Γιατί καταστρέφουν τις αρχαιότητες οι τζιχαντιστές

Στόχος τους να προσελκύσουν ισλαμιστές στον ιερό πόλεμο και να τρομοκρατήσουν τους απίστους - Οι άγνωστες ευθύνες της Δύσης...

Δεν αποκεφαλίζουν μόνο ανθρώπους. Σπάνε και αρχαία αγάλματα, οργώνουν με μπουλντόζες αρχαιολογικούς χώρους και καίνε σπάνια χειρόγραφα, όλα από την «εποχή της άγνοιας» που προηγήθηκε του Ισλάμ. Αυτός ο πόλεμος στον πολιτισμό δεν είναι μόνο έκφραση μεσαιωνικού μηδενισμού, αλλά και μέρος της στρατηγικής των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) με στόχο να κλιμακώσουν την σύγκρουση με τη Δύση. Οι εικόνες δημιουργούν εντυπώσεις και σε αυτόν τον πόλεμο των εικόνων οι αποκεφαλισμοί ανθρώπων και αγαλμάτων έχουν βρει τον στόχο τους.

Το μήνυμα; «Δεν σκοτώνουμε απλώς στο παρόν, καταστρέφουμε και το παρελθόν: Είμαστε οι κυρίαρχοι του χρόνου και του χώρου». Στόχος του χαλιφάτου είναι να... μεταφέρει την καταστροφή στην τέταρτη διάσταση.
 

Ο παγκόσμιος Τύπος χρησιμοποιεί όρους όπως «τέρατα» και «πράξεις βαρβαρότητας» για να περιγράψει τις ενέργειες των τρομοκρατών. Προσπαθούν οι τζιχαντιστές να φέρουν πίσω τον Μεσαίωνα με ένα παρανοϊκό όργιο βαρβαρότητας; Ή μήπως έχουν ένα ορθολογικό σχέδιο και αυτά είναι ένα τέχνασμα προπαγάνδας για να παρασύρουν τη Δύση στην τελική μάχη την οποία οραματίζονται;

Εργαλεία στρατολόγησης

Για τον Ντέιβιντ Πινό, καθηγητή Ισλαμικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Σάντα Κλάρα, αυτά τα τρομακτικά βίντεο είναι κυρίως «εργαλεία στρατολόγησης», για να παρακινήσουν ισλαμιστές στον ιερό πόλεμο εναντίον των απίστων. Σύμφωνα με τον Πινό, στόχος τους είναι επίσης να εξαγριώσουν και να ενσταλάξουν φόβο στους εχθρούς της οργάνωσης.
 

Υπάρχει μια ευρέως διαδεδομένη άποψη ότι ο τζιχαντιστής που σπάει με βαριοπούλα έναν αρχαίο φτερωτό ταύρο από τη Νινευή καταστρέφει το λίκνο του πολιτισμού, και αυτό είναι σίγουρα αλήθεια. Αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι η καταστροφή της πολιτισμικής κληρονομιάς του Ιράκ δεν άρχισε τον Φεβρουάριο του 2015 ή το 2013, όταν το Ισλαμικό Κράτος εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα δυτικά ΜΜΕ.
Πολλοί λένε ότι ξεκίνησε στις 20 Μαρτίου του 2003, όταν η αμερικανική «Συμμαχία των προθύμων» εισέβαλε στο Ιράκ. Αυτός ο παράνομος πόλεμος ήταν που δημιούργησε το «αποτυχημένο κράτος» του Ιράκ και η σημερινή απειλή προέκυψε από τα ερείπιά του. Το κενό εξουσίας ήταν αυτό που επέτρεψε την άνοδο των ισλαμιστών. Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας δημιούργησε τον σημερινό τρόμο που διαπράττει το ISIS.
Και φαίνεται επίσης να είναι αλήθεια ότι αμερικανικά και αργότερα πολωνικά στρατεύματα προκάλεσαν σοβαρές ζημιές στην αρχαία πόλη της Βαβυλώνας τότε. «Κοιτάξτε τι γίνεται εδώ» είχε πει ο Μαϊτάμ Χάμζα, ο διευθυντής του εντελώς άδειου μουσείου της Βαβυλώνας, το 2008. Εκείνη την εποχή, η στρατιωτική βάση των ΗΠΑ στη Βαβυλώνα ήταν γνωστή με το παρατσούκλι «οι κρεμαστοί κήποι της Halliburton», από τη διαβόητη αμερικανική αμυντική βιομηχανία.

«Αποκορύφωμα άγνοιας και βλακείας»

Ο Τζον Κέρτις, διευθυντής του Τμήματος Μέσης Ανατολής στο Βρετανικό Μουσείο, περιγράφει τι συνέβη τότε εκεί ως το αποκορύφωμα της «άγνοιας και της βλακείας». «Αυτό ισοδυναμεί με τη δημιουργία στρατοπέδου γύρω από τη Μεγάλη Πυραμίδα στην Αίγυπτο ή γύρω από το Στόουνχετζ στη Βρετανία» είχε γράψει σε έκθεση για το Βρετανικό Μουσείο.
Οταν αεροφωτογραφίες αποκάλυψαν την τεράστια έκταση της στρατιωτικής βάσης στη Βαβυλώνα επικράτησε νευρικότητα που οδήγησε τελικά τους Αμερικανούς να φύγουν. Ο «Guardian» έκανε λόγο τότε για «πράξη πολιτισμικής βαρβαρότητας». Αλλά τα όσα συνέβησαν τότε στη Βαβυλώνα είχαν πολύ μικρότερη δημοσιότητα από τους βανδαλισμούς που διαπράττονται από τους τζιχαντιστές του ISIS.

Περίπου το 70% του περιεχομένου της βιβλιοθήκης του πανεπιστημίου στη Βασόρα και το ένα τρίτο της βιβλιοθήκης στο πανεπιστήμιο της Μοσούλης καταστράφηκαν. Φλόγες τύλιξαν την Εθνική Βιβλιοθήκη στη Βαγδάτη μεταξύ 10 και 12 Απριλίου του 2003.

Παράλληλα, περίπου 15.000 αντικείμενα εκλάπησαν από το Εθνικό Μουσείο της Βαγδάτης, συμπεριλαμβανομένων κοσμημάτων, κεραμικών, γλυπτών και μιας παγκοσμίου φήμης μάσκας από μάρμαρο από το έτος 3100 π.Χ., πιθανώς από επαγγελματίες κλέφτες που εργάζονται για εμπόρους τέχνης. Η ζημιά που αναλογεί στις κλοπές έργων τέχνης στο Ιράκ εκτιμάται σε 10 δισ. δολάρια. 

 

ΤΟ ΒΗΜΑ