Πάλι βαφτίζουν επιτυχία την υποδούλωση στους δανειστές.

Νεοφιλελεύθερα τα 6 από τα 7 μέτρα Βαρουφάκη στο Γιούρογκρουπ...

του ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ

Λίγο έλειψε να χαρακτηρίσει ημέρα εθνικής εορτής την Παρασκευή 6 Μαρτίου η κυβέρνηση για να γιορτάσει μια διπλή της «επιτυχία»: Πρώτα, την αποπληρωμή στο ΔΝΤ δόσης ύψους 298,68 εκατ. ευρώ. ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ ωστόσο, για να καταφέρουν να είναι συνεπείς απέναντι στον μισητό οργανισμό, στέγνωσαν τα ταμεία δημόσιων οργανισμών και ασφαλιστικών ταμείων. Έκαναν ακριβώς ό,τι είχε κάνει κι η κυβέρνηση Παπαδήμου πριν από τρία χρόνια, αφαιρώντας έστω...

προσωρινά πολύτιμη ρευστότητα από δημόσιους οργανισμούς προκειμένου να είναι συνεπείς απέναντι στους πιστωτές.

Εξίσου οδυνηρή για την κοινωνία είναι κι η δεύτερη μεγάλη… επιτυχία των δύο πάλαι ποτέ αντιμνημονιακών κομμάτων, που μεταλλάσσονται ταχύτατα σε στυλοβάτες της πολιτικής των πιστωτών. Πρόκειται για την επιστολή που έστειλε ο υπουργός Οικονομικών Γ. Βαρουφάκης στους άλλους 18 υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης και η οποία θα συζητηθεί στο Γιούρογκρουπ της Δευτέρας 9 Μαρτίου. Είναι μια επιστολή συνέχεια της απόφασης του Γιούρογκρουπ της Παρασκευής 20 Φεβρουαρίου, στο πλαίσιο της οποίας η κυβέρνηση αναγνώρισε το δημόσιο χρέος, που αν εγκριθεί ευελπιστούν ότι θα ανοίξουν οι στρόφιγγες της ρευστότητας στην οικονομία και θα δοθεί το πράσινο φως για την εκταμίευση της δόσης των 7,2 δισ. ευρώ. Φρούδες ελπίδες! Ακόμη κι αν εγκριθεί, ακόμη δηλαδή κι αν δεν ζητήσουν περαιτέρω υποχωρήσεις, η ρευστότητα που θα απελευθερώσουν θα είναι σταδιακή και άμεσα αμελητέα, έτσι ώστε να υπάρχουν συνεχώς ουσιώδεις λόγοι για επιπλέον πιέσεις στην κατεύθυνση της πλήρους υποταγής της κυβέρνησης στους πιστωτές.

Η επιστολή του Βαρουφάκη ωστόσο ικανοποιεί επί της ουσίας τις απαιτήσεις των πιστωτών, αφού τα 6 από τα 7 μέτρα είναι 100% νεοφιλελεύθερα, ενώ το 7ο, που αφορά την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, είναι «δημοσιονομικά ουδέτερο». Οι πόροι που απαιτούνται δηλαδή για την υλοποίησή του προέρχονται από περικοπές δημόσιων δαπανών. Επιπλέον, με μια διατύπωση που ξεχειλίζει από δημιουργικές ασάφειες (οι οποίες όμως θολώνουν τα νερά αποκρύπτοντας κρίσιμες πληροφορίες, στρέφονται δηλαδή εναντίον των πολιτών κι όχι των δανειστών), αφήνεται ανοιχτό το ενδεχόμενο για τρίτο δάνειο και νέα δανειακή σύμβαση.

Η πρώτη μεταρρύθμιση αφορά τη δημιουργία Δημοσιονομικού Συμβουλίου, κατ’ εφαρμογή του νόμου 4270/2004 που ψήφισε μεν η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ πέρυσι τον Ιούνιο, ολιγώρησε ωστόσο να υλοποιήσει. Κι έρχεται τώρα η νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να κάνει πράξη. Η δημιουργία του συγκεκριμένου συμβουλίου, που μπορεί να ενσωματωθεί στο υπάρχον Γραφείο Προϋπολογισμού ακόμη και στο ΚΕΠΕ, αποτελεί συντηρητική τομή, γιατί πρόκειται για έναν επιπλέον ανεξέλεγκτο σώμα «που θα δρα ως ανεξάρτητος παρατηρητής με σκοπό να επιτηρεί τη δημοσιονομική πολιτική της κυβέρνησης, να αξιολογεί αν συμβαδίζει με τον δημοσιονομικό κανόνα που έχει υιοθετηθεί και να συμβάλει στην εξάλειψη πιθανόν ελλειμματικών μεροληψιών». Επί της ουσίας θα είναι ένας «νεοφιλελεύθερος διορθωτής», ένας «συνήγορος των πιστωτών» που θα στοχοποιεί και θα ακυρώνει εν τη γενέσει της οποιαδήποτε φιλολαϊκή πολιτική.

Η δεύτερη μεταρρύθμιση σχετίζεται με την επέκταση των αρμοδιοτήτων του Δημοσιονομικού Συμβουλίου σε όλη την έκταση της δημόσιας διοίκησης: «δημόσιες επιχειρήσεις, δήμοι κι επιπλέον σε κάθε ανεξάρτητη ή/και ρυθμιστική οντότητα». Η τρίτη μεταρρύθμιση θα μπορούσε να έχει τίτλο «Ζητούνται ρουφιάνοι». Η πρόταση του Βαρουφάκη να στρατολογήσει καταδότες που με κάμερες και μαγνητόφωνα θα μπαίνουν σε τουριστικά μαγαζιά να καταγράφουν φορολογικές παραβάσεις δεν είναι απλώς γελοία. Το χειρότερο είναι πως υποκύπτει –και τροφοδοτεί– τη φιλολογία για «τους Έλληνες που δεν πληρώνουν φόρους», την οποία εισήγαγε πρώτος ο Γ. Παπανδρέου, σύμβουλος του οποίου ήταν ο σημερινός υπουργός Οικονομικών εξάλλου. «Η κουλτούρα της φοροαποφυγής διατρέχει σε βάθος την ελληνική κοινωνία» αναφέρει εισαγωγικά η σχετική παράγραφος, αναπαράγοντας το ιδεολόγημα του Πάγκαλου «μαζί τα φάγαμε».

Η τέταρτη μεταρρύθμιση παίρνει τη σκυτάλη από τον Αντ. Σαμαρά και τις περίφημες 100 δόσεις. Στα στοιχεία που περιέχονται ωστόσο αποδεικνύεται ότι ο θησαυρός των ληξιπρόθεσμων οφειλών στην εφορία είναι άνθρακας, καθώς από τα 76 δισ. ευρώ εισπράξιμα είναι μόνο τα 8,9 δισ. ευρώ! Παρ’ όλα αυτά συνεχίζουν να προτείνουν την επιβολή νέων φορολογικών προστίμων ως μέσο αύξησης των δημόσιων εσόδων.

Η πέμπτη μεταρρύθμιση, που θα βελτιώνει υπάρχουσα νομοθεσία του 2011, στοχεύει στη δημιουργία εσόδων μέσω του διαδικτυακού τζόγου, ο τζίρος του οποίου εκτιμάται ότι υπερβαίνει τα 3 δισ. ευρώ ετησίως. Τα έσοδα που αναμένουν ανέρχονται σε 500 εκατ. ετησίως.

Η έκτη μεταρρύθμιση αφορά τη μείωση της γραφειοκρατίας στο Δημόσιο, μέσω της απαγόρευσης των δημόσιων υπηρεσιών να ζητούν από πολίτες και επιχειρήσεις έγγραφα τα οποία εκδίδει το ίδιο το Δημόσιο. Η θετική ωστόσο αυτή μεταρρύθμιση δεν συνοδεύεται από την υποχρέωση του Δημοσίου να ψηφιοποιήσει και να καταστήσει δικτυακά διαθέσιμο τον όγκο των σχετικών πληροφοριών, σε περιβάλλον διαφάνειας και προστασίας ευαίσθητων δεδομένων. Στην πράξη μεταθέτει την ευθύνη στους δημόσιους υπάλληλους να αναζητήσουν τις σχετικές πληροφορίες, ενώ από το παράθυρο εισάγει την Έξυπνη Κάρτα του Πολίτη, που θα την αποκτούν οικειοθελώς οι πολίτες. Έτσι, ο Μεγάλος Αδελφός εισέρχεται από την πόρτα στην καθημερινότητά μας.

Υποχρεωτική θα είναι ωστόσο η έκδοση της Έξυπνης Κάρτας του Πολίτη σε όσους ωφεληθούν από τα μέτρα αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης – όπως περιγράφονται στην έβδομη και τελευταία μεταρρύθμιση. Εν κατακλείδι η επιστολή της κυβέρνησης στο Γιούρογκρουπ αποτελεί μια ακόμη μεγάλη υποχώρηση της κυβέρνησης στους δανειστές που ακυρώνει τις προεκλογικές της εξαγγελίες.

ΠΡΙΝ