Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου 2017

Για να μην παραδοθούμε στον Εθνικό Ξεπεσμό - Περί Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης...

Επειδή ορισμένοι το παρατράβηξαν με το καθ όλα συνειδητό ολίσθημα για την "Τουρκική Ένωση Ξάνθης"...


Και επειδή η πολιτική ευθύνη γι αυτό τον ξεπεσμό είναι καθολική και οι διαστάσεις της προσλαμβάνουν εθνική σημασία, να ξεκαθαρίσουμε τα αυτονόητα διότι ουδείς έχει το δικαίωμα να κρύβεται πίσω από το δάκτυλό του.

Πρώτον: Η συνθήκη της Λοζάνης που υπεγράφη το 1923, βιάζεται ήδη από το 1926, και ο πρωταγωνιστής του βιασμού έχει όνομα... ΤΟΥΡΚΙΑ.

Δεύτερον: Κυρίαρχο στοιχείο σ αυτό το βιασμό, είναι ο πληθυσμιακός εκφυλισμός που συντελέστηκε ΚΑΙ μακροχρόνια στη Θράκη, αλλά ΚΑΙ βιαίως, τόσο στην Ίμβρο όσο και στην Τένεδο.

Τρίτον: Σιωπηλός αποδέκτης αυτού του βιασμού, υπήρξε η Ελληνική Πολιτεία, με κορυφαίους σκύπτοντες, τις "εθνικές" κυβερνήσεις.

Τέταρτον: "Εθνικές" κυβερνήσεις προσυπέγραψαν τα εκπαιδευτικά πρωτόκολλα και...
του 1951 και του 1968 (της εθνοσωτηρίου). Όπως βεβαίως επί "εθνικών κυβερνήσεων" ξεκίνησε ουσιαστικά η παράδοση ακόμη και των Πομάκων στις λογικές του εκτουρκισμού, μαζί φυσικά με το σύνολο της Μουσουλμανικής μειονότητας. Οι λοιπές (οι "προοδευτικότερες") ακολούθησαν απλώς την πεπατημένη.

Πέμπτον: Η ανυπαρξία Εθνικής στρατηγικής υπήρξε διαχρονική, διακομματική και προκλητικότατη, και όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς καθρεφτάκια για τους αφελείς.

Έκτον: Το πρόσφατο ολίσθημα Κοντονή, επιχειρείται να δικαιολογηθεί ως "τεχνική ρύθμιση" που θα διευκόλυνε μελλοντικές αποφάσεις της Ελληνικής δικαιοσύνης ενάντια στην ΤΕΞ, αλλά αυτό συνιστά παντελώς έωλο επιχείρημα, διότι αυτή τη στιγμή οι δικαστές θα οφείλουν να συνυπολογίσουν τις "χαλαρές" και "δικαιωματικές" προβλέψεις του Ευρωπαϊκού Δικαίου, ενώ θα έπρεπε οι προγενέστερες αιτιολογημένες αποφάσεις του Αρείου Πάγου, ν αποτελέσουν οδηγό και συμβολική αφετηρία αυτού του δικαίου...

Έβδομον: Η προκλητική ανεπάρκεια της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής είναι πασιφανής, και όλα τα υπόλοιπα συνιστούν δόλια απόπειρα αγοράς πολιτικού χρόνου για νέες τραγικές υπαναχωρήσεις.

Όγδοον: Η ανυπαρξία εθνικού σχεδιασμού και οριοθέτησης αδιαπράγματευτης κόκκινης γραμμής, "ελβετοποιεί" την εξωτερική πολιτική και αποδομεί την εθνική κυριαρχία, διευκολύνοντας παράλληλα και την διάρρηξη της ίδιας της εδαφικής προτεραιότητας της χώρας.

Ένατον: Η όποια συζήτηση για την τεχνική διαχείριση αυτής της τροπολογίας, θα πρέπει να κηρυχτεί προσχηματική, και το "επ αόριστον" πάγωμα της, αποτελεί επιλογή ύψιστης Εθνικής προτεραιότητας.

Δέκατον: Η συγκρότηση Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, αποτελεί πλέον υπερώριμη Εθνική προτεραιότητα, και αναλόγου σοβαρότητας αποφάσεις, μόνο μετά την συγκατάθεση του μπορούν να λαμβάνονται...

Αυτά προς ώρας... Θα επανέλθουμε σύντομα...
Και οφείλουμε να επανέλθουμε αφού οι υποτιθέμενα "αριστεροί" πολιτικοί ρεμπεσκέδες, υποβαθμίζουν συνειδητά το όλον πρόβλημα ως ζήτημα "ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με τον κ. Κοντονή να δηλώνει πως: «Η Αριστερά δεν δικαιούται να κάνει πίσω σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δεν θα κάνει»...

Και με την δεξιοσοσιαλδημοκρατική αντιπολίτευση να ενστερνίζεται απόλυτα το περιεχόμενο της σχετικής τροπολογίας, και μόνο για λόγους καθαρά διαχειριστικούς δήλωσε (προσωρινά) πως θα την καταψηφίσει. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου