Οταν οι συζητήσεις και οι διεργασίες για την ανάδειξη του νέου Προέδρου
της Ελληνικής Δημοκρατίας φτάνουν να διεξάγονται με όρους καφενείου,
τότε οι δημοκρατικές διαδικασίες τραυματίζονται. Ας ελπίσουμε όχι
ανεπανόρθωτα...
του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Η δημοσιοποίηση του ονόματος του Φώτη Κουβέλη ως υποψηφίου για να
αντικαταστήσει τον Κάρολο Παπούλια, αν δεν έγινε για να «καεί», ώστε ο
εν λόγω πολιτικός «να βγει από το κάδρο», δείχνει την...
απόγνωση του
πολιτικού συστήματος και την υπερπροσπάθειά του να διασωθεί.
Διότι εάν ο κ. Κουβέλης είναι η επιλογή του κατεστημένου, τολμώ να
υποστηρίξω ότι η ανακύκλωση προσώπων, που στιγμάτισαν τον τόπο για
δεκαετίες, αποτελεί εμπαιγμό του ελληνικού λαού, ο οποίος ακόμα ελπίζει
πως ο πολιτικός κόσμος θα πληρώσει για την οικονομική τραγωδία της
Ελλάδας.
Ας μην επαναλάβω τα τετριμμένα και τις αβρότητες μεταξύ των πολιτικών,
για την «εντιμότητα», τις «ικανότητες», την «καλοσύνη» τους και τον
«πατριωτισμό» τους. Διότι, αν πραγματικά αναζητούμε τα παραπάνω, θα
πρέπει να ψάξουμε με το φανάρι για να ανακαλύψουμε τους «άσπιλους και
αμόλυντους». Το χειρότερο όλων που συμβαίνει είναι ότι πολιτικοί από
διαφορετικούς -ακόμα και εχθρικούς- χώρους αναλώνονται σε «κομπλιμέντα» ο
ένας για τον άλλον, ξεχνώντας ότι για τη σημερινή κατάσταση της χώρας
ευθύνονται μόνο οι ίδιοι. Και επειδή είναι χωμένοι μέσα στις ευθύνες,
επιχειρούν να επιλύσουν μια κρίση που δημιούργησαν χωρίς να έχουν τις
ικανότητες να το πράξουν.
Πιστεύω πως δεν υπάρχει πολιτικός στην Ελλάδα που να επιθυμεί να
κυβερνήσει τη χώρα, αυτήν την πολύ δύσκολη περίοδο. Ούτε και ο πρόεδρος
του ΣΥΡΙΖΑ, που έθεσε στόχο να εκδιώξει την «κλίκα» του πρωθυπουργού και
του Βενιζέλου. Είναι τεράστιο το φορτίο και οι πολιτικοί μας
αποδεικνύονται… νάνοι.
Εάν το θέμα ήταν μόνο πολιτικό, θα είχαν σκαρφιστεί ήδη τον τρόπο και θα
εξέρχονταν της κρίσης. Επειδή είναι πρώτιστα οικονομικό, δείχνουν τη
γύμνια τους. Η συνάντηση των Παρισίων είναι κρίσιμη. Οι κυβερνώντες και
οι δανειστές πρέπει να καταλάβουν ότι δεν αντέχει ο λαός, ότι φτάσαμε
στα άκρα μας. Οι πολίτες «δεν μπορούν άλλο». Το μόνο που μας απέμεινε
είναι ένα ελάχιστο ίχνος αντοχής… Η «έκρηξη» είναι προ των πυλών…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου