ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΕ ΚΛΕΙΣΤΑ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΑ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ

Το πράσινο τσογλανιστάν, έχει βρει το μήνα που θρέφει τους ένδεκα σ αυτή τη χώρα της καθολικής θεσμικής σαπίλας, γι αυτό και οι φυτωριούχοι του θερμοκηπίου της αθλιότητας, συνεχίζουν να κουνούν υποκριτικά το χέρι στην Ελληνική κοινωνία... 



γράφει ο REPORTO

Και να παραδίδουν με θράσος μαθήματα «εθνικής ευθύνης», κυκλοφορώντας ταυτόχρονα ασύδοτα και παντελώς ανενόχλητοι, στα σαλόνια της λοβιτούρας και της διαπλοκής…

Το πρώτο τους αποκούμπι, υπήρξε ο φαύλος και καιροσκόπος δηλωσίας, που με μοναδικό κίνητρο την...
  παραμονή του στην πιο βρώμικη πρωθυπουργία που υπήρξε από καταβολής κόσμου στην ιστορία αυτού του πλανήτη, όχι μόνο μετέτρεψε σε κακόγουστο ανέκδοτο τη «μια και μόνη εξεταστική», αλλά ουσιαστικά παρέδωσε τη διακυβέρνηση του τόπου σε ότι πιο άθλιο και ελεεινό κοπρολόγησε ποτέ σ αυτή τη δύσμοιρη χώρα.

Το δεύτερο αποκούμπι αυτής της ελεεινής συμμορίας πολιτικών που βαρύνεται με το μισό ποινικό κώδικα, υπήρξε η ελληνόφωνη δικαιοσύνη. Ένας θεσμός που καθημερινά παραδέρνει στην καθολική απαξίωση, γιατί ένα από τα πολλά αμαρτήματά του, είναι οι σχέσεις στοργής με την οποία περιέβαλε το βρωμερότερο τμήμα από το τρισάθλιο πολιτικό προσωπικό της χώρας, εξασφαλίζοντάς του με διάφορα νομικά τερτίπια και άλλες δικολαβίστικες πιρουέτες, πότε το ακαταδίωκτο, πότε μια προκλητικότατη ατιμωρησία, και πότε τη δυνατότητα να εμφανίζεται ως τιμητής, μέσα σε μια φιμωμένη, απελπισμένη, και ποινικά διωκόμενη τιμωρία.

Το τρίτο αποκούμπι αυτής της επικίνδυνης μούχλας, μορφοποιείται σταδιακά, και δεν είναι άλλος από την ηγετική ομάδα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Γοητευμένος ο ΣΥΡΙΖΑ από την καυτή ανάσα της εξουσίας στο σβέρκο του, αλλά και θορυβημένος από τα νούμερα που δεν επαρκούν, αρχίζει να γλυκοκοιτάζει σταδιακά την πράσινη πολιτική καμόρα, ελπίζοντας πως θα του εξασφαλίσει το μαγικό αριθμό στα κουκιά που δε βγαίνουν.

Προφανώς η νέα Βάρκιζα είναι προ των πυλών. Και προφανώς το τίμημα σ αυτό το αλισβερίσι ντροπής, θα είναι για τον μεν ΣΥΡΙΖΑ το πράσινο μαξιλαράκι που θα ανοίξει την πόρτα του Μαξίμου, για δε το πράσινο λαμογιστάν, μια ακόμη πολιτική συμφωνία με στόχο την αμνηστία και φυσικά το ακαταδίωκτο, για τα προδοτικά εγκλήματά του.

Μέσα σ’ όλα λοιπόν το πράσινο λεχριταριό, αφού  οι ολίγιστοι και ανεπαρκέστατοι της αντίπερα όχθης, αποδείχτηκαν κατώτεροι των περιστάσεων, προδίδοντας – δι ίδιον όφελος – ακόμη και τις μίνιμουμ προσδοκίες των αφελών τους ψηφοφόρων.

Εμείς ωστόσο οφείλουμε να θυμίσουμε, πως η στάση της κάθε πολιτικής δύναμης απέναντι στην πράσινη πολιτική συμμορία, που μόνο δεινά και καταστροφή συσσώρευσε σ αυτόν τον τόπο, δεν αποτελεί μονάχα τεκμήριο για το αληθές των προθέσεών της…

Αποτελεί πρωτίστως θεμελιακό στοιχείο, προσδιοριστικό του πατριωτισμού της, και με βάση αυτό οφείλει να την αντιμετωπίσει με τρόπο αμείλικτο και καταλυτικό, η Ελληνική κοινωνία στο σύνολό της.

«ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ»