«Η Ελλάδα που οι κρατούντες ήθελαν με τα Μνημόνια να κρεμάσουν το
κεφάλι της στον φανοστάτη του Βερολίνου, προς γνώση και συμμόρφωση των
υπολοίπων, έχει γίνει χώρα-σύμβολο της αντίστασης. Όπως κάποτε!».
Τάδε έφη Αλέξης Τσίπρας...
του ΓΙΑΝΝΗ ΛΑΖΑΡΟΥ
Κατά την παρουσίαση των υποψηφίων ευρωβουλευτών
του κόμματος του. Ότι θα είχε κι άλλο πάτο από τον ήδη υπάρχοντα πάτο η
ανηθικότητα και η αλαζονεία των επαγγελματιών πολιτικάντηδων ήταν γνωστό
τοις πάσι. Αλλά ότι θα παρομοίαζε την ψηφοθηρική «αντίσταση» ο
«αριστερός» Σύριζα με τα κρεμασμένα κεφάλια του Άρη και του Τζαβέλα,
αυτό ξεπερνά και την ανηθικότητα των φασιστών.
Ποιος είναι λοιπόν ο αμετροεπής; Ο συγγραφέας του λόγου ή ο
αναγιγνώσκων τον λόγο; Η άμεσα συναρτούμενη αμετροέπεια με την τσίπα,
που πρέπει να κουβαλά κάθε έλλογο ον στους καιρούς μας, πήγαν περίπατο.
Μια τσίπα που δεν χωράει πουθενά να σφαλιαρίζει το μαστουρωμένο
ακροατήριο στην αίθουσα αλλά και στις τηλεοπτικές οθόνες.
Η συνείδηση
βαθιά χωμένη στην κωλότσεπη κάθε πολιτικάντη του επιτρέπει να λέει και
να πράττει στις μέρες μας ό,τι του κατέβει αρκεί...
