Τις "Κάννες" που σου ετοίμασαν, οφείλεις να τις μετατρέψεις σε Βατερλό, αλλιώς μη γυρίσεις πίσω τη Δευτέρα

Από τις Κάννες που σου ετοίμασαν, δεν έχεις κανένα δικαίωμα να γυρίσεις ταπεινωμένος λέγοντας στο λαό πως: «Έκανες ότι μπορούσες και ότι το μόνο που απομένει τώρα είναι η τραγωδία του οδυνηρού συμβιβασμού»...

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Αν πρόκειται να γυρίσεις Παπατζής η μετανοιωμένος Σα(χλα)μαράς, καλύτερα μείνε εκεί πρωθυπουργέ, γιατί τέτοια ξεφτίλα δε θα είναι πλέον διαχειρίσιμη...

Όλη αυτή η αθλιότητα που βρίσκεται σε εξέλιξη και η προκλητική κλιμάκωσή της μπροστά στις δρομολογημένες εξελίξεις, έχει ονοματεπώνυμο. Και το όνομα αυτής είναι «μαφιόζικος εκβιασμός σε βάρος της εθνικής κυριαρχίας της χώρας».

Αυτή η αθλιότητα έχει και πρωταγωνιστές.

Στη θέση του εκβιαζόμενου βρίσκεται η Ελληνική κυβέρνηση (και πίσω από αυτή μια ολόκληρη χώρα), που εγκλωβισμένη στο πολιτικό της Ευρω-ιδεολόγημα, αναγνώρισε – και πάντως δεν αμφισβήτησε – ρόλο επικυρίαρχου σε κείνους που στριμώχνουν αδίστακτα τη χώρα μας στο καναβάτσο.

Και στη θέση του εκβιαστή, βρίσκεται μια συμμορία υπαλλήλων και πολιτικών αχυρανθρώπων, που εκπροσωπούν τους υποτιθέμενους «συμμάχους» μας, ενώ στην ουσία αντιμετωπίζουν τη χώρα ως σκουπίδι, χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς κυριαρχία, χωρίς...

δικαίωμα αναπνοής και εν τέλει χωρίς το αυτονόητο δικαίωμα στην ύπαρξή της.

Αυτή η αθλιότητα έχει βάση αντικειμενική.

Κι αυτή προσδιορίζεται από το ρόλο που η ίδια η κυβέρνηση αναγνώρισε και απεδέχθη για τη συμμορία που τη χορογραφεί. Είναι ο ρόλος που πριν απ όλα θα έπρεπε να αμφισβητηθεί και δεν αμφισβητήθηκε, και σήμερα ασκείται με τρόπο πρωτοφανή, με μεθοδολογία προκλητικότατη, και με αποτέλεσμα εν πολλοίς προδιαγεγραμμένο, όσο η χώρα παραμένει καθηλωμένη στο κρεβάτι της εντατικής, και ο διακόπτης του αναπνευστήρα παραμένει στα χέρια των δημίων της.

Αυτή η αθλιότητα θα είναι διαρκής και ανατροφοδοτούμενη.

Όσο δεν αμφισβητούνται και κυρίως όσο δεν ανατρέπονται, οι όροι και οι ρόλοι που τη συντηρούν και την αναπαράγουν. Η επιλογή να παραμείνει η χώρα σε καθεστώς διαρκούς και κλιμακούμενης αιχμαλωσίας, είναι πολιτική επιλογή, και είναι μια επιλογή που την προσυπέγραψε η Ελληνική κυβέρνηση η οποία κατά τα λοιπά, επιχειρεί να αποδράσει.

Τα πράγματα οδηγούνται πλέον σε σημείο οριακό.

Και από αυτή την άποψη οι εθνικοί πρωταγωνιστές οφείλουν πλέον να πάρουν συγκεκριμένες αποφάσεις.

• Το πρώτο πράγμα που οφείλουν, είναι να αποδείξουν πως δεν είναι διατεθειμένοι να συνεχίσουν να συμπρωταγωνιστούν σε ένα παιχνίδι σικέ με θύμα την ίδια τη χώρα.

• Το δεύτερο πράγμα που έχουν υποχρέωση να αντιληφθούν, είναι πως κανείς από τους «συμμάχους» τους δεν είναι διατεθειμένος να τους πιστώσει με χρόνο, προκειμένου να απολαύσουν την υλοποίηση του ονείρου τους, για μια «άλλη Ευρώπη», με άλλους συσχετισμούς, και με διαφορετική φιλοσοφία αντίληψης του ρόλου και της θέσης των λαών σ αυτή τη γεωπολιτική παραμύθα.

• Το τρίτο πράγμα που έχουν καθήκον να συνειδητοποιήσουν, είναι πως κάθε μικρή υποχώρηση πλέον, δεν οδηγεί σε αποκλιμάκωση των πιέσεων και των απαιτήσεων, αλλά σε παραπέρα σφίξιμο της μέγγενης, με την κοινωνία ασφυκτικά πιασμένη στις δολοφονικές της δαγκάνες.

Μπροστά στις Κάννες λοιπόν που προετοίμασαν για τον Έλληνα πρωθυπουργό…

Η εθνική στάση συνιστά μονόδρομο, και αυτόν δε δικαιούται να τον παραβιάσει. Και ο μονόδρομος αυτός απαιτεί να μετατρέψει τις Κάννες που του ετοίμασαν σε Βατερλό για τις συμμορίες της Ευρώπης.

Από τις Κάννες που του ετοίμασαν, δεν έχει κανένα δικαίωμα να γυρίσει ταπεινωμένος λέγοντας στο λαό πως: «Έκανε ότι μπορούσε και ότι το μόνο που απομένει τώρα είναι η τραγωδία του οδυνηρού συμβιβασμού».

Αν πρόκειται να γυρίσεις Παπατζής η μετανοιωμένος Σα(χλα)μαράς, καλύτερα μείνε εκεί πρωθυπουργέ, γιατί τέτοια ξεφτίλα δε θα είναι πλέον διαχειρίσιμη.

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"