Ποίος, αλήθεια, δεν θα ‘θελε έναν «έντιμο συμβιβασμό» με τους δανειστές και ποιος δεν κατανοεί ότι για την επίτευξη του οποιουδήποτε συμβιβασμού απαιτούνται εκατέρωθεν υποχωρήσεις...
του ΑΚΗ ΜΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗ
Το πρόβλημα στην περίπτωσή μας είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει έντιμος συμβιβασμός με τις σημερινές συνθήκες.
Πρώτον διότι λείπει η συνομολόγηση από τα μέρη ότι ενδιαφέρονται για συμβιβασμό.
Δεύτερον διότι οι δανειστές έχουν τη ρευστότητα στο ένα χέρι και τα μνημόνια στο άλλο. Μας προσφέρουν μνημόνια εκβιάζοντας με τη ρευστότητα.
Εμείς με τις τους απειλούμε; Τι θα τους πονούσε; Τι θα...
τους υποχρέωνε να μας πάρουν στα σοβαρά;
Η απειλή, έστω, της ρήξης, η προετοιμασία του λαού για σύγκρουση, η απειλή ότι στη στέρηση ρευστότητας ετοιμάζουμε σχέδιο εθνικού νομίσματος.
Στις συνεχείς προκλητικές δηλώσεις των δανειστών ακούγονται στερεότυπες απαντήσεις «όλα πάνε καλά σε λίγες μέρες θα έχουμε συμφωνία.» Σε κρατάει, δηλαδή, κάποιος απ’ το λαιμό και εσύ λες στους περαστικούς «μη στεναχωριέστε θα τα βρούμε σε λίγο».
Συμφωνία, όμως, δεν πρόκειται να έχουμε σε λίγες μέρες, διότι οι «εταίροι» δεν θέλουν απλώς κάποιες υποχωρήσεις. Δεν τους φτάνει να πάμε από το πρόγραμμα τις Θεσσαλονίκης στις κόκκινες γραμμές που μπορεί να αλλάζουν κατά το δοκούν.
Ζητούν τον πλήρη εξευτελισμό της κυβέρνησης και της αριστεράς.
Δεν ενδιαφέρονται, απλά, να πέσει η αριστερή κυβέρνηση.
Μπορούν να περιμένουν να σκύψει και να σέρνεται.
Θέλουν να την καταστήσουν τελείως ανυπόληπτη, έτσι που ο κόσμος να πειστεί ότι δεν υπήρχε και δεν πρόκειται να υπάρξει άλλος δρόμος, δεν υπάρχουν οράματα, μόνο μνημόνια.
Και ο κόσμος που για λίγο έλπισε και ξεσηκώθηκε να σκύψει.
Ελπίζω να μην τους κάνουμε αυτό το χατίρι.
Στη ζωή πέφτεις, σηκώνεσαι, προχωράς. Διορθώνεις. Και η κυβέρνηση πρέπει να διορθώσει.
Ο «έντιμος συμβιβασμός» για να υπάρξει απαιτεί κινήσεις που να κάνουν τον απέναντι να νιώσει ότι έχει κι αυτός να κερδίσει από ένα συμβιβασμό - ή να χάσει από τη μη επίτευξή του.
Πρέπει να μην πληρώσουμε τις επόμενες δόσεις στο ΔΝΤ ζητώντας άμεση συζήτηση για διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους.
Να ενημερώσουμε τον κόσμο.
Να μπει άμεσα έλεγχος στην κίνηση κεφαλαίων και να προετοιμαστεί σχέδιο για νομισματική αλλαγή. Άλλωστε αυτό που απορρίπτεις και αρνείσαι να σχεδιάσεις μπορεί τελικά να σου προκύψει ως αναγκαστική πραγματικότητα και να σε βρει απροετοίμαστο.
Μπορούμε όρθιοι να τραβήξουμε ένα δύσκολο δρόμο που όμως θα έχει την ελπίδα μια νέας πορείαςανάπτυξης.
Αλλιώς οι λαϊκές ελπίδες θα διαψεύδονται μία - μία με ανάλογες συνέπειες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου