Το 1940, στις παραμονές της γερμανικής επίθεσης εναντίον της, η Γαλλία αναπαυόταν σε μια εγκληματική μακαριότητα...
Το πολιτικό προσωπικό, αδυνατώντας να ξεχωρίσει με ευκολία το τυφέκιο από την γκλίτσα, απολάμβανε την άγνοιά του και τις διαβεβαιώσεις κομφορμιστών στρατιωτικών που δεν είχαν καμία διάθεση να...
έρθουν σε ρήξη με τους πολιτικούς τους προϊσταμένους και έτσι έλεγαν αυτά που οι τελευταίοι ήθελαν να ακούν. Οι δηλώσεις περί του αδιαπέραστου γαλλικού μετώπου, περί της άτρωτης γραμμής Μαζινώ, περί της ισχύος των γαλλικών δυνάμεων κυριαρχούσαν. Μόνο λίγοι, όπως ο στρατηγός ντε Γκολ, έβλεπαν την καταστροφή να έρχεται και μιλούσαν, φώναζαν, ζητούσαν να κινηθεί κάτι, να οργανωθεί μια δύναμη κρούσης. Όλοι τον χαρακτήριζαν «Κασσάνδρα» και τον αγνοούσαν, τον κατηγορούσαν ως άσχετο ή ηττοπαθή, ή τον λοιδορούσαν. Σε λίγο η καταστροφή ήρθε.
Ο γαλλικός στρατός, το αδιάσπαστο μέτωπο, σαρώθηκε από την έφοδο των Γερμανών. Εκεί οι μύθοι κατέρρευσαν. Δυστυχώς το γαλλικό ιστορικό ανάλογο βρίσκει σήμερα την εφαρμογή του στην ελληνική πραγματικότητα. Το ελληνικό πολιτικό σύστημα, στο σύνολό του σχεδόν, με ελάχιστες λαμπρές εξαιρέσεις, δεν έχει παρά ελάχιστη σχέση με τις διεθνείς εξελίξεις στον τομέα της άμυνας, ούτε καν της γεωπολιτικής. Και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα τόσο από τις δηλώσεις του όσο και, ακόμα χειρότερα, από τις ενέργειές του, ή για την ακρίβεια, από την αδράνειά του. Είναι ωραίο και εύπεπτο να βαυκαλίζεις εαυτόν περί της στρατιωτικής ισχύος της χώρας, πείθοντας και τον λαό που μάλλον του αρέσει, γενικά, να πείθεται.
Είναι οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις ανίσχυρες; Όχι, αλλά τώρα πια δεν είναι και αρκετά ισχυρές έναντι του εν δυνάμει αντιπάλου και για αυτό δεν φταίει μόνο η κρίση, αλλά κυρίως η αδράνεια της πολιτικής ηγεσίας έναντι αξιολογότατων προτάσεων της στρατιωτικής ηγεσίας. Με απλά λόγια με το μυαλό στα ψηφαλάκια ένοπλες δυνάμεις δεν φτιάχνεις. Δεν μπορείς με θητεία μερικών μηνών να θεωρεί η όποια πολιτική ηγεσία ότι έχει ένοπλες δυνάμεις, διότι απλούστατα δεν έχει, κάνει πως έχει. Ακόμα και εκπαίδευση καταδρομέα να υφίσταντο ο κάθε κληρωτός στο τόσο μικρό διάστημα της θητείας του, αξιόμαχο εκπαιδευμένο στέλεχος της εφεδρείας δεν θα ήταν. Το θέμα είναι ότι στην τότε Γαλλία μόνο ο ντε Γκολ έβλεπε. Οι υπόλοποι περιορίζοντας σε μεγάλα λόγια και “μηνύματα”.
Δυστυχώς ο Χίτλερ δεν τα καταλάβαινε να τρομάξει και έστειλα τα πάντσερ να καθαρίσουν. Φαίνεται δε πως και ο απόγονός του, ο Ταγίπ Ερντογάν είναι εξίσου “κουφός” σε τέτοια μηνύματα και καταλαβαίνει μόνο την ισχύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου