Η καταβαράθρωση του μόχθου και του
κόπου των πολιτών μιας οποιασδήποτε κοινωνίας είναι υπέρτατο
πολιτικοοικονομικό έγκλημα. Στην περίπτωσή μας μιλάμε για τον πλούτο των
νεοελλήνων που απέκτησαν μετά την Επανάσταση του 1821 τον οποίο
εξανέμισαν ερασιτέχνες, επιτήδειοι, υπηρέτες ξένων και εγχώριοι ή ξένοι
τζογαδόροι...
του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΗΦΑΙΣΤΟΥ
Νοικοκύρηδες επιχειρηματίες, μετανάστες, ναυτικοί, γεωργοί, επιστήμονες
και κάθε άλλος Έλληνας εδώ και δύο αιώνες παρά τις αντιξοότητές μας
κινούταν ανοδικά για να κτίσουν ένα σπίτι, να κάνουν μια επιχείρηση, να...
σπουδάσουν τα παιδιά τους και να διασφαλιστούν σαν οικογένειες στον τόπο
και στον χρόνο.
Στην Ελληνική παράδοση η οικία, για παράδειγμα, δεν είναι ένα
τσιμεντένιο κουτί. Είναι κάτι πολύ περισσότερο που συνδέεται με τον
θεσμό της οικογένειας, την ασφάλεια και την ευημερία των μελών και την
ανοδική της πορεία. Όλα αυτά κατά την διάρκεια μιας διαδρομής δύο αιώνων
ενάντια σε ένα ξενοκρατούμενο αναποτελεσματικό και συχνά εχθρικό
κράτος, σίγουρα εξαρτημένο και συχνά υπό καταστολή από εγχώριους
πραιτοριανούς ξένων συμφερόντων. Δεν είναι του παρόντος να αναλυθεί αυτό
το ζήτημα, αλλά η μεταπολιτευτική κομβική ιστορική φάση ίσως να
αποδειχθεί μοιραία για τους νεοέλληνες.
Πλην, τα λάθη της μεταπολιτευτικής περιόδου ναι μεν είναι φρικτά και
απαράδεκτα αλλά ασήμαντα μπροστά στο πολιτικοοικονομικό έγκλημα που
συντελέστηκε τα πέντε τελευταία χρόνια: Κατέστρεψαν οι αφιλότιμοι το
κτίσιμο μιας ολόκληρης κοινωνίας που επί δύο αιώνες αγωνιζόταν να
επιβιώσει και να ευημερήσει. Πρόκειται για κολοσσιαίο πολιτικοοικονομικό
έγκλημα που ναι με συνδέεται με λάθη της μεταπολιτευτικής περιόδου αλλά
είναι κατιτί πολύ μεγαλύτερο. Οι δράστες είναι πολλοί και ευδιάκριτοι.
Πρόκειται για ένα κόσμο ξέχωρο από την μάζα των μελών της Ελληνικής
κοινωνίας. Σόδομα και Γόμορρα φοροκλεπτών, τζογαδόρων, αεριτζήδων,
ερασιτεχνών, μιζαδόρων, μωροφιλόδοξων, ματαιόδοξων, κομπλεξικών,
ιδεολογικά μπερδεμένων και πνευματικά ανυπόστατων. Ένα δεσποτικό
ξενοκρατούμενο σύστημα όχι μια πολιτεία συμβατή με τις μακραίωνες
πολιτικές μας παραδόσεις.
Ενάντια σε αυτό το σύστημα η νεοελληνική κοινωνία αγωνιζόταν να
συνεχίσει την ανοδική της πορεία και να επιβιώσει. Βασικά ζώντας μέσα σε
ένα μόνο κατ’ όνομα δικό της κράτος το οποίο κατείχαν ξένοι και
εγχώριοί μεταπράτες της ξενοκρατίας. Τα μέλη της νεοελληνικής κοινωνίας
απέφευγαν αυτό το κράτος όσο μπορούσαν. Πλήρωναν χαράτσια και μίζες στις
πολεοδομίες για να κτίσουν ένα σπίτι, απέφευγαν την πληρωμή φόρων γιατί
γνώριζαν ότι έβαζαν τον μόχθο της μέσα σε μια μαύρη τρύπα και φρόντιζαν
να έχει ένα απόθεμα για λόγους έκτακτης ανάγκης.
Δίνω ένα τυπικό παράδειγμα της αναλγησίας και ανευθυνότητας των
καβαλάρηδων της ξενοκρατίας που εδώ και δύο αιώνες καταστέλλουν ένα από
τα ισχυρότερα –από άποψη πολιτικών παραδόσεων και πνευματικής υπόστασης–
έθνη της ιστορίας. Στην τελευταία ανάρτησή μου παράθεσα σύνδεσμο της κ
Παναρίτη (https://www.youtube.com/watch?v=oDnjwYAs414) μιας φορτισμένης και απελπισμένης παρέμβασης σε επιτροπή της Ελληνικής Βουλής.
Ο λόγος που την παρέθεσα οφείλεται στο γεγονός ότι αφορά την δικαστική
δικαιοδοσία μεγάλου μέρους του χρέους από την μνημονιακή συγκυβέρνηση
των προτελευταίων εκλογών πριν δυόμιση χρόνια. Όταν εκείνες τις μέρες
συζητούσαν τα νέα έγγραφα υποτέλειας στα οποία θυμωμένη αναφερόταν η κ
Παναρίτη (έγγραφα που υπέβαλλαν μεταμεσονύκτια στους Βουλευτές ως και να
είναι πρόβατα και όχι αντιπρόσωποι των πολιτών), είχα ένα σημαντικό
τηλεφώνημα από το εξωτερικό. Τηλεφώνημα από πολύ γνωστή επιστημονική και
πολιτική προσωπικότητα που θεωρείται αυθεντία για τα ζητήματα αυτά. Δεν
αναφέρω το όνομά του εδώ επειδή δεν μίλησα τελευταία μαζί του για να
του ζητήσω την άδεια αλλά αυτό είναι άνευ σημασίας. Απελπισμένος με
προειδοποιούσε για τις μεγάλες συνέπειες αυτών των αποφάσεων.
Αν και μη ειδικός η συνολική εκτίμησή μου είναι ότι η μετάβαση σε μια
κατάσταση όπου αντί των ελληνικών νομικών θεσμών η δικαστική διαχείριση
τόσο σημαντικών αλλά και πολιτικοοικονομικά αμφιλεγόμενων ζητημάτων
πολιτικοοικονομικής φύσης –ποιος και γιατί ευθύνεται για τις επενδύσεις
κάποιου, ποιοι και πως ευθύνονται για τον οικονομικό εκτροχιασμό, γιατί
αποζημιώνεται ένας που επένδυσε σε ένα ομόλογο και μάλιστα εις βάρος των
φορολογουμένων κτλ– πέρασε στα χέρια ξένων, αποτελεί ένα από τα
μεγαλύτερα πολιτικοοικονομικά εγκλήματα του σύγχρονου νεοελληνικού
κράτους. Ίσως και το μοιραίο.
Οι συμπαρομαρτούσες πολιτικοοικονομικές αποφάσεις δικές μας και των
διεθνών και ευρωπαϊκών θεσμών είναι μια παράλληλη και συναφής υπόθεση.
Παραμένει γεγονός, εν τούτοις, ότι το βάρος το σήκωσαν οι φορολογούμενοι
και ότι ωφελήθηκαν α) οι τζογαδόροι, β) συγκεκριμένα κράτη και γ) οι
τράπεζες.
Η αντιμετώπιση μιας τόσο δύσκολης κατάστασης απαιτεί προσκόλληση στο
συλλογικό συμφέρον που σημαίνει οικεία πολιτεία, οικείο εθνικό συμφέρον
και φιλοπατρία. Εν τούτοις, ολοφάνερα, πολλοί Έλληνες πολίτες
ταλανίζονται από κάτι άχαρο και άδικο: Παρά το ότι είναι φορείς μιας
οικουμενικής, βαθιάς και πάμπλουτης πολιτικής παράδοσης που
σταθεροποίησε την Δημοκρατία και την Ελευθερία ως Πολιτειακά θέσφατα,
τις τελευταίες δεκαετίες μολύνθηκαν από τα μορφικά πανομοιότυπα
ιδεολογικά δόγματα του μοντερνισμού. Όπως έχουμε εξηγήσει εκτενώς σε
πολλές άλλες περιπτώσεις (στο «Κοσμοθεωρία των Εθνών, κεφ. 4. Βλ.
σύντομη ανάλυση και αποσπάσματα στο «Tο εθνοκρατοκεντρικό διεθνές
σύστημα και η διαδρομή της ανθρωποκεντρικής πολιτικής θεμελίωσης – http://wp.me/p3OlPy-No»).
Θίγω αυτό το ζήτημα γιατί μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 η Ελλάδα
βρίσκεται σε μεταίχμιο μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και στην κόψη του
ξυραφιού όπου η κρατική της θανάτωση επικρέμαται ως πολύ πιθανή. Οι
πολίτες είναι απελπισμένοι, απεγνωσμένοι και θύματα απίστευτης πολιτικής
τρομοκρατίας, εγχώριας και ξένης. Επίσης, θύματα μαζικής
παραπληροφόρησης, επικλήσεων στα χειρότερα ένστικτα ιδιωτείας των
πολιτών και μιας αδιάντροπης ολοφάνερης σύμπραξης των εγχώριων
πραιτοριανών με ξένα συμφέροντα. Οι πολίτες, εν τούτοις, με γενναιότητα
επέλεξαν μια νέα διεκδικητική διακυβέρνηση.
Διακυβέρνηση η οποία θα πρέπει να επιτελέσει τιτάνιο έργο με σκοπούς που
είναι ταυτόχρονα αναγκαίοι αλλά και ανέφικτοι. Για να επιβιώσουμε
απαιτείται να στηριχθεί κάθε αντιπρόσωπός μας που διεκδικεί τα αυτονόητα
μαχόμενος κατά ενός θεσμικού και πολιτικού Γόρδιου Δεσμού, της ΕΕ όπως
κατάντησε μετά το 1992. Η Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση βρίσκεται σίγουρα και
αυτή σε μετάβαση που θα οδηγήσει είτε σε ριζική μεταρρύθμιση προς την
κατεύθυνση ενός διακυβερνητικού εξορθολογισμού είτε προς κατεδάφιση και
αστάθεια.
Παρά τις αντιξοότητες λόγω συγκυρίας και λόγω φρικτών
πολιτικοοικονομικών εγκλημάτων στο παρελθόν μια νέα διακυβέρνηση παλεύει
για τα στοιχειώδη και ουσιώδη χωρίς τα οποία το νεοελληνικό κράτος δεν
επιβιώνει. Πολλά έπονται, αναπόδραστα. Σκληρά και ανελέητα. Την κύρια
ευθύνη φέρουν όχι αυτοί που διεκδικούν (για το κατά πόσο το κάνουν καλά,
ασφαλώς ελέγχονται) αλλά όσοι επί πέντε χρόνια δεν διεκδίκησαν και
ταυτόχρονα μας εξουθένωναν και υπέγραφαν συμβόλαια εκποίησής μας.
Μολαταύτα, με λύπη βλέπουμε καλόπιστους πολίτες να είναι ακόμη
βυθισμένοι στα παρωχημένα ιδεολογικά σύνδρομα και να φορούν ιδεολογικές
παρωπίδες αντί να στηρίξουν τον αγώνα επιβίωσης.
Π. Ήφαιστος – P. Ifestos
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ
Στρατηγική Θεωρία–Κρατική Θεωρία https://www.facebook.com/groups/StrategyStateTheory/
Διεθνής πολιτική 21ος αιώνας https://www.facebook.com/groups/InternationalPolitics21century/
Ελλάδα-Τουρκία-Κύπρος: Ανισόρροπο τρίγωνο https://www.facebook.com/groups/GreeceTurkeyCyprusImbalance/
Διαχρονική Ελληνικότητα https://www.facebook.com/groups/Ellinikotita/
Άνθρωπος, Κράτος, Κόσμος–Πολιτικός Στοχασμός https://www.facebook.com/groups/Ifestos.political.thought/
Κονδυλης Παναγιώτης– https://www.facebook.com/groups/Kondylis.Panagiotis/
Θουκυδίδης–Πολιτικός Στοχασμός https://www.facebook.com/groups/thucydides.politikos.stoxasmos/
Μέγας Αλέξανδρος–Ιδιοφυής Στρατηγός και Στρατηλάτης https://www.facebook.com/groups/M.Alexandros/
Προσωπική σελίδα https://www.facebook.com/p.ifestos
Πολιτισμός, Περιβάλλον, Φύση, Ψάρεμα https://www.facebook.com/Ifestos.DimotisBBB
«Κοσμοθεωρία των Εθνών» https://www.facebook.com/kosmothewria.ifestos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου