Οι συνοριακές γραμμές έχουν λίγη πλέον σημασία στη φλεγόμενη Μέση
Ανατολή. Το τοπίο παραμένει ρευστό με πρόσκαιρες νίκες και ήττες από τη
μία, την άλλη και την... παρα-άλλη πλευρά σε ένα απέραντο πεδίο μάχης...
Την ώρα που οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και το Λεβάντε
οχυρώνουν τις θέσεις τους στο βορειοδυτικό τμήμα του Ιράκ, οι γειτονικές
κυβερνήσεις προετοιμάζονται για τα χειρότερα: η Ιορδανία μετακινεί...
στρατιωτικές δυνάμεις στη μεθόριο, ο Λίβανος δεν ξέρει πλέον από πού θα
του ’ρθει, το Ιράν στέλνει ενισχύσεις στη Βαγδάτη πυροδοτώντας εντάσεις
στα υψηλότερα κυβερνητικά κλιμάκια εξ αιτίας της διαφαινόμενης
«συνεργασίας» με τον «αμερικανικό διάβολο», το Ισραήλ ιδρώνει μόνο και
μόνο στην ιδέα της σύμπλευσης ΗΠΑ - Ιράν και η Τουρκία συνεχίζει τις
αναγνωριστικές πτήσεις πάνω από την περιοχή στηρίζοντας –θεωρητικά –
τους «ιδιότυπους» συμμάχους της, τους Κούρδους του Ιράκ, αλλά
ανησυχώντας ταυτόχρονα για την ανάδειξη των Πεσμέργκα στην πιο «σταθερή
και καλά οργανωμένη» στρατιωτική δύναμη του Ιράκ, στις τάξεις της οποίας
έχουν αρχίσει να συρρέουν μαχητές του ΠΚΚ.
Απόλυτο χάος
Ενόσω λοιπόν εκτυλίσσεται το παραπάνω μπάχαλο και ενώ η προσοχή όλων
έχει στραφεί ξαφνικά στη Βαγδάτη, που προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια
της για να περάσει στην αντεπίθεση προσεγγίζοντας – κατόπιν πολυετούς
ταπείνωσης – τη σουνιτική κοινότητα, οι εξελίξεις έχουν άμεσο αντίκτυπο –
που αλλού; – στη σπαρασσόμενη Συρία. Πώς ακριβώς επηρεάζεται η
κατάσταση στη Συρία από την επέλαση των τζιχαντιστών στο Ιράκ;
Ας ξεκινήσουμε επισημαίνοντας πως τα όσα διαδραματίζονται τις τελευταίες
εβδομάδες στο Ιράκ επιβεβαιώνουν με τον πλέον περίτρανο τρόπο ότι, σε
ό,τι αφορά το πεδίο μάχης, τα σύνορα ανάμεσα στις δύο χώρες έχουν
καταργηθεί. Το πάρε δώσε και το μπες βγες – είτε πρόκειται για μαχητές
είτε για εξοπλισμό – είναι ανεξέλεγκτα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για
τα δύο μέτωπα. Τώρα, σε ό,τι αφορά τον εμφύλιο αυτόν καθεαυτόν στη
Συρία, η αιφνιδιαστική εκστρατεία των τζιχαντιστών στο Ιράκ δεν δίνει
από μόνη της κάποιο κρίσιμο πλεονέκτημα σε καμία από τις αντιμαχόμενες
πλευρές. Όμως, επηρεάζει και τις δύο.
Ο τρόπος με τον οποίο κινήθηκε – σε πρώτη φάση – η τζιχαντιστική
οργάνωση στο Ιράκ ενίσχυσε όσο ποτέ άλλοτε τη φήμη της διεθνώς,
μετατρέποντάς την, στα μάτια των απανταχού εν δυνάμει τζιχαντιστών, σε
μια ικανή και αποτελεσματική δύναμη. Αποτέλεσμα αυτού, είναι να αποτελεί
πλέον έναν από τους κυριότερους πόλους έλξης ξένων μαχητών που συρρέουν
στην περιοχή για να ενισχύσουν τις τάξεις της όχι μόνο στο Ιράκ, αλλά
και στη Συρία, όπου είχαν μετατραπεί σε κόκκινο πανί για όλες τις
πλευρές του εμφυλίου.
Επιπλέον, κατά τη διάρκεια των πρόσφατων πετυχημένων επιδρομών στο Ιράκ,
οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και το Λεβάντε κατάφεραν να
πάρουν από τον αποσβολωμένο ιρακινό στρατό εξοπλισμό αξίας 1 δισ.
δολαρίων (σύμφωνα με πρόχειρες εκτιμήσεις), ο οποίος, όπως δείχνουν και
οι τελευταίες δορυφορικές «αναμεταδόσεις» των κινήσεων στη μεθόριο, θα
χρησιμοποιηθεί… στη Συρία.
Η πίεση στη Δαμασκό
Για το καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ τώρα, η αναζωπύρωση των συγκρούσεων
στο Ιράκ έχει ως άμεση, αρνητική συνέπεια το γεγονός ότι πολλοί σιίτες
μαχητές της γειτονικής χώρας, που είχαν έρθει να τον στηρίξουν, κάνουν…
μεταβολή και πάνε σπίτια τους προκειμένου να αντιμετωπίσουν εκεί τη
σουνιτική απειλή. Μέχρι και η Χεζμπολά προειδοποίησε ότι ενδεχομένως να
στείλει δυνάμεις στο Ιράκ, αν και στην πραγματικότητα το πιο πιθανό
είναι να ενισχύσει τις τάξεις των μαχητών της στη Συρία προκειμένου να
καλύψει το κενό που θα αφήσουν πίσω τους όσοι φύγουν.
Από την άλλη πλευρά, όμως, η αποδυνάμωση των καθεστωτικών δυνάμεων στη
Συρία δεν είναι διόλου βέβαιο ότι θα ενισχύσει τους αντικαθεστωτικούς.
Σίγουρα θα τους δώσει μια ανάσα, όχι μόνο επειδή θα αποδυναμωθούν – έστω
προσωρινά – οι δυνάμεις του εχθρού, αλλά και επειδή ο Άσαντ θα κληθεί
από την Τεχεράνη να επιδείξει μεγαλύτερη αποφασιστικότητα κατά των
τζιχαντιστών που κατέχουν θέσεις κυρίως σε περιοχές που ελέγχουν οι
αντικαθεστωτικοί. Ωστόσο, η ικανότητα που έδειξαν να έχουν οι
τζιχαντιστές στο Ιράκ στην υφαρπαγή στρατιωτικού εξοπλισμού προκαλούν
δεύτερες σκέψεις στην Ουάσιγκτον και τους συμμάχους της τη στιγμή που οι
τελευταίοι ετοιμάζονταν να στείλουν μαζικά όπλα στους
αντικαθεστωτικούς…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου