και την ισλαμοποίηση. Τα νέα προγράμματα επιτρέπουν ένα κομμάτι της ιστορίας της Γαλλίας να είναι προαιρετικό (ο Μεσαιωνικός Χριστιανισμός), αλλά η ιστορία του Ισλάμ (στημένα, μπορούμε να υποθέσουμε ...) να είναι υποχρεωτική!
Είναι απίστευτο: Στα νέα σχολικά προγράμματα επινοημένα από την υπουργό Εθνικής Παιδείας, η ιστορία του μεσαιωνικού Χριστιανισμού, της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, της Αυτοκρατορίας των Καρολιδών (800–888 μΧ.) και την περίοδο του Διαφωτισμού καθίσταται προαιρετική. Από την άλλη πλευρά, στην 7η τάξη, η μελέτη της αρχής της ισλαμικής επέκτασης γίνεται ... υποχρεωτική! Το Ανώτατο Συμβούλιο των Προγραμμάτων Σπουδών (ΕΕΣ), που έχει γεμίσει με ισλαμο-αριστερούς, επικύρωσε προσεκτικά αυτές τις επιλογές. Αποτελούν μέρος του σχεδίου για τη σταδιακή εξάλειψη της αφήγησης της γαλλικής εθνικής ιστορικής μνήμης, προς όφελος των «νέων πληθυσμών», σύμφωνα με τις επιθυμίες του (αριστερού) thinktank ‘Terra Nova’. Όπως λέει ο δοκιμιογράφος Dmitri Casali,«Θέλουν να σβήσουν τις χριστιανικές ρίζες της Γαλλίας». Είναι αλήθεια, αλλά η παρατήρηση αυτή είναι ανεπαρκής και πρέπει να κοιτάξουμε ακόμη πιο βαθιά. Είναι πολύ απλά η ισλαμοποίηση (και αραβοποίηση) της διδασκαλίας της ιστορικής μνήμης που αρχίζει με την εφηβεία.
Αλλά προσπαθούν επίσης να μειώσουν οτιδήποτε θα μπορούσε να «προσβάλει» τους μουσουλμάνους – ο Χριστιανισμός, ο Διαφωτισμός, κλπ ... «Θα νόμιζε κανείς ότι προσπαθούν να μην προσβάλουν ορισμένες θρησκευτικές ευαισθησίες», δήλωσε δειλά, ο Hubert Tison, γενικός γραμματέας του σωματείου καθηγητών ιστορίας και γεωγραφίας. Όλα αυτά, υποτίθεται, είναι για να «ελαφρύνει» το πρόγραμμα του σχολείου που, φέρεται ότι είναι υπερφορτωμένο. Αλλά στην πραγματικότητα, σε αυτά τα σχολεία με μεγάλο πληθυσμό μουσουλμάνων μεταναστών, προκειμένου «να μην δημιουργηθούν προβλήματα», πετάνε το μπαλάκι στους εκπαιδευτικούς, ώστε να αποκλείσουν «ενοχλητικά» θέματα.
Από την άλλη πλευρά, όλοι οι μαθητές, ακόμα και σε εκείνες τις κατηγορίες, όπου δεν υπάρχουν μουσουλμάνοι, είναι υποχρεωμένοι να μελετήσουν την ιστορία του Ισλάμ! Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή η ιστορία (των μουσουλμάνων) έχει «καθαριστεί» και λογοκριθεί από την μελαγχολική πραγματικότητά της - για παράδειγμα, την υποδούλωση των Αφρικανών, τις επιδρομές στην Βερβερική Ακτή, τη δίωξη των απίστων, κλπ ... Πίσω από αυτή την λαμογιά, αυτή την υποταγή στο Ισλάμ, βλέπουμε επίσης και τις soft-ολοκληρωτικές πρακτικές της Εθνικής Παιδείας, ειδικευμένες στην ιδεολογική πλύση εγκεφάλου. Μεταξύ των υποχρεωτικών θεμάτων διαπιστώνουμε ότι το Ατλαντικό εμπόριο σκλάβων και οι αποικιακές κατακτήσεις παρουσιάζονται ως επιθέσεις, πάντα με τον ίδιο στόχο: να δείξουν με το δάκτυλο την γαλλική ιστορία.
Η Najat Vallaud-Belkacem (φώτο) ξέρει τι κάνει. Με τη συνενοχή των ιδεολόγων του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και τις ευλογίες του François Hollande, ασχολείται ενεργά με την επιτάχυνση τηςισλαμοποίησης της Γαλλίας. Ως φεμινίστρια, πιστή στη «θεωρία του φύλου», φανατική της θεωρίας του εξισωτισμού, δεν φαίνεται να συνειδητοποιεί την ανυπέρβλητη αντίφαση της θέσης της. Αλλά τι σημασία έχει αυτό; Γι’ αυτήν, η αποστέρηση της γαλλικής ταυτότητας αποτελεί προτεραιότητα, συσχετίζεται με τη βούληση να προχωρήσει σε έναν αραβο-μουσουλμανικό εκπολιτισμό. Είναι σαν το Ισλάμ να γίνει, με τη βία, «Η ιστορία μας», σαν να πρόκειται να το ενσωματωθεί στη μνήμη μας.
Αυτό αντιστοιχεί στο συχνά επαναλαμβανόμενο αν και απατηλό δόγμα (στυλ Στάλιν) της κυρίαρχης ιδεολογίας, σύμφωνα με την οποία «η Γαλλία ήταν πάντα μια μουσουλμανική χώρα» ή μια χώρα υποδοχής μεταναστών και μόνιμη ανακατεμένη, χωρίς σταθερή ταυτότητα. Μια πρόσφατη έκθεση για την ενσωμάτωση μιλάει, με κάθε σοβαρότητα, για την «Αραβική-Ανατολίτικη διάσταση της ταυτότητάς μας». Σκουπίδια, ιστορικά ψεύδη, στην υπηρεσία του ιδεολογικού φανατισμού.
Στις νέες μεταρρυθμίσεις για την αποδόμηση της ευρωπαϊκής ταυτότητας της Γαλλίας, θα βρείτε επίσης μια επίθεση στη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών, των λατινικών και των γερμανικών, τα οποία προορίζονται να εξαφανιστούν σταδιακά ή να γίνουν ανέκδοτα ή περιθωριακά. Προκύπτει λογικά ότι η διδασκαλία της μητρικής γλώσσας και του πολιτισμού των παιδιών από οικογένειες μεταναστών, κυρίως Άραβες και Τούρκοι, θα ενισχυθούν. Αυτά τα μαθήματα επηρεάζουν σήμερα 92.500 μαθητές από τους οποίους 87.000 είναι στο δημοτικό σχολείο, ένας πληθυσμός που έχει αυξηθεί κατά 16% από το 2010 έως το 2015. Ταυτόχρονα, η διδασκαλία της γραμματικής και του λεξιλογίου της γαλλικής γλώσσας σκόπιμα τορπιλίζεται. Οι δύο επιχειρήσεις λογικά συνδέονται.
Επιπλέον σε αυτή την αντι-ελιτίστικη εξισωτική μανία, τόσο επιβλαβή για τις μέτριες τάξεις, δεν είναι μόνο η διδασκαλία της χριστιανικής κληρονομιάς που καταστέλλεται, αλλά ο ελληνικός και ο λατινικός πολιτισμός επίσης. Πρόκειται για πολιτιστική εθνοκτονία.
Είναι κάτι το απίστευτο: η Δημοκρατία παραιτείται από την ‘ένταξη’ και την ‘γαλλοποίηση’ - και ακόμα περισσότερο την ‘αφομοίωση’. Υπόσχεται εθνοτικό κοινοτισμό και ισλαμοποίηση (και όλα αυτά στο διάστημα που ισχυρίζονται ότι καταπολεμούν τον ισλαμισμό!). Στην πραγματικότητα, οι κυβερνώντες έχουν πλήρη επίγνωση της δημογραφικής πραγματικότητας και τηςμαζικής μετανάστευσης που προωθείται εδώ και δεκαετίες. Την 5η Μαΐου του 2015, ο Manuel Valls δήλωσε στην Εθνοσυνέλευση, επιτιθέμενος εναντίον όσων αντιτίθενται στις μεταρρυθμίσεις:«Προσπαθείτε να υπερασπιστείτε τη νοσταλγία, νοσταλγία για μια Γαλλία που ανήκει στο παρελθόν». Με άλλα λόγια, η "Νέα Γαλλία" πρέπει να καταργήσει τη μνήμη και την ταυτότητα της «παλιάς Γαλλίας». Οι εθνικά Γάλλοι πρέπει να αποκηρύξουν την ταυτότητά τους και την εθνοτική καταγωγή τους, αλλά ... όχι οι μετανάστες που γεννήθηκαν στο εξωτερικό! Όσο για τους αλλοδαπούς οι οποίοι έχουν επιλέξει την γαλλική και ευρωπαϊκή αφομοίωση, είναι εξίσου άξιοι περιφρόνησης. Ο κύριος Vallsπαραδέχθηκε ότι "ο όρος «ένταξη» δεν έχει πλέον κανένα νόημα". Προτιμά την "ιθαγένεια". Πλήρης αφέλεια: Η "δημοκρατική ιθαγένεια" είναι εντελώς ασύμβατη με το Ισλάμ! Και αληθινή ιθαγένεια (βλ. Αριστοτέλης) είναι δυνατή μόνο μεταξύ των μελών μιας κοινωνίας που έχει τις ίδιες αξίες, την ίδια μνήμη.Διαφορετικά θα υπάρξει κάποια ρήξη των (διαφορετικών)κοινοτήτων, με πιθανή κατάληξη, έναν εμφύλιο πόλεμο.
Αυτή η ανόητη ιδεολογία που στο κάτω μέρος αποπνέει μίσος για την ευρωπαϊκή και την γαλλική ταυτότητα, έχει επίσης διατυπωθεί από τον Νικολά Σαρκοζί (αλλά στην περίπτωσή του ήταν εξ αιτίας πολιτικών υπολογισμών και όχι ιδεολογικού φανατισμού σαν του Valls) όταν δήλωσε, μετανοημένος : «Όταν ήμουν Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν έπρεπε να μιλήσω για την εθνική ταυτότητα, αλλά ήθελε να υπερασπιστώ τις αξίες της Δημοκρατίας». Ποιας Δημοκρατίας; Της μελλοντικής Ισλαμικής Δημοκρατίας;
Βάζουμε στοίχημα ότι η Δεξιά (δηλαδή, ο Σαρκοζί), αν επιστρέψει στην εξουσία το 2017, δεν θα τολμήσει να αναθεωρήσει τα καταστροφικά μέτρα της Vallaud-Belkacem;
Η εθνική συνείδηση και οι ντόπιες παραδόσεις επομένως αντιμετωπίζονται ως μια μορφή ντεμοντέ νοσταλγίας, ακόμη καιεγκληματική, από τους συνεργάτες της μαζικής μετανάστευσης και της ισλαμοποίησης. Από την άλλη πλευρά, ο τύπος του «νέου Γάλλου», που ανήκει στους μετανάστες προστατεύεται και "κανακεύεται" όπως ποτέ πριν. Η θρησκεία τους, ο πολιτισμός τους, η γλώσσα τους προβάλλεται και διδάσκεται (...)
Όλα αυτά είναι εντελώς αντι-δημοκρατικά, δεδομένου ότι η πλειοψηφία των Γάλλων αρνείται αυτή την πολιτική συνθηκολόγηση και υποταγή. Αλλά η δημοκρατία δεν είναι το χωράφι της ιδεολογικής Αριστεράς ή της συνθηκολογούσας (φοβικής) Δεξιάς. Παρ’ όλα αυτά, αυτά τα νέα μέτρα που επιβλήθηκαν από την ολιγαρχία του υπουργείου Παιδείας είναι ηλογική συνέπεια της εκτός ελέγχου μετανάστευσης και της δημογραφικής διαφοράς στο εσωτερικό : συνειδητοποίησαν, με αγαλλίαση, ότι η ‘ένταξη’ και η ‘αφομοίωση’ ήταν πλέον ποσοτικά αδύνατες. Τώρα πρέπει οι εθνοτικά Γάλλοι να «προσαρμοστούν», να αποκηρύξουν τον εαυτό τους και τις ρίζες τους. Η ιστορία τους είναι τελειωμένη, αποκλεισμένη. Η ολιγαρχία λέει και ελπίζει ότι στο εγγύς μέλλον η πραγματική ορατή μειονότητα θα είναι οι εθνοτικά Γάλλοι.
Σημείωση: Ο Guillaume Faye κλείνει με την πεποίθηση ότι, παρά τις προσπάθειες προώθησης αυτής της προδοτικής αντι-γαλλικής στρατηγικής, αυτή δεν μπορεί να ευδοκιμήσει, διότι «κάθε σύννεφο έχει μια ασημένια στρώση ασημιού» (πάντα υπάρχει ελπίδα), πράγμα που σημαίνει ότι η ολιγαρχία, με την ενίσχυση των εθνοτικών κοινοτήτων, κυρίως των μουσουλμανικών, έχει οδηγήσει στο πιο βαθύ χάσμα μεταξύ του γαλλικού και του «νέου πληθυσμού»:
Υποστηρίζουν τις ταυτότητες που είναι εχθρικές μεταξύ τους σε αυτό το «δημοκρατικό» πασιφιστικό όνειρό τους. Προετοιμάζουν το έδαφος για παγκόσμιο εθνοτικό εμφύλιο πόλεμο, που προφανώς, αναγκαστικά, θα εμπλέξει το Ισλάμ, στην ίδια την Ευρώπη. Παίζουν με τη φωτιά, όπως τα παιδιά με τα σπίρτα. Εκείνοι που δημιούργησαν το χάος, οι ανεύθυνοι, θα καταβροχθιστούν όπως τα παιδιά του Κρόνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου