Ξαναβγαίνει από το συρτάρι ένα παμπάλαιο σχέδιο, για το οποίο
ελάχιστοι γνώριζαν κι ακόμη λιγότεροι το είχαν αναφέρει:
Με δεδομένο το
«όχι» των Βούλγαρων στον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, οι Ρώσοι
μελετούν την πιθανότητα να βάλουν στο… παιχνίδι την Τουρκία και να
δημιουργήσουν έναν νέο διάδρομο, που θα παρακάμπτει τον Βόσπορο.
Εδώ και αρκετούς μήνες το «Π» είχε καταγράψει την πρόθεση της ρωσικής
πλευράς να διατηρήσει ζεστό το θέμα του αγωγού, καθώς στελέχη του
ενεργειακού τομέα, αλλά και παράγοντες που έχουν άμεση επαφή με το
Κρεμλίνο, είχαν συνεχείς επαφές με αρμόδιους φορείς και διερευνούσαν τις
προθέσεις τους για νέα όδευση του διαδρόμου μεταφοράς πετρελαίου.
Όταν όλοι ασχολούνταν με τις… περιβαλλοντικές ανησυχίες της Σόφιας,
που εμπόδιζαν την υπόθεση του Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη...
Εμείς προχωρούσαμε ένα βήμα παραπέρα, φέρνοντας στη δημοσιότητα αυτό που
γνώριζαν σε πολύ στενό κύκλο μόνο οι άνθρωποι που χειρίζονταν τις
υποθέσεις των αγωγών.
Στη δημοσιότητα
Πριν από περίπου δύο χρόνια, στις 22 Ιουλίου του 2010, γράφαμε: «Σε
κάθε περίπτωση, οι ανατολικοί γείτονές μας διατηρούν χαμηλούς τόνους ως
προς τους σχεδιαζόμενους αγωγούς, έχοντας στο συρτάρι τους τον αγωγό
Kiyikoy-Saros (…), ένας αγωγός, ο οποίος θα μπορούσε πολύ απλά κι εύκολα
να καταλήξει στην Αλεξανδρούπολη, παρακάμπτοντας το βουλγαρικό έδαφος,
αλλά και τις όποιες αντιρρήσεις της Σόφιας και των συμμάχων της».
Τη Δευτέρα, λοιπόν, ένα από τα πιο γνωστά πρόσωπα της ρωσικής
πολιτικής και οικονομικής ζωής, η Βαλεντίνα Ματβιένκο (γνωστή μας από τη
θητεία της ως επικεφαλής της ρωσικής πρεσβείας στην Αθήνα και γνωστή
φιλέλληνας) βρέθηκε στη βουλγαρική πρωτεύουσα κι ως πρόεδρος του
Συμβουλίου της Ρωσικής Ομοσπονδίας (το ένα από τα δύο κοινοβουλευτικά
σώματα της χώρας) συναντήθηκε με το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας της
γειτονικής χώρας.
Βασικό θέμα των συνομιλιών, η ενεργειακή συνεργασία, καθώς, εκτός από
τον πετρελαιαγωγό, η κυβέρνηση του Μπόικο Μπορίσοφ έχει ακυρώσει και τη
συμφωνία με τη Μόσχα για την κατασκευή του πυρηνικού σταθμού στο
Μπέλενε. Ταυτόχρονα, ωστόσο, φαίνεται πως Βούλγαροι και Ρώσοι
συνεργάζονται πολύ αρμονικά για τον αγωγό φυσικού αερίου South Stream , ο
οποίος σε βουλγαρικό έδαφος θα χωρίζεται σε δύο κλάδους: στον βόρειο
(προς Σερβία, Ουγγαρία και Αυστρία) και στον νότιο (προς Ελλάδα).
Μάλιστα, οι Βούλγαροι έχουν ανακηρύξει το έργο σε «εθνικής σημασίας»,
αποδυναμώνοντας όλες τις άλλες εναλλακτικές προτάσεις για μεταφορά
φυσικού αερίου από την περιοχή της Κασπίας.
Στο περιθώριο των ρωσοβουλγαρικών συνομιλιών, λοιπόν, η Βαλεντίνα
Ματβιένκο αποκάλυψε σε Ρώσους δημοσιογράφους πως εδώ κι αρκετό καιρό η
κρατική εταιρεία Transneft, που είναι και ο διαχειριστής της
κοινοπραξίας του Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, «επεξεργάζεται διαφορετικά
σχέδια για την “έξοδο” (σ.σ.: του αγωγού) στην Αλεξανδρούπολη,
παρακάμπτοντας τη Βουλγαρία και μέσω Τουρκίας».
Ξανά στα... πόδια μας οι καρντάσηδες
Η Ρωσίδα πολιτικός είναι ένα από τα γνωστά στελέχη της ομάδας Πούτιν,
ενώ το αξίωμα που κατέχει δίνει στις δηλώσεις της ακόμη μεγαλύτερη
βαρύτητα, καθώς θεωρητικά εκπροσωπεί τη νομοθετική εξουσία της Ρωσίας,
αλλά είναι απολύτως συντονισμένη με την εκτελεστική εξουσία της χώρας.
Όπως όλα δείχνουν, η βουλγαρική άρνηση για συμμετοχή στην κατασκευή
και λειτουργία του βαλκανικού πετρελαιαγωγού έβαλε για τα καλά στο
«παιχνίδι» την Άγκυρα, η οποία, όπως λένε άνθρωποι που γνωρίζουν από
πολύ κοντά όλες τις εξελίξεις, εξ αρχής ήθελε να έχει έστω και έμμεση
σχέση με τον Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, καθώς γνώριζε τη στρατηγική
σημασία και τα ιδιαίτερα θετικά οικονομικά του στοιχεία.
Η μετατόπιση της χάραξης του αγωγού σε ανατολικότερα εδάφη τον κάνει
ακόμη πιο ενδιαφέροντα από οικονομικής άποψης, καθώς το μήκος του θα
είναι μικρότερο, ενώ μπορεί να ακολουθήσει πεδινή διαδρομή, αποφεύγοντας
τα ορεινά εδάφη, που δημιουργούν τεχνικά προβλήματα.
Η τουρκική παρουσία, εν τω μεταξύ, σε έναν βαλκανικό αγωγό, με
διαφορετική όδευση, αλλά με την ίδια κατάληξη, μπορεί να συμβάλει στη
διεύρυνση των χωρών που θα εκδηλώσουν ενδιαφέρον για συμμετοχή.
Είναι γνωστό ότι η Τουρκία, παρά τα κατά καιρούς μικροεπεισόδια,
διατηρεί πολύ καλές σχέσεις με τις περισσότερες πρώην σοβιετικές χώρες
της κεντρικής Ασίας, οι περισσότερες από τις οποίες διαθέτουν κοιτάσματα
και στον ένα ή στον άλλο βαθμό τα αξιοποιούν για να εξάγουν ποσότητες
«μαύρου χρυσού» και φυσικού αερίου. Το πιο σημαντικό παράδειγμα είναι το
Καζακστάν, το οποίο στο παρελθόν είχε ενδιαφερθεί να εξαγοράσει μερίδιο
στη διεθνή κοινοπραξία που θα τον κατασκευάσει.
Για τη χώρα μας, η εξέλιξη μοιάζει με μαστίγιο και καρότο! Από τη μία
φαίνεται πως με την πρόταση αυτή δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για να
ξεμπλοκάρει ένα έργο με μεγάλη εθνική σημασία, που θα δώσει λύση στο
θέμα του εφοδιασμού της χώρας με αργό πετρέλαιο.
Από την άλλη, για μία ακόμη φορά μπερδεύονται στα… πόδια μας οι
καρντάσηδες, με αποτέλεσμα να πλησιάζουμε στο σημείο να είμαστε απόλυτα
εξαρτημένοι ως προς την εισαγωγή ενεργειακών πρώτων υλών από τους
ανατολικούς γείτονές μας, καθώς αυτοί έχουν βαλθεί να ελέγχουν όλους
τους αγωγούς που θα περνούν από την ευρύτερη περιοχή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου