Η προίκα του Ράιχ... Tο GREXIT και οι αυταπάτες μας...

Οι γερμανικές εκλογές, το καταγεγραμμένο τους αποτέλεσμα, και η όποια δυναμική ενδέχεται να τροφοδοτήσει αυτό, και αναφορικά με τις διεργασίες στο εσωτερικό της ίδιας της Γερμανίας... 

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Αλλά και αναφορικά με τις συνολικότερες πολιτικές, οικονομικές και θεσμικές αναδιαρθρώσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη σε ολόκληρη την Ευρώπη, αποτυπώνονται στον απόηχο μιας πολύ συγκεκριμένης πραγματικότητας.

Πρώτον: Η καθολική μεταφορά του Κέντρου λήψης των αποφάσεων, από τις Βρυξέλλες στο Βερολίνο, έχει συντελεστεί... Είναι αμετάκλητη... Αποτελεί επί της ουσίας αυθαίρετη τροποποίηση ακόμη και αυτής της ευρωενωσιακής συνθήκης... Και εν τέλει συνιστά στην ουσία της μια κορυφαία προικοδότηση την οποία έχει να διαχειριστεί η νέα κυβέρνηση (το νέο Ράιχ δηλαδή) μέσα σε ένα περιβάλλον όξυνσης και των αντιπαραθέσεών της με τη Γαλλία.

Δεύτερον: Η τεχνική διαχείριση, δηλαδή η διαχείριση Ντρανγκι για τη "σωτηρία" του ευρώ η οποία προηγήθηκε τα χρόνια της ανασύνταξης του Ευρωπαϊκού μηχανισμού, και η οποία "ευοδώθηκε" στα πλαίσια των προβλεπομένων, είναι η μια πλευρά του νομίσματος, και από μόνη της δεν αρκεί για να περιγράψει ή έστω να προσδιορίσει το πλαίσιο των "κινδύνων" ή κατ επέκταση τη "φυσιογνωμία" της σωτηρίας του κοινού νομίσματος και της τεχνογνωσίας που την αφορά.

Η ίδια η συγκρότηση του κοινού νομίσματος άλλωστε, υπήρξε προϊόν ενός συστήματος αντίληψης με αναγωγές όχι μονάχα στην οικονομία αλλά πρωτίστως στη γεωπολιτική, επομένως και...

η όποια περαιτέρω συζήτηση περί του μέλλοντός του, σε καμία περίπτωση δεν αποσυνδέεται από την παραπάνω πολυσύνθετη συστημική προσέγγιση, και φυσικά πολλά θα καθοριστούν από την εν εξελίξει γεωστρατηγική σύγκρουση, που στην τελική της έκβαση θα τροποποιήσει δραματικά και τη φυσιογνωμία ολόκληρης της Ηπείρου στο άμεσο μέλλον.

Στο ερώτημα λοιπόν αν μπορούσε ο Ντράνγκι να αποτύχει τα προηγούμενα χρόνια στην τεχνική διαχείριση της "σωτηρίας" του ευρώ, η απάντηση είναι απλή: Οχι, σε καμία περίπτωση δε θα μπορούσε να αποτύχει, από τη στιγμή που η Ελλάδα είχε παραιτηθεί από το δικαίωμά της να ναρκοθετήσει την ίδια του την προοπτική.

Στο ερώτημα αναφορικά με το τι θα μπορούσε να κάνει στο μέλλον ο όποιος Ντράνγκι, η απάντηση δεν μπορεί να αναζητηθεί έξω από το γεωπολιτικό περιβάλλον της συγκεκριμένης ιστορικής στιγμής, και φυσικά δεν μπορεί να αναζητηθεί έξω από τις κυρίαρχες γεωστρατηγικές προτεραιότητες της συγκεκριμένης ιστορικής συγκυρίας.

Και επειδή η όλη συζήτηση επιχειρείται να συνδυαστεί και με ζητήματα ελληνικού ενδιαφέροντος, με τις παραλλαγές του GREXIT στην όποια τους μορφή, έχει αξία να αποσαφηνίσουμε μερικά κομβικά ζητήματα, πριν διολισθήσουμε σε πάρα φύσην αγαπητηλίκια με αυταπάτες κάθε λογής, αφού ως γνωστόν, το καρότο πάντα προηγείται του μαστιγίου...

Πρώτον: Σε μια χώρα με εκχωρημένη την εθνική της κυριαρχία, η συζήτηση για το GREXIT, δεν είναι τεχνική συζήτηση, και ως εκ τούτου δεν εμπίπτει και δεν αναλώνεται σε συμψηφιστικες λογικές με μέρος του χρέους, δηλαδή της χαρτούρας.

Για μια τέτοια χώρα (και τέτοια είναι η χώρα μας) η υπόθεση του EXIT, θα πρέπει να συνιστά επιθετική πολιτική. Γι αυτό και δεν μπορεί παρά να είναι μια συνολική πολιτική απάντηση - στάση άρνησης της υποταγής στους κανόνες του χρέους αφ ενός, και ασυμβίβαστου αγώνα για πλήρη ανάκτησης της Εθνικής κυριαρχίας αφ ετέρου, αδιαπραγμάτευτο μέρος της οποίας είναι φυσικά η έξοδος από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Δεύτερον: Η οποιαδήποτε προσχώρηση σε συμψηφιστικές λογικές με επίδικο τη χαρτούρα, πολύ δε περισσότερο από μια Κυβέρνηση στα πλαίσια μιας Δημοκρατικής Πατριωτικής Εξουσίας, ενώ επικοινωνιακά θα ενισχύει και θα αναπαράγει αυταπάτες ολέθριες, στην πράξη και επί της ουσίας, θα μεταφράζεται, ως τελεσίδικη παραίτηση από το δικαίωμα χρήσης του οπλοστασίου της διεθνούς έννομης τάξης. Αρα θα ισοδυναμεί και με την οριστική αποδοχή τετελεσμένων που... 

• Θα ανακυκλώνουν το πρόβλημα...
• Θα απεμπολούν οριστικά το δικαίωμα της ανάκτησης της εθνικής κυριαρχίας...

Και εν τέλει θα έχουν ακυρώσει προκαταβολικά τα ωφελήματα μιας άλλης νομισματικής πολιτικής στα πλαίσια ενός συνολικότερου επανακαθορισμού της οικονομικής και γενικότερα της αναπτυξιακής της στόχευσης.

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"