Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΗΡΘΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ…(ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ)

Και αυτή η εξέλιξη ήταν αναμενόμενη, σε μια χώρα που βασιλεύει η υποκρισία, η λαγνεία των ιδεολογημάτων και η απερίγραπτη πολιτική ηλιθιότητα.

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΑΡΑΔΟΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΧΟΡΟΓΡΑΦΟΥΣ…

Όλα τα παραπάνω, είναι συστατικά της πιο ελεεινής συνταγής σε ένα εκρηκτικό μείγμα που γιγαντώνει εκείνους τους παράγοντες που υπονομεύουν πλέον ανοικτά και απροκάλυπτα, κάθε συνεκτικό ιστό που μπορεί να κρατήσει μια κοινωνία όρθια και περήφανη για τον ίδιο της τον εαυτό, για την ιστορία της και για την ίδια την ταυτότητά της.

Το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του, παρά τη διαφορετικότητα στις κοινωνιολογικές, θεωρητικές και λοιπές προσεγγίσεις του, αρνείται πεισματικά να συνειδητοποιήσει το μέγεθος της εγκληματικής πολιτικής του αφέλειας. 

Και να γιατί...

Εγκλωβισμένο στο δικό του πεπερασμένο μικρόκοσμο, δεν μπόρεσε να κατανοήσει πως αυτά που το ίδιο θεωρεί στοιχεία αδιαπραγμάτευτα στο πολιτικό του οπλοστάσιο, για τον παγκόσμιο χορογράφο δεν ήταν τίποτε περισσότερο από «χρηστικά εργαλεία», τα οποία δεν είχε κανέναν απολύτως λόγο να επιχειρήσει να τα αντικρούσει και να τα ακυρώσει πολιτικά. Προτίμησε να κάνει το απλούστερο:

Να τα χρησιμοποιήσει…

Να τα εντάξει δημιουργικά στο δικό του στρατηγικό σχεδιασμό…

Να συνεχίσει να επιτρέπει στους αφελείς να τα μοστράρουν ως «ναυαρχίδες» στο πολιτικό τους οπλοστάσιο, αλλά να χαλιναγωγεί τη χρήση τους με τρόπο που τελικά…

Να τα στρέφει στον ίδιο τους τον κρόταφο, και έτσι να προωθεί απερίσπαστα τους γενικότερους στρατηγικούς σχεδιασμούς.

Και όλα δείχνουν πως με τα εντεταλμένα του ανδρείκελα σε όλες ανεξαιρέτως τις συνιστώσες του πολιτικού συστήματος και με τις κατάλληλες κινήσεις αντιπερισπασμού για να τσιμπούν οι χάνοι το δόλωμα, μια χαρά καταφέρνει αυτό που αποτελεί και την πρωταρχική του στόχευση.

ΤΟ ΕΞΥΠΝΟ ΠΟΥΛΙ ΠΙΑΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΜΥΤΗ…

Γι αυτό και επιμένει να μην κατανοεί την έκταση της πολιτικής του ηλιθιότητας.

Γι αυτό και δεν κατάλαβε ποτέ πως τη στιγμή που επιμένει να χειροκροτεί αυτάρεσκα την υποτιθέμενη πολιτική του μοναδικότητα, δεν είναι τίποτε περισσότερο παρά ένα πιόνι στη σκακιέρα του συλλογικού χορογράφου που το κινεί ανάλογα με το δικό του το σχεδιασμό. Η παραπάνω διαπίστωση αφορά φυσικά στο πολιτικό σύστημα στο σύνολό του.

Τι έκανε λοιπόν ο χορογράφος στους βαθυστόχαστους ηλίθιους της πολιτικής??? Δείτε πόσο απλό ήταν το σχέδιο του…

Στάθηκε σ ένα ψηλό βουνό για να γελά με τα καμώματα και την πολιτική τους ηλιθιότητα, και πρόβαλε το ψεύτικο είδωλό του στην πεδιάδα για να το τουφεκάνε οι αφελείς. Κι ενώ όλοι είναι ενθουσιασμένοι που βρήκαν τον οχτρό και στέκεται να τον τουφεκίσουν, εκείνος αμολάει πίσω από την πλάτη τους, φίδια, ζιζάνια και μια ύπουλη φωτιά που θα την καταλάβουν μόλις οι φλόγες θα έχουν φτάσει πια στα δικά τους μπατζάκια. Έτσι…

Την ώρα που οι ηλίθιοι θα νομίζουν ότι μάχονται για τη δημοκρατία, οι ναοί της θα έχουν μετατραπεί σε κολαστήρια στα χέρια των συμμοριών.

Την ώρα που οι καρπουζοκέφαλοι θα νομίζουν πως μάχονται για ελευθερία, η κοινωνία δε θα έχει το περιθώριο ούτε καν να διαλέξει το δικαίωμά της σε έναν έστω αξιοπρεπή θάνατο…

Την ώρα που οι ξεγάνωτοι τενεκέδες θα νομίζουν πως μάχονται για ανθρωπιά, στρατιές κανιβάλων θα δολοφονούν στα πεζοδρόμια την ανθρώπινη αξιοπρέπεια για λίγα μόλις κέρματα…

Την ώρα που οι αφελείς θα κομπορρημονούν πως υπερασπίζονται πατρίδα και εθνική αξιοπρέπεια, οι βιαστές τους θα βολτάρουν ανεμπόδιστοι, έχοντας καταλύσει στην πράξη κάθε έννοια εθνικής επικράτειας…

Την ώρα που οι πολιτικοί αγύρτες θα κονταροχτυπιούνται για το ποιος θα φέρει με ασφαλέστερο τρόπο ριζικές πολιτικές αλλαγές στην Ελλάδα, οι εξωθεσμικοί πολιτικοί διαχειριστές θα έχουν ήδη μετατρέψει τη χώρα σε απέραντο κολαστήριο και σε πεδίο δοκιμών για τα εφιαλτικά τους σχέδια…

Την ώρα που ο κάθε πολιτικός καραγκιόζης, θα πανηγυρίζει την πολιτική του δικαίωση στον τρόπο με τον οποίο περιέγραψε την πολιτική πραγματικότητα, ο χορογράφος θα βγάζει σε όλους τη γλώσσα και θα πανηγυρίζει, όχι για τη διαπίστωση, αλλά για την πραγματοποίηση του δικού του γεωπολιτικού σχεδιασμού.

Τι κατάφερε λοιπόν με δυο λόγια ο χορογράφος της παγκόσμιας διακυβέρνησης???

Να έχει εξασφαλίσει στους τρικολόρε της πολιτικής ένα γηπεδάκι γα να αντιπαρατίθενται και να ξεδίνουν, προκειμένου να υλοποιεί ανενόχλητος μέχρι κεραίας το δικό του το σχέδιο.

ΚΑΙ ΜΕΤΑ… ΗΡΘΕ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ...

Σ αυτό το περιβάλλον των αμετανόητων πολιτικών ουρακοτάγκων, γεννήθηκε και ανδρώθηκε η Χρυσή Αυγή.

Σ ένα περιβάλλον πολιτικών ηλιθίων, που επιχειρούσαν να την εμποδίσουν να μπει από το παράθυρο, κι αυτή τους πήρε από την τσέπη το κλειδί και μπήκε ανενόχλητη από την πόρτα.

Σ ένα περιβάλλον υποκριτών, που ποτέ δεν τόλμησαν στο όνομα του άθλιου νομικού και πολιτικού πολιτισμού που έστησαν, να απαιτήσουν την πραγματική τιμωρία των ενόχων, των δοσίλογων και των καταχραστών.

Σ ένα περιβάλλον αθλίων, που θεωρούν απάνθρωπη την επαναφορά της θανατικής ποινής για το πολιτικό και εθνικό έγκλημα, αλλά αντιμετωπίζουν ως ανθρώπινη είδηση τους καθημερινούς δολοφονημένους, από τη στυγνότητα των εφαρμοζόμενων πολιτικών.

Σ ένα περιβάλλον τσαρλατάνων που δεν τολμούν ούτε να μιλήσουν, ούτε ν αντιδράσουν για τους νεκρούς στον πόλεμο του Αιγαίου, για τους Τούρκους κεμαλοναζί δολοφόνους που βολτάρουν ανενόχλητοι στη Βόρεια Ελλάδα κλπ, γιατί όλα αυτά τα θεωρούν δευτερεύοντα μπροστά στη «σωτηρία» της πατρίδας και την «ασυμβίβαστη ταξική πάλη» και λοιπά κουραφέξαλα…

Σκατά στα μούτρα σας κοπρίτες…

ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗ ΛΥΣΗ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ???

Φυσικά και όχι. Ένας γιαλατζή «αντισυστημικός» μηχανισμός οργανικά δεμένος με το ίδιο το σύστημα είναι, ο οποίος δημιουργήθηκε και ανδρώθηκε θρεφόμενος από την πολιτική των ηλιθίων, που έχουν τόση σχέση με τη δημοκρατία, όση σχέση έχει και ο Φάντης με το ρετσινόλαδο.

Το σύστημα τη χρησιμοποιεί ως βολικό «μπαμπούλα» για να τρομάζουν οι μωροί, και έτσι οι αφελείς να υποδέχονται με πανηγυρισμούς τη «δημοκρατία» του κώλου που οδήγησε και θα διαιωνίσει τη σημερινή μας κατάντια.

ΠΩΣ ΣΚΟΠΕΥΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΤΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ…

Αξιοποιώντας περίτεχνα τη διπλή της φυσιογνωμία. 

Από τη μια μεριά θα είναι η πολιτικά πολιτισμένη της εκδοχή, που μετά από κάποια τσαλίμια επικοινωνιακού εντυπωσιασμού, θα προσαρμοστεί πλήρως στα κοινοβουλευτικά πρότυπα, προκειμένου να υπάρχει και να την επικαλούνται ως μπαμπούλα τις κρίσιμες στιγμές…

Και από την άλλη θα συνεχίσουν να δρουν οι «ακτιβιστές» του δρόμου. Ο "επιχειρησιακός της βραχίονας" δηλαδή, που θα αβαντάρει και θα τροφοδοτεί με τη δράση του την υποτιθέμενη «αντισυστημικότητα» στο κοινοβουλευτικό τους παρακλάδι.

Είναι λοιπόν καλά στημένο το σκηνικό. και είναι απόλυτα ενταγμένο στο σχεδιασμό του χορογράφου. Ο Γιάννης έχει ανάγκη το θεριό και το θεριό το Γιάννη. Μην παραμυθιάζεστε.

Και οι ευθύνες γι αυτό το σκηνικό της αποπροσανατολιστικής αθλιότητας, έχουν ταυτότητα. Έχουν ονοματεπώνυμο και πιστοποιητικά «πολιτικού πολιτισμού» και με αυτά κυκλοφορούν ελεύθεροι και ανενόχλητοι ανάμεσά μας.

ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΤΕΛΙΚΑ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ???

Ναι… Κινδυνεύει. Όχι όμως γιατί θα εμφανιστούν αύριο κάποιοι συνταγματάρχες που με πολιορκητικό κριό τους χρυσαυγίτες θα επιχειρήσουν να την καταλύσουν, αυτή την ελεεινή και τρισάθλια δημοκρατία.

Η εξουσία της παγκόσμιας διακυβέρνησης πλέον, το παιχνίδι της το κάνει με τους θεσμούς, και δεν έχει ανάγκη τη δικτατορία των συνταγματαρχών για να το εφαρμόσει.

Η δικτατορία των συνταγματαρχών έχει παραδώσει τα σκήπτρα στη δικτατορία των τραπεζιτών και αυτοί καθορίζουν πλέον – με τα πολιτικά τους ανδρείκελα και τους θεσμούς που επιβάλουν – τις τύχες των λαών στον πλανήτη.

Η δημοκρατία λοιπόν κινδυνεύει από την παρουσία της Χρυσής Αυγής, όχι γιατί ή ίδια έχει τα φόντα ή την πρόθεση να την ανατρέψει.

Ούσα και η ίδια κομμάτι του συστήματος, το λουρί με το οποίο τη χρησιμοποιεί ο χορογράφος θα χαλαρώνει και θα σφίγγει ανάλογα με τον πως εξυπηρετείται καλύτερα το σχέδιο του τη συγκεκριμένη ιστορική στιγμή. Όταν θα κρίνει την παρουσία της περιττή, τότε απλά θα την αφανίσει. Ως τότε θα την χρησιμοποιεί κατά το δοκούν.

Ο λόγος λοιπόν για τον οποίο κινδυνεύει η «δημοκρατία» από την παρουσία της Χρυσής Αυγής, είναι γιατί - εκτός από τις αυταπάτες που καλλιεργεί η δράση της στους υποστηρικτές της - η παρουσία της και η επίκλησή της, θα χρησιμοποιείται για να εντάσσει την κοινωνία ολόκληρη στη λογική του ανέκδοτου του Χότζα, έτσι ώστε στο όνομα του φασισμού που καιροφυλακτεί…

"Σκάστε και κολυμπάτε μακάκες στον «παράδεισο της δημοκρατίας» που σας εξασφαλίζουμε και πείτε κι ευχαριστώ".