"...Το πρόβλημα βεβαίως είναι βαθύτερο. Και μπορεί το
δέλεαρ του "περιουσιακού" να έχει ανοίξει τις πλείστες όσες ορέξεις,
μηδέ εξαιρουμένων και των ορέξεων των δανειστών, αλλά η βαθύτερη στόχευση αυτής
της συζήτησης, αυτό που θέτει στο κέντρο της προσοχής της, είναι την ίδια τη
φυσιογνωμία της ελληνικής κοινωνίας...
Πάντα την έθετε. Αλλά αυτή τη φορά, ένα ολόκληρο
"πακέτο" με ολίγην από διαθρησκευτικότητα και κάμποση από
πολυπολιτισμό, οργανώνει μια καλά σχεδιασμένη αντεπίθεση, που η επιτυχής έκβασή
του προϋποθέτει ΚΑΙ την αυτοκτονική αποδοχή των κοινωνιών. Δυστυχώς, στη λογική
αυτού του "πακέτου", έχουν προσχωρήσει ΚΑΙ Ιεράρχες, με πρώτον
βεβαίως τον...
αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο.
Είναι προφανές πως δεν ξεκινούν από την ίδια αφετηρία όλοι
όσοι θέτουν μετ επιτάσεως το ζήτημα των "αναγκαίων" αλλαγών. Αυτός
είναι και ο λόγος που σε αυτό το διάλογο, αναδεικνύονται προτάσεις
ενδιαφέρουσες, αλλά και προτάσεις εξόχως αντιφατικές, όπως και ένας αμετροεπής
ιδεοληπτικός μηδενισμός στην αντίληψη, που απαιτεί εδώ και τώρα αποκαθήλωση των
πάντων.
Υπάρχουν βεβαίως και οι πολύ large τύποι του "ΔΩΣΤΑ
ΟΛΑ", και που δεν κρύβουν πως αυτό που οραματίζονται, είναι μια
εκτρωματικά τροποποιημένη κοινωνία, που θα μπορούσε να ενσωματώσει πρακτικές
του τρόπου με τον οποίο διαχειρίστηκε το εκκλησιαστικό ο πάλαι ποτέ Υπαρκτός
Σοσιαλισμός, σε συνθήκες κατεχόμενης χώρας.
Η μεθοδολογία ωστόσο έχει κοινή αντίληψη για τη διαδρομή.
Για να σερβιριστεί το "όραμα του μέλλοντος" θα πρέπει πρώτα να
αποδομηθεί το παρελθόν, μέσα σε ένα κρεσέντο παρερμηνειών, ανακριβειών,
υπερβολών, ενίοτε ΚΑΙ ψευδολογημάτων..."
Ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου