Αν η αυριανή μέρα δε θέλουμε να είναι απλώς ένας σταθμός για
καταμέτρηση της έκτασης της εμπιστοσύνης που επιδείχτηκε, αλλά αφετηρία για
κορυφαίες πολιτικές και εθνικές ανατροπές, τότε αύριο πρέπει να μπει οριστικά
ταφόπλακα στα «πρέπει», και να ανοίξουν καινούριες σελίδες επικής κοινωνικής
και εθνικής αντίστασης αυτού του λαού...
Ώρα ευθύνης λοιπόν η 12η αυριανή. Το πανελλαδικό
συλλαλητήριο που οργανώνεται με την πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα, εκ των
πραγμάτων θα είναι σταθμός μιας ομολογουμένως επίπονης προσπάθειας που
συντελέστηκε καθ όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας του.
Μα το σπουδαίο δεν είναι ν αποτελέσει σταθμό, αλλά ν
αποτελέσει αφετηρία για τη γενικευμένη αφύπνιση της καταδυναστευομένης
κοινωνίας, μιας κοινωνίας που επείγει να εμπνευστεί από τους φυσικούς ηγέτες της
και να διαλύσει τα δεσμά που την καθήλωσαν άβουλη και υποταγμένη.
Λίγο αργά το
θυμηθήκαμε???
Πιθανόν ναι. Όμως οτιδήποτε θυμηθεί κανείς που θα τον
βοηθήσει να αντισταθεί, πριν προλάβει να κάνει το τελευταίο βήμα για να
παραδοθεί στο κενό, είναι ωφέλιμο. Ας το
κάνουμε. Στο επόμενο βήμα η ζωή θα έχει φύγει απ τα χέρια μας, και αν δε το
ανακόψουμε δε θα υπάρχουν περιθώρια επιστροφής.
Μα με το ΠΑΜΕ???
Προφανώς με το ΠΑΜΕ. Βλέπετε κανέναν άλλον να μπαίνει
μπροστά??? Αν ναι, τότε να τον ακολουθήσουμε όλοι μας. Καλοθελητές υπήρξαν κάμποσοι τις μέρες
που πέρασαν, και...