ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟ ΕΚΦΥΛΙΣΜΟ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΔΩΝ

Όταν η κοινωνία συνειδητοποιήσει ότι μπορεί να γράψει την αληθινή ιστορία του τόπου μας με τον δικό της κοντυλοφόρο, είναι βέβαιο ότι το χρώμα της σελίδας που θα αφορά στην 17^η Ιουνίου, θα είναι κατάμαυρο.

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΑΠΟΦΡΑΔΑ ΗΜΕΡΑ:

Η 17^η Ιουνίου δε γέννησε ελπίδα. Αντίθετα έθαψε την προσδοκία όσων επέμεναν να τη διατηρούν, και δρομολόγησε μια πρωτοφανή για τα πολιτικά τεκταινόμενα, πολιτική προστυχιά. Οι λόγοι ήταν πρωτίστως τρείς και συνοπτικά θα τους παραθέσουμε:

1. Την βάφτισαν ημέρα έκφρασης της λαϊκής ετυμηγορίας. Στην ουσία ήταν το αποκορύφωμα της συνισταμένης της ωμής βίας με βιαζόμενη τη συνείδηση του Ελληνικού λαού, πρωτοφανούς εξωτερικής και εξωθεσμικής παρέμβασης, που βίασε απροκάλυπτα ακόμη και τους στοιχειώδεις κανόνες της εθνικής μας αξιοπρέπειας, και απροκάλυπτης πολιτικής εξαπάτησης από το σύνολο σχεδόν των πολιτικών της πρωταγωνιστών.

2. Στην ουσία της δεν ήταν εκλογική διαδικασία. Ήταν μια συντονισμένη και προσυμφωνημένη χορογραφία εκτόνωσης, και αυτό στο οποίο αποσκοπούσε, ήταν να προετοιμάσει την κοινωνία ψυχολογικά, προκειμένου να αποδεχτεί...

Έναν ελεεινό και τρισάθλιο πολιτικό συμβιβασμό των κυβερνητικών συνεταίρων μεταξύ τους, και όλων μαζί με το κατοχικό ευαγγέλιο που δεσμεύτηκαν να υπηρετήσουν. Ο συγκεκριμένος συμβιβασμός, ήταν στη βάση του και αυτός προσυμφωνημένος - ήδη από τις προηγούμενες εκλογές - και η συνεργία στην πολιτική εξαπάτηση και στον πρωτοφανή πολιτικό θεατρινισμό ήταν συνειδητή, από το σύνολο των πρωταγωνιστών της.

3. Η κορυφαία πολιτική απάτη, συντελέστηκε και κατά τη διαμόρφωση του επικοινωνιακού προφίλ που προμοτάρισε την αθλιότερη συγκυβέρνηση όλων των εποχών, αφού επιχειρήθηκε να εμφανιστεί ως «κοινωνική πλειοψηφία» η συναλλαγή συγκόλλησης των κοινοβουλευτικών εδρών μιάς ψήφου που υπεξαιρέθηκε και υφαρπάχθηκε, με εκβιασμό και παραπλανητική ψευδολογία.

Πρώτο συμπέρασμα:

Η 17^η Ιουνίου, ήταν μια παρωδία εκλογών, που στερείται κάθε ουσιαστικής και τυπικής νομιμοποίησης, και που οδήγησε τις κυβερνητικές συνιστώσες στην πρωτοφανή για τα διεθνή πολιτικά χρονικά απόφαση, να αποποιηθούν το σύνολο των κυρίαρχων πολιτικών τους υποσχέσεων, πριν ακόμη συγκροτήσουν τυπικά αυτό το επικίνδυνο κυβερνητικό εξάμβλωμα.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΩΝ:

Το βασικό χαρακτηριστικό αυτής της κυβέρνησης, δεν ήταν η προγραμματική συμφωνία στη βάση των «καλύτερων» (αν και άτολμων) προεκλογικών δεσμεύσεων των επιμέρους της συνιστωσών.

Αυτό που τη χαρακτήρισε, ήταν η εταιρική συμφωνία στη βάση του προγραμματικού εκφυλισμού, μέσα από τον οποίο, ο «αριστερός» μαϊντανός δεξιοποιήθηκε στα οικονομικά – διαχειριστικά του χαρακτηριστικά, και η φραστική «πατριδοκάπηλη φωνασκία του υποτιθέμενα «πατριωτικού» της κορμού, εξαϋλώθηκε στο βωμό της νεοταξίτικης ψευδοανθρωπιστικής ευαισθησίας.

Δεύτερο συμπέρασμα:

Το εκλογικό αποτέλεσμα δεν ανέδειξε κυβέρνηση, αλλά μια πολιτική εταιρεία διαχειριστών, σ ένα σικέ παιχνίδι με προκαθορισμένους κανόνες, με σημαδεμένα χαρτιά, και φυσικά με προαποφασισμένο αποτέλεσμα.

ΩΔΥΝΕΝ ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΕΤΕΚΕΝ …ΠΟΝΤΙΚΟΚΟΥΡΑΔΑ:

Και ίσως να είμαστε και ιδιαιτέρως γενναιόδωροι με αυτό το χαρακτηρισμό, αν επιχειρήσουμε την αξιολόγηση του «πλαισίου της προγραμματικής συμφωνίας» το οποίο διαπραγματεύτηκαν με τον εαυτό τους οι τρεις Καρατζαφέρηδες της πολιτικής υποκρισίας.

Τι έκαναν λοιπόν τα τρία λεβεντόπαιδα μια ολόκληρη εβδομάδα παζαρεύοντας, προκειμένου να εκδώσουν το κείμενο – μπούσουλα της κοινωνικής εξαπάτησης???  

Τρία πράγματα έκαναν και προκαλούμε να μας διαψεύσει όποιος έχει αντίρρηση στοιχειοθετημένη επ αυτού.

1. Συμφώνησαν πως οι συμμορίες των κατοχικών, έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο, όχι μόνο στον καθορισμό των κανόνων αλλά και στις επιμέρους πολιτικές που θα εφαρμόζονται. Η «προγραμματική» τους λοιπόν παραμύθα, δεν είναι συμφωνία απαγκίστρωσης από το καθεστώς κατοχής, αλλά συμφωνία ένταξής τους στην υπηρεσία και τη δούλεψη αυτού του καθεστώτος.

Το καθεστώς κατοχής θα συνεχίσει να επιβάλει και να υπαγορεύει τον κεφαλικό φόρο στο σουλτανάτο του, και οι ντόπιοι υπηρέτες του, θα βγαίνουν παγανιά στην Ελληνική κοινωνία για να το εξασφαλίσουν.

Θύματα σ αυτό το κυνήγι θανάτου θα είναι η Ελληνική κοινωνία που βρίσκεται σε απόγνωση και ο πραγματικός της πλούτος που βγαίνει στο σφυρί.

2. Κατέγραψαν για τα μάτια του κόσμου, και μια λίστα από αυτονόητα πράγματα, που ακόμη και ένας πρωτοετής στη σχολή δημόσιας διοίκησης θα μπορούσε να απαριθμήσει, και αυτό το καταγέλαστο κλόπυ ράϊτ, επιχειρούν να το εμφανίσουν ως πεμπτουσία της ακριβοπληρωμένης από το αίμα και τον ιδρώτα μας πολιτικής σκέψης. Η μεγάλη πολιτική προστυχιά όμως βρίσκεται αλλού.

3. Η μεγάλη πολιτική προστυχιά βρίσκεται στην πολιτική τους δολιότητα, μέσα από την οποία φρόντισαν να αφαιρέσουν από την παραπάνω λίστα των αυτονόητων, όλα εκείνα τα οποία προεκλογικά εμφάνισαν ως στοιχεία της πολιτικής τους διαφορετικότητας στην μεταξύ τους αντιπαράθεση, και αυτό δεν έγινε με τυχαία επιλογή.

Ήταν μια δόλια, στοχευμένη και απόλυτα χορογραφημένη προσπάθεια, μέσα από την οποία επιδιώχτηκε, να εγκαταλειφθεί το σύνολο των ουσιαστικών πολιτικών που θα μπορούσαν να συνθέσουν ένα μίνιμουμ πρόγραμμα στόχων, που θα ανακτά στοιχειωδώς την εθνική αξιοπρέπεια, και θα θέτει στο κέντρο της προσοχής δυο στοιχεία μη διαπραγματεύσιμα:

α. Την εθνική κυριαρχία. Και…

β. Τον Έλληνα πολίτη, τον Έλληνα εργαζόμενο.

ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΔΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΟ «ΕΤΑΙΡΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΟ» ΤΗΣ ΑΘΛΙΑΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΗΣ:

Δεν είδαμε ένα σύνολο από συγκεκριμένα πράγματα, τα οποία προϊδεάζουν σαφώς για το τι πρόκειται ν ακολουθήσει. Επιγραμματικά τα αναφέρουμε τι ΔΕΝ είδαμε:

1.Δεσμευτικό χρονοδιάγραμμα για την υλοποίηση έστω και των ολίγιστων συμφωνημένων, στη γιαλατζή διαπραγμάτευση με τις πολιτικές και οικονομικές συμμορίες των ισχυρών. Τα πάντα παραπέμπονται στο άγνωστο μέλλον με βάρκα την ελπίδα που θα επιστρατεύεται για να συντηρεί προσδοκίες ψεύτικες και πολιτικές αυταπάτες.

2.Κανενός είδους κόκκινη γραμμή πέραν της οποίας η Ελλάδα θα προχωρήσει στη σαφή και ξεκάθαρη καταγγελία του μνημονίου και την καταχρηστική συμπεριφορά των συμμοριών απέναντί της.

3.Καμία απολύτως αναφορά για δεσμευτική διαδικασία διερεύνησης των ευθυνών και την απόδοση δικαιοσύνης αναφορικά με τους πρωταίτιους της εθνικής καταστροφής και της παράδοσης της χώρας και της εθνικής της κυριαρχίας στις συμμορίες των δυναστών. 

Το έγκλημα λοιπόν θα παραμείνει ορφανό… 

Οι εγκληματίες – κατά την πολιτική συμφωνία των συνεταίρων – θα συνεχίσουν να κυκλοφορούν ατιμώρητοι… 

Και η ψευδαίσθηση πως με ατιμώρητους εγκληματίες θα αλλάξει η μοίρα αυτού του τόπου, θα συνεχίσει να πλανιέται στον πολιτικό ορίζοντα.

Ο "σημαιοφόρος" της εθνικής περηφάνιας, (Α. Σαμαράς), ούτε καν έθεσε αυτό το ζήτημα.

4.Σκοπιανό… Θράκη… Αιγαίο και τουρκική προκλητικότητα… Ένοχη σιωπή και ακόμη περισσότερο ένοχη διαιώνιση του ραγιαδισμού, και των εθνομηδενιστικών αντιλήψεων, που, αφού οδήγησαν σε δραματική συρρίκνωση την εθνική αξιοπρέπεια της χώρας, είναι πλέον θέμα χρόνου και η αμφισβήτηση της εδαφικής της ακεραιότητας, ως συνέπεια των πολιτικών που χαριεντίζονται με φαινόμενα εθνικής μειοδοσίας.

5.Ασφάλεια του πολίτη και αντιμετώπιση του εφιάλτη της κατευθυνόμενης λαθρομετανάστευσης, όχι μόνο αντιμετωπίζεται με θρησκευτικού χαρακτήρα ευχολόγια που τουλάχιστον προκαλούν τη νοημοσύνη μας, αλλά το σύνολο των προεκλογικών διακηρύξεων περί κατάργησης του εθνοκτόνου νόμου Ραγκούση κλπ εγκαταλείφθηκαν οριστικά.

Όλα όσα υποσχέθηκε ο "αρχάγγελος" της νομιμότητας, αποδείχθηκαν ένα τεράστιο συνειδητό πολιτικό ψεύδος, στο όνομα και μόνο της λαχτάρας του να γίνει πρωθυπουργός.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:

Σε μια θλιβερή επανέκδοση του γνωστού παπατζήδικου «λεφτά υπάρχουν», οδηγηθήκαμε στην δημιουργία μιας κυβέρνησης ολέθριων συμβιβασμών, που τίποτε μα τίποτε από τις προεκλογικές δεσμεύσεις των συνιστωσών της δεν συμπεριλαμβάνεται στο συμφωνημένο πρόγραμμα των στόχων της.

Γι ακόμη μια φορά λοιπόν θριάμβευσε το ψέμα… η υποκρισία… και η συνειδητή πολιτική εξαπάτηση.

Αυτό δεν είναι θρίαμβος της δημοκρατίας, αλλά θρίαμβος της πολιτικής αθλιότητας σε όλο της το «μεγαλείο».

ΕΠΙΛΟΓΟΣ:

Η εθνική μειοδοσία συνεχίζεται… Η σημαία της εθνικής περηφάνιας ακόμη παραμένει σε υποστολή… Και κορυφαίες γεωπολιτικές και εθνικές προκλήσεις θα αφυπνίσουν και πάλι σύντομα την Ελληνική κοινωνία, που γι ακόμη μια φορά παραδόθηκε στην αυταπάτη και στη συνειδητή πολιτική εξαπάτηση.

Ο αγώνας για την εθνική αξιοπρέπεια θα πρέπει να συνεχιστεί…

Τα υγιή πατριωτικά του χαρακτηριστικά, θα πρέπει να δυναμώσουν φροντίζοντας να παραμένουν διακριτά μακριά από τα φαινόμενα της επικίνδυνης πατριδοκαπηλείας…

Το καθολικό λαϊκό αίτημα για την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων θα πρέπει να δυναμώσει κι αυτό την αμέσως επόμενη περίοδο. 

Ο ολέθριος συμβιβασμός με στόχο την ατιμωρησία, θα πρέπει με κάθε τρόπο να ανατραπεί.

Και μαζί μ όλα τα παραπάνω – τώρα που πλέον έγινε σαφέστερος περισσότερο από κάθε άλλη φορά ο φερετζές της περίφημης «αντιμνημονιακής» αυταπάτης, θα πρέπει να δυναμώσει η πάλη του Ελληνικού λαού - με όρους κινήματος και όχι με όρους φάσκελου και πολιτικού χαβαλέ – διότι η ουσία των εφαρμοζόμενων πολιτικών δεν αλλάζει αλλάζοντας τους διαχειριστές που καταθέτουν διαπιστευτήρια ντροπής στις συμμορίες.

Αλλαγή πολιτικής σημαίνει πρωτίστως αλλαγή της πραγματικής εξουσίας. και όποιος αυτό δεν το κατάλαβε… γράψε αλλοίμονο σε όλους μας. Μηδενός εξαιρουμένου.