Πάει, τον αποτρέλαναν τον Πότη μας

 

Όσα τ’ ανακατέματα του τούρκικου καφέ...
τόσα ξενύχτια έκανα κι εγώ για σένανε
 

Η αγάπη σου η άστατη, μια τώρα μια ποτέ...

μια γλυκιά, μια πικρή, ζάχαρη και καφέ

Η αγάπη σου η άχαρη...
μια καφέ, μια ζάχαρη

Όσα τα μάτια που έκανε ο τελευταίος μου καφές...
τόσα κομμάτια μ’ έκανε εκείνο το "εσύ φταις"
 
Κι εκείνα τα μαντέματα που μου παν στον καφέ...
ήτανε όλα ψέματα τα λόγια του ντελβέ

  

ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΖΩΙΔΗΣ