Σχέσεις Κράτους – Εκκλησίας απόσπασμα 1ο - Υπεύθυνη πρόκληση ή ιδεοληπτική αντεκδίκηση;;;

"...Η συζήτηση για τις σχέσεις Κράτους και Εκκλησίας, δεν μπορεί να είναι μια περί διαγραμμάτων συζήτηση, ιδεοληπτικά εμμονική, απέναντι σε ένα κατά τα λοιπά υπαρκτό πρόβλημα. Καμία σοβαρή των πραγμάτων προσέγγιση δεν μπορεί να υπάρξει…

• Όταν ενσωματώνεται σε λογικές ιδεοληπτικής αντεκδίκησης…
• Όταν εξαντλείται σε μια συζήτηση που αφορά στο περιουσιακό…
• Όταν δεν συνυπολογίζει το συνολικό πολιτικό περιβάλλον μέσα στο οποίο καλούνται να δοθούν κρίσιμες απαντήσεις...
• Όταν δεν αποδέχεται την αυτοτέλεια της σχέσης του προβλήματος, αλλά την ενσωματώνει στο περιβάλλον της Κατοχής και αναγορεύει τους μηχανισμούς της, ως δικαιούχους «μερίσματος», από την επίλυση του προβλήματος.

Να συμφωνήσουμε επίσης, ότι το ιδεολογικό πρόσημο που διέπει αυτή την εξίσωση, και το οποίο μοιραία θα...
καθορίσει το χαρακτήρα της λύσης της, δεν είναι αυτό που της αποδίδεται αυθαίρετα εξ αιτίας των συμπεριφορών ορισμένων ιεραρχών από τη μια, και των αντιλήψεων ορισμένων ιδεοληπτικών ή και βιαστών της πολιτικής από την άλλη.

Το πρόσημο είναι αυθύπαρκτο… Είναι πρωτίστως αξιακό… Και κάθε στρεβλή του προσέγγιση αναφορικά με τους πραγματικούς όρους, μόνο σε στρεβλό και επιζήμιο αποτέλεσμα μπορεί να οδηγήσει..."

Ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ